Read Библија, Константинов 2 Коринќаните 7 Bible Online

2 Коринќаните 7 - Библија, Константинов bible

2 Коринќаните 7

¹И така, возљубени, имајќи ги овие ветувања, да се очистиме од секоја духовна и телесна нечистота, довршувајќи ја својата светост во страв пред Бога.

²Дајте ни место во своите срца! Никому не му направивме неправда, никого не упропастивме, никого не искористивме.

³Не ви го велам ова за да ве осудам, зашто, реков пред малку, дека сте во нашите срца, за да умреме и за да живееме заедно.

⁴Имам голема доверба во вас, и многу се фалам со вас; исполнет сум со утеха; преизобилувам со радост, во сите наши неволји.

⁵Зашто, од кога дојдовме во Македонија, нашето тело немаше мир; туку отсекаде бевме во неволја; однадвор борби, внатре страв.

⁶Но, Бог, Кој ги утешува потиштените, нè утеши со доаѓањето на Тит;

⁷и не само со неговото доаѓање, туку и со утехата, со која тој се утеши заради вас, известувајќи нè за вашиот копнеж, за вашиот плач, за вашата ревност за мене, така што се зарадував уште повеќе.

⁸Зашто, ако ве и нажалив со ова писмо, не се кајам. Па ако сум се и покајал, навистина гледам дека посланието ве натажи, ако и за малку, -

⁹сега се радувам; не заради тоа што се нажаливте, но дека се нажаливте за покајание; зашто се нажаливте по Бога, така, за да не бидете оштетени од нас во што и да е.

¹⁰Зашто, жалоста по Бога донесува покајание за спасение - за кое не се кае, а жалоста на светов донесува смрт.

¹¹Зашто, ете, тоа што се нажаливте по Бога, ви создаде вам не само голема сериозност, туку и одбрана, и негодување, и страв, и копнеж, и ревност и казнување. Покажавте во сè дека сте чисти во тоа дело.

¹²Така, ако ви и пишав, не го напишав тоа заради навредувачот, ни заради навредениот, туку за да се покаже при вас, пред Бога, вашата ревносна грижа за нас.

¹³Затоа се утешивте. Но покрај оваа наша утеха, многу повеќе се зарадувавме заради радоста на Тит, зашто сите вие го освеживте неговиот дух.

¹⁴Ако му се пофалив со нешто за вас, не се посрамив, туку како што ви зборувавме сè во вистина; така и нашето фалење пред Тит се покажа вистина.

¹⁵А неговото срце уште повеќе чувствува за вас, кога ќе се сети за послушноста на сите вас: како го примивте со страв и трепет.

¹⁶Се радувам што можам во сè да се надевам на вас.