Read Библија, Константинов Матеј 26 Bible Online

Матеј 26 - Библија, Константинов bible

Матеј 26

¹А кога Исус ги заврши сите тие беседи, им рече на Своите ученици:

²”Знаете дека Пасхата е по два дни, и ќе Го предадат Човечкиот Син, за да Го распнат.”

³Тогаш големите свештеници и народните старешини се собраа во дворот на првосвештеникот, кој се викаше Кајафа,

⁴и се договорија да Го фатат Исуса на измама и да Го убијат.

⁵Но велеа: „Не на празникот, за да не се побуни народот.”

⁶А кога Исус беше во Витанија, во куќата на лепрозниот Симон,

⁷Му се приближи жена, со сад од алавастер со скапоцено миро, па го излеа врз Неговата глава, додека беше прилегнат до столот.

⁸Штом учениците го видоа тоа, негодуваа и рекоа: „За што е ова растурање?

⁹Оти тоа миро можеше да биде продадено скапо, и сребрениците да им се дадат на сиромасите!”

¹⁰Но Исус го разбра тоа и им рече: „Зошто и здодевате на жената? Таа Ми направи добро дело,

¹¹зашто сиромасите ги имате секогаш со себе, а Мене Ме немате секогаш;

¹²зашто кога таа го излеа мирото врз Моето тело, го стори тоа за Моето погребение.

¹³Вистина ви велам, каде и да биде проповедано Евангелието по целиот свет, ќе се раскажува и тоа што го направи таа, за нејзин спомен.

¹⁴Тогаш еден од Дванаесетмината, кој се вика Јуда Искариотски отиде при првосвештениците и им рече:

¹⁵”Што ќе ми дадете, за да ви Го предадам?” А тие му предложија триесет сребреници.

¹⁶И оттогаш бараше згоден случај за да Го предаде.

¹⁷А во првиот ден на Бесквасните лебови, учениците пристапија при Исуса и Го прашаа: „Каде сакаш да Ти приготвиме да јадеш Пасха?”

¹⁸Тој рече: „Отидете во градот при тој и тој човек и речете Му: Учителот вели: Моето време е близу; кај тебе ќе ја празнувам Пасхата со Своите ученици.”

¹⁹И учениците направија како што им заповеда Исус, и ја приготвија Пасхата.

²⁰А кога се стемни, Тој прилегна со Дванаесетте ученици на трпезата.

²¹И додека јадеа, им рече: „Вистина ви велам, дека еден од вас ќе Ме предаде.”

²²И многу се нажалија и почнаа да зборуваат, еден по друг: „Да не сум јас, Господи?”

²³А Тој одговори: „Оној што ќе ја накваси - со Мене - раката во чинијата, тој ќе Ме предаде!

²⁴И така, Човечкиот Син си оди како што е напишано за Него, но тешко му на оној човек, преку кого ќе биде предаден Човечкиот Син; добро би било за тој човек, ако не беше се родил!”

²⁵А Јуда, кој Го предаде, во одговор рече: „Да не сум јас, Учителе?” Му кажа: „Ти рече!”

²⁶А кога јадеа, Исус зеде леб, благослови, го раскрши и им го раздаде на учениците, и рече: „Земете, јадете, ова е Моето тело.”

²⁷Тогаш ја зеде чашата и заблагодари, им ја даде и рече: „Пијте сите од неа,

²⁸зашто ова е Мојата крв на Заветот, која се пролева за мнозина, за проштавање на гревовите.

²⁹Но, ви велам, отсега нема да пијам од овој лозов плод до оној ден, кога ќе го пијам со вас нов во Царството на Мојот Татко.”

³⁰И откако испеаја благодарствена песна, излегоа на Маслиновата Гора.

³¹Тогаш Исус им рече: „Сите вие ќе се соблазните во Мене, во оваа ноќ, зашто е пишано: „Ќе го удрам Пастирот и овците од стадото ќе се разбегаат!”

³²А по Моето воскресение ќе отидам, пред вас, во Галилеја.”

³³Тогаш Петар одговори и рече: „Ако сите се соблазнат во Тебе, јас никогаш нема да се соблазнам.”

³⁴Исус му рече: „Вистина ти велам, уште ноќеска трипати ќе се одречеш од Мене, пред да пропее петел.”

³⁵Петар Му рече: „Ако треба и да умрам со Тебе, нема да се одречам од Тебе.” Така рекоа и сите ученици.

³⁶Тогаш Исус дојде со нив на местото, кое се вика Гетсеманија, и им рече на учениците: „Седете тука додека Јас отидам онаму да се помолам.”

³⁷И ги поведе со себе Петра и двајцата Зеведееви синови и почна да тагува и да се вознемирува.

³⁸Тогаш им рече: „Мојата душа е длабоко натажена до смрт; останете тука и бдејте со Мене!”

³⁹И отиде малку потаму и падна на Своето лице и се помоли, велејќи: „Татко Мој! Ако е можно, нека Ме одмине оваа чаша; но не како што сакам Јас, туку како Ти!”

