Read Библија, Константинов Евреите 11 Bible Online

Евреите 11 - Библија, Константинов bible

Евреите 11

¹А верата е тврда увереност во она на кое се надеваме и убедување за нештата, што не се гледаат.

²Зашто преку неа старите добија сведоштво.

³Преку вера разбираме дека вековите се создадени со Божјото слово, така што видливото произлегло од невидливото.

⁴Преку вера Авел Му принесе на Бога жртва подобра од Каиновата; преку неа прими сведоштво дека е праведен, зашто Бог посведочи за неговите дарови; и преку вера тој уште зборува, иако е умрен.

⁵Преку вера Енох беше пренесен така, да не ја види смртта, и веќе не се најде, зашто Бог го зеде; зашто, пред неговото земање, тој доби сведоштво дека Му угодил на Бога.

⁶А без вера не е можно да Му се угоди, зашто кој Му пристапува на Бога треба да верува дека има Бог и дека ги наградува оние кои Го бараат.

⁷Преку вера Ное беше известен за она што уште не се гледаше, поттикнат од стравопочитување, приготви ковчег за спасение на својот дом; со неа го осуди светот и стана наследник на праведноста, која е според вера.

⁸Преку вера Авраам послуша, кога беше повикан да излезе на местото што требаше да го прими во наследство, и излезе не знаејќи каде оди.

⁹Преку вера се насели во земјата на ветувањето, како во туѓа и се настани во шаторите заедно со Исака и Јакова, сонаследници на истото ветување,

¹⁰зашто бараше град со основи, кому Бог му е Градител и Творец.

¹¹Преку вера и самата Сара доби сила да зачне, во напредната возраст откако Го сметаше за верен Оној, Кој и беше ветил.

¹²Затоа од еден и тоа речиси мртов, се намножи многу народ „како небесните ѕвезди и како песокта на морскиот брег, што не може да се изброи.”

¹³Сите овие умреа во вера, не добивајќи ги ветувањата, туку само оддалеку ги видоа и ги поздравија, и исповедаа дека се туѓинци и придојденици на земјата.

¹⁴Зашто, кои зборуваат така, покажуваат дека ја бараат родината.

¹⁵И ако при тоа мислеле на онаа, од која излегле, имаа време да се вратат;

¹⁶но сега, копнеат по подобра, односно по небесната. Затоа Бог не се срами од нив, да се нарече нивни Бог, зашто им приготвил град.

¹⁷Преку вера Авраам - кога беше испитуван - го принесе Исака, и тој, кој ги прими ветувањата го принесе својот единороден син.

¹⁸Кому му беше речено: „Во Исака ќе биде наречено твоето Семе.” Тој помислил дека Бог може и од мртвите да воскреснува;

¹⁹затоа го прими и како преобраз на воскресението.

²⁰Преку вера Исак ги благослови Јакова и Исава, и во однос на идните нешта.

²¹Преку вера Јаков, умирајќи, го благослови секој Јосифов син, и Му се поклони на Бог потпирајќи се на врвот од својот стап.

²²Преку вера Јосиф на умирање спомна за излезот на Израелевите синови и даде заповед за своите коски.

²³Преку вера Мојсеј, кога се роди, неговите родители го криеја три месеци, зашто видоа дека детето е убаво и не се уплашија од царевата заповед.

²⁴Преку вера Мојсеј, кога порасна, одби да го наречуваат син на фараоновата ќерка,

²⁵и со поголема желба сакаше да страда заедно со Божјиот народ, отколку да се насладува за кратко време на гревот.

²⁶Зашто хулењето на Христа го сметаше за поголемо богатство од египетските богатства, зашто ја имаше предвид наградата.

²⁷Преку вера го напушти Египет, не плашејќи се од царевиот гнев, зашто издржа како да Го гледа Невидливиот.

²⁸Преку вера ја прослави Пасхата и изврши попрскување со крв, за да не го допре оној, кој ги сотруваше првородените.

²⁹Преку вера поминаа преку Црвеното Море како по суво, а Египтјаните - кога се обидоа, се издавија.

³⁰Преку вера паднаа ерихонските ѕидови, по седумдневното обиