Read Библија, Константинов Дела Ап. 19 Bible Online

Дела Ап. 19 - Библија, Константинов bible

Дела Ап. 19

¹А кога Аполос беше во Коринт, Павле, откако ги помина горните области, дојде во Ефес, и тука најде некои ученици.

²Им рече: „Дали Го примивте Светиот Дух, кога поверувавте?” Му одговорија: „Не сме ни чуле дека дошол Светиот Дух.”

³Уште им рече: „А во што се крстивте?” А тие рекоа: „Во Јовановото крштавање.”

⁴А Павле рече: „Јован крштаваше покајно крштавање, велејќи му на народот да верува во Оној, Кој ќе дојде по него, односно во Исуса.”

⁵Кога го чуја тоа, се крстија во името на Господа Исуса.

⁶И кога Павле ги положи рацете на нив, Светиот Дух слезе на нив. И зборуваа јазици и пророкуваа;

⁷а беа вкупно околу дванаесет мажи.

⁸Тогаш влезе во синагогата и таму зборуваше смело, три месеци за Божјото Царство и се трудеше да ги убеди.

⁹Но бидејќи некои беа корави и непокорни, и зборуваа зло за Патот пред множеството, тој отстапи од нив и ги оддели учениците, и секојдневно проповедаше во училиштето на некој си Тиран.

¹⁰Тоа продолжи две години, така што сите, кои живееја во Азија, Јудејците и Грците, го чуја Господовото Слово.

¹¹А Бог правеше необични чуда преку Павловите раце

¹²така што, кога врз болните ставаа и крпи за пот и прегачи од неговото тело: и болестите ги оставаа и лошите духови излегуваа од нив.

¹³А некои од Јудејците, кои скитаа и ги заколнуваа духовите, почнаа да го повикуваат името на Господа Исуса, велејќи им: „Ве заколнуваме во Исуса, Кого Павле Го проповеда!”

¹⁴Тоа го правеа седумте синови на некој си Јудеец Скева, главен свештеник.

¹⁵Но лошиот дух во одговор им рече: „Го познавам Исуса и Павле го знам,

¹⁶но кои сте вие?” И човекот во кого беше лошиот дух, скокна на нив, ги совлада сите и покажа против нив таква сила, што голи и ранети побегнаа од таа куќа.

¹⁷Тоа го научија сите Јудејци и Грци, кои живееја во Ефес и страв ги обзеде сите, а името на Господа Исуса се величаше.

¹⁸А мнозина од оние, кои беа поверувале, доаѓаа и исповедувајќи се ги кажуваа своите дела.

¹⁹А од оние, кои се занимаваа со магии, мнозина ги донесуваа своите книги на куп и ги гореа пред сите. И кога ја пресметаа нивната цена, најдоа дека вредат педесет илјади сребреници.

²⁰Така Господовото слово растеше силно и преовладуваше.

²¹Кога се сврши тоа, Павле науми во духот, поминувајќи низ Македонија и Ахаја, да отиде во Ерусалим, велејќи: „Штом ќе бидам таму, треба да го видам и Рим.”

²²И испрати во Македонија двајца свои помошници, Тимотеја и Ераста, а самиот остана уште некое време во Азија.

²³Во тоа време се подигна не мал бунт заради Патот;

²⁴зашто некој човек, по име Димитриј, сребренар, кој правеше сребрени Артемидини храмови и на уметниците им донесуваше не мала печалба;

²⁵ги собра и нив и работниците на такви нешта и рече: „Мажи, вие знаете дека нашата благосостојба доаѓа од оваа работа;

²⁶а гледате и слушате дека овој Павле, не само во Ефес туку речиси во цела Азија, убеди и одврати големо множество, велејќи дека богови направени со раце - не се богови.

²⁷Но не постои само опасност да изгуби углед ова наше занимање, туку и храмот на големата божица Артемида нема да биде сметан за ништо, и да му се наштети на величието на онаа, која ја почитува сета Азија и целиот свет.”

²⁸Кога го чуја тоа, полни со гнев, викаа, велејќи: „Голема е ефеската Артемида!”

²⁹И целиот град се побуни и еднодушно навлегоа во театарот и ги одвлекоа Македонците Гај и Аристарх, Павлови сопатници.

³⁰А кога Павле сакаше да влезе, меѓу народот, учениците не го пуштија.

³¹А некои од азиските началници, кои му беа пријатели; испратија при него и го помолија да не се појавува во гледалиштето.

³²Едни викаа едно, а други - друго, зашто собранието беше збунето и повеќето не знаеја зошто се беа собрале.

³³Тогаш го поттикнаа од народот Александра, кого Јудејците го туркаа напред. Александар пак мавна со раката и сакаше да даде објаснение пред народот;

³⁴но кога дознаа дека е Јудеец, сите викаа едногласно и викаа околу два часа: „Голема е ефеската Артемида!”

³⁵Најпосле градскиот писар го смири народот и рече: „Ефесци! Кој е оној човек, кој не знае дека градот Ефес е чувар на храмот на големата Артемида и на нејзиниот кип, што падна од небото?

³⁶Бидејќи тоа е неоспорно, вие треба да бидете мирни и да не преземате ништо непромислено!

³⁷Ги доведовте овие луѓе, кои ниту го ограбија храмот, ниту хулат на нашата божица.

³⁸Затоа, ако Димитриј и уметниците - кои се со него - имаат тужба против некого, судиштата заседаваат, и проконзулите се тука, нека се тужат едни со други.

³⁹Ако барате нешто друго, тоа ќе биде решено во собранието,

⁴⁰зашто ни се заканува опасност да бидеме обвинети заради денешниот бунт, зашто не постои никаква причина, со која можеме да го оправдаме собирот.” Кога го рече тоа, го распушти собирот.