⁴⁰И дојде при учениците, и ги најде како што спијат, и му рече на Петра: „Така! Не можевте ли да пробдеете со Мене еден час?

⁴¹Бдејте и молете се, за да не паднете во искушение! Духот е бодар, но телото е слабо!”

⁴²Пак, повторно отиде и се помоли, велејќи: „Татко Мој! Ако не е можно да Ме одмине оваа чаша, да не ја пијам, нека биде Твојата волја.”

⁴³И кога дојде пак ги најде како што спијат, зашто очите им беа натежнале.

⁴⁴И пак ги остави и отиде да се помоли, по третпат, и ги изговори истите зборови.

⁴⁵Тогаш дојде при учениците и им рече: „Само спијте и почивајте. Еве, наближи часот кога Човечкиот Син ќе биде предаден во рацете на грешниците.

⁴⁶Станете, да одиме! Ете, наближи Мојот предавник.”

⁴⁷И додека Тој уште зборуваше, ете, Јуда, еден од Дванаесетмината, дојде со големо множество, со ножеви и стапови, испратени од првосвештениците и народните старешини.

⁴⁸А Неговиот предавник им беше дал знак, велејќи: „Кого ќе Го целивам јас - Тој е, фатете Го!”

⁴⁹И веднаш се приближи до Исуса и Го целива.

⁵⁰А Исус му рече: „Пријателе, зошто дојде?” Тогаш пристапија, положија раце на Исуса и Го фатија.

⁵¹И ете, еден од оние, кои беа со Исуса, извади нож и го удри слугата на првосвештеникот и му го отсече увото.

⁵²Тогаш Исус му рече: „Врати го твојот нож на неговото место; зашто сите, кои се фаќаат за нож - од нож ќе загинат.

⁵³Или мислиш дека не можам да Го помолам Мојот Татко, и ќе Ми испрати веднаш повеќе од дванаесет легии ангели?

⁵⁴Но, како би се исполниле Писмата, дека така треба да биде?”

⁵⁵Во оној час, Исус му рече на народот: „Излеговте како на разбојник, со ножеви и стапови, за да Ме фатите. Секој ден седев во Храмот и поучував и не Ме фативте.

⁵⁶А ова сè се збидна, за да се исполнат пророчките Писма.” Тогаш сите ученици Го оставија и се разбегаа.

⁵⁷А оние, кои Го фатија Исуса, Го одведоа при првосвештеникот Кајафа, каде беа собрани книжниците и старешините.

⁵⁸А Петар врвеше по Него оддалеку до дворот на првосвештеникот, и откако влезе внатре, седна со слугите, за да го види крајот.

⁵⁹А главните свештеници и целиот Синедрион бараа лажно сведоштво против Исуса, за да Го убијат, и не најдоа,

⁶⁰иако дојдоа многу лажни сведоци.

⁶¹Најпосле дојдоа двајца и рекоа: „Овој рече: ‘Можам да го разурнам Божјиот Храм и да го соѕидам за три дни.’”

⁶²Тогаш првосвештеникот стана и Му рече: „Ништо ли не одговараш? Што сведочат овие против Тебе?”

⁶³А Исус молчеше. Првосвештеникот Му рече: „Те заколнувам во живиот Бог да ни кажеш дали си Ти Христос, Божјиот Син?”

⁶⁴Исус му кажа: „Ти рече! Но, Јас ви велам: отсега ќе Го гледате Човечкиот Син, како седи оддесно на Силата и како доаѓа на небесните облаци.”

⁶⁵Тогаш првосвештеникот ја раскина својата облека и рече: „Го хули Бога! Зошто ни се потребни уште сведоци? Ете, сега ја чувте хулата?

⁶⁶Што мислите?” А тие одговорија и рекоа: „Заслужува смрт!”

⁶⁷Тогаш Го плукаа во лицето и Го удираа со тупаници,

⁶⁸а други му удираа плесници, говорејќи: „Проречи ни, Христе, кој Те удри?”

⁶⁹А Петар седеше надвор, во дворот, и една слугинка дојде при него и му рече:”И ти беше со Галилеецот Исус!”

⁷⁰А тој се одрече пред сите, велејќи: „Не знам што зборуваш!”

⁷¹А кога излезе пред главниот влез, го виде друга и им рече на тие, кои беа таму: „И овој беше со Назареецот Исус.”

⁷²Тој пак се одрече со заклетва: „Не го знам Човекот.”

⁷³Малку потоа му се приближија оние, кои стоеја, и му рекоа на Петра: „Навистина, и ти си од нив, зашто и твојот говор те издава.”

⁷⁴Тогаш почна да се проколнува и да се заколнува: „Не го знам Човекот.”

⁷⁵И веднаш запеа петел. Тогаш Петар се сети на Исусовите зборови што му ги рече: „Пред да пропее петел, трипати ќе се одречеш од Мене.” И излезе надвор и плачеше горко.