Read Библија, Константинов Лука 4 Bible Online

Лука 4 - Библија, Константинов bible

Лука 4

¹А Исус исполнет со Светиот Дух, се врати од Јордан, и Духот Го водеше во пустината

²четириесет дена, каде беше искушуван од ѓаволот. А во тие дни не јадеше ништо, а кога поминаа тие, Тој огладне.

³Тогаш ѓаволот Му рече: „Ако си Син Божји, кажи му на овој камен да стане леб.”

⁴А Исус му одговори: „Напишано е, дека човекот не ќе живее само со леб.”

⁵И го одведе на високо и Му ги покажа, во еден миг, сите царства на светот

⁶и Му рече ѓаволот: „Ќе ти ја дадам сета власт и нивната слава, зашто мене ми е предадена и јас ја давам кому што сакам.

⁷И така, ако ми се поклониш, сè ќе биде Твое.”

⁸А Исус одговори и му рече: „Бегај од Мене, сатано, оти е напишано: ‘Поклонувај Му се на Господа, Твојот Бог, и само Нему служи Му!’

⁹И Го одведе во Ерусалим и Го постави на врвот на Храмот и Му рече: „Ако си Божји Син, фрли се оттука долу,

¹⁰зашто е напишано: ‘Ќе им заповеда на Своите ангели за Тебе, да Те запазат

¹¹и ќе Те носат на раце, за да не си ја сопнеш Твојата нога на камен.’

¹²Исус одговори и му рече: „Кажано е: ‘Не искушувај Го Господа, Својот Бог.’”

¹³И откако го заврши секое искушение, ѓаволот отстапи од Него за некое време.

¹⁴И Исус се врати, во силата на Духот, во Галилеја и гласот за Него се разнесе по целата околина.

¹⁵А Тој поучуваше по нивните синагоги и сите Го прославуваа.

¹⁶И дојде во Назарет, каде што беше пораснал; влезе во саботен ден во синагогата, според Својот обичај, и стана да чита.

¹⁷Му го подадоа книжниот свиток на пророкот Исаија и го одвитка и го најде местото каде што беше напишано:

¹⁸”Господовиот Дух е на Мене, зашто Ме помаза и Ме испрати да им проповедам на бедните; да ги исцелам скрушените по срце,

¹⁹да им навестам на заробениците, дека ќе бидат пуштени, на слепите дека ќе прогледаат; да ги пуштам на слобода напатените; и да ја навестам благопријатната Господова година.”

²⁰Го завитка свитокот, му го врати на службеникот и седна, а очите на сите во синагогата беа свртени кон Него.

²¹И почна да им зборува: „Денес се исполни ова писмо, во вашите уши.

²²И сите Му посведочија и им се восхитуваа на благодатните зборови, што излегуваа од Неговата уста. И велеа: „Не е ли Овој Синот Јосифов?”

²³И им рече: „Секако ќе ми ја кажете пословицава: ‘Лекаре, излечи се сам!’ Направи и тука, во својот роден крај, сè што чувме дека си направил во Капернаум.”

²⁴Тогаш им рече: „ Вистина ви велам, дека ниеден пророк не е примен во својата родина.

²⁵Вистина ви велам - имаше многу вдовици во Израел, во времето на Илија, кога небото беше затворено три години и шест месеци и настана голема глад по целата земја;

²⁶и при ниедна од нив не беше пратен Илија, а само при жената вдовица во Сидонската Сарепта.

²⁷Исто имаше многу лепрозни во Израел во времето на пророкот Елисеј, но ниеден од нив не беше очистен освен Сириецот Нааман.”

²⁸А кога го чуја тоа, сите во синагогата се наполнија со гнев

²⁹и станаа, и Го истераа од градот, и Го одведоа до стрмнината, на која беше соѕидан нивниот град, за да Го фрлат долу.

³⁰Но Тој помина меѓу нив и си отиде.

³¹И слезе во Капернаум, град во Галилеја. И ги поучуваше во сабота.

³²И и се восхитуваа на Неговата наука, зашто Неговото слово беше силно.

³³А во синагогата имаше човек опфатен од дух на нечист бес; тој извика со силен глас:

³⁴”Ех, што имаме ние со Тебе - Исусе Назареецу? Дали дојде да нè упропастиш? Знам, Кој си Ти: Божји Светец.”

³⁵А Исус го прекоруваше, велејќи: „Молкни и излези од него!” Тогаш бесот го кутна на средина и излезе од него, и ништо не му напакости.

³⁶И сите се исплашија и си велеа еден на друг: „Какво е тоа слово, да со власт и со сила им заповеда на нечистите духови и излегуваат?”

³⁷И се разнесе глас за Него по сите околни места.

³⁸И стана од синагогата, влезе во Симоновиот дом. А Симоновата тешта беше опфатена од силна треска и Го помолија за неа.

³⁹И се наведна кон неа, и запрети на треската, и таа ја остави, и стана веднаш и им служеше.

⁴⁰А кога сонцето зајде, сите, кои имаа болни од разни болести ги доведоа при Него. А Тој ги положи рацете на секого од нив и ги исцели.

⁴¹И лоши духови излегуваа од мнозина и викаа, велејќи: „Ти си Божји Син.” А Тој ги прекори и не им дозволуваше да зборуваат, зашто знаеја дека Тој е Христос.

⁴²А кога се раздени, Тој излезе и отиде на пусто место, а народот Го бараше и дојдоа до Него, и сакаа да Го задржат, за да не си отиде од нив.

⁴³А Тој им рече: „И на другите градови треба да им го проповедам Евангелието за Божјото Царство, зашто Сум испратен за тоа.”

⁴⁴И проповедаше по синагогите во земјата Јудејска.