Read Библија, Константинов Лука 2 Bible Online

Лука 2 - Библија, Константинов bible

Лука 2

¹А во она време излезе заповед од царот Август за попис на сите жители.

²Тоа беше прв попис, кога Квиринеј управуваше во Сирија.

³И сите одеа за да се запишат, секој во својот град.

⁴Така и Јосиф отиде од Галилеја, од градот Назарет, горе во Јудеја, во Давидовиот Град, кој е наречен Витлеем, зашто беше од Давидовиот дом и семејство,

⁵да се запише со Марија, свршената со него жена, која беше бремена.

⁶А кога беа таму - и дојде време да роди.

⁷И го роди својот Син, првенец, па Го пови и Го положи во јасли, зашто за нив немаше место во гостилницата.

⁸А во тој ист крај пастири ноќеваа под ведро небо, чувајќи го своето стадо.

⁹И одеднаш Господов ангел им пристапи и Господовата слава ги осветли, па се уплашија многу.

¹⁰Ангелот пак им рече: „Не бојте се, зашто, еве, ви најавувам добра вест, голема радост, која ќе биде за сите народи:

¹¹зашто денес ви се роди Спасител, во Давидовиот град, Кој е Христос Господ.

¹²И ова ви е знак: ќе најдете Младенче повиено, како лежи во јасли!”

¹³И одеднаш со ангелот се најде множество небесно воинство, кое Го фалеше Бога, велејќи:

¹⁴”Слава на Бога во висините и на земјата мир, во луѓето добра волја!”

¹⁵А кога ангелите си отидоа од нив во небото, пастирите си зборуваа еден на друг: „Тогаш, да отидеме до Витлеем и да видиме што се случило таму, за кое ни соопшти Господ!”

¹⁶И брзајќи дојдоа и ги најдоа: Марија и Јосифа, и Детенцето како лежи во јаслите.

¹⁷А штом видоа, кажаа сè што им беше речено за Детенцето.

¹⁸И сите кои чуја, се восхитуваа на она, што пастирите им го рекоа.

¹⁹А Марија ги помнеше сите овие зборови и размислуваше за нив во своето срце.

²⁰И пастирите се вратија, славејќи Го и фалејќи Го Бога, за сè што чуја и видоа, онака како што им беше речено.

²¹И кога навршија осум дена, за Неговото обрезание, Му го дадоа името Исус, како што Го нарече ангелот, пред да биде зачнат во утробата.

²²И кога се навршија деновите на нејзиното очистување, според Мојсеевиот Закон, Го донесоа во Ерусалим, за да Го претстават пред Господа,

²³како што е напишано во Господовиот Закон: „Секое машко, кое се раѓа прво, да Му биде посветено на Господа!”,

²⁴и да принесат жртва, како што е речено во Господовиот Закон - две грлици или две гулапчиња.

²⁵И ете, во Ерусалим живееше човек по име Симеон, и тоа човек праведен и благочестив, кој ја чекаше Израелевата утеха; и Светиот Дух беше над него.

²⁶Нему Светиот Дух му прорече дека нема да види смрт, додека не Го види Христа Господов.

²⁷И вдахновен од Светиот Дух дојде во Храмот; и кога родителите Го внесоа Детенцето Исус, за да го извршат врз Него обичајот на Законот,

²⁸Го зеде на своите раце, Го благослови Бога и рече:

²⁹”Сега, Господару, отпушти го Својот служител со мир, според Твојот збор,

³⁰зашто моите очи го видоа Твоето спасение,

³¹кое го приготви пред лицето на сите луѓе,

³²светлина за осветлување на народите и слава на Твојот народ Израел.”

³³А Јосиф и мајка Му се чудеа на она, што зборуваше за Него.

³⁴И Симеон ги благослови и и рече на Неговата мајка Марија: „Гледај! Овој е поставен за паѓање и подигање на мнозина во Израел, и знак на кој ќе му се противат,

³⁵а на самата Тебе мечот ќе ти ја прободе душата - за да се откријат мислите на многу срца.

³⁶Беше и пророчицата Ана, Фануилова ќерка, од Асировото племе; таа беше во многу напредната возраст; од своето моминство проживеала со мажот седум години,

³⁷а како вдовица до осумдесет и четвртата година, не го напушташе Храмот, служејќи Му на Бога со пост и молитва ноќе и дење.

³⁸И во истиот час таа дојде и Го славеше Бога и им зборуваше за Него на сите во Ерусалим, кои го очекуваа спасението.

³⁹И кога свршија сè според Господовиот Закон - се вратија во Галилеја во својот град Назарет.

⁴⁰А детето растеше и јакнеше во дух, исполнувајќи се со мудрост, и Божјата благодат беше на Него.

⁴¹И секоја година Неговите родители одеа во Ерусалим на празникот Пасха.

⁴²Кога му беа пак дванаесет години отидоа, според обичајот во Ерусалим, на празникот.

⁴³И кога ги поминаа деновите, на враќање дома, Детето Исус остана во Ерусалим, а Неговите родители не знаеја за тоа,

⁴⁴туку, мислејќи дека е меѓу сопатниците, изминаа еден ден пат и Го бараа меѓу роднините и познатите.

⁴⁵И кога не Го најдоа, се вратија во Ерусалим да Го бараат.

⁴⁶И по три дни Го најдоа во Храмот како седи меѓу учителите, ги слуша и ги прашува.

⁴⁷А сите кои Го слушаа им се восхитуваа на Неговиот ум и на одговорите.

⁴⁸Кога Го видоа се зачудија и мајка Му Му рече: „Чедо, што ни направи така? Гледај! Татко Ти и јас се измачивме, барајќи Те.”

⁴⁹Тој им рече: „Зошто Ме баравте? Зар не знаете дека Јас треба да бидам во она, кое што е на Мојот Татко?”

⁵⁰Но тие не го разбраа зборот што им го рече.

⁵¹И слезе со нив и дојде во Назарет, и им беше послушен. А Неговата мајка ги чуваше сите тие зборови во своето срце.

⁵²А Исус напредуваше во мудрост, во растењето и во благодатта пред Бога и пред луѓето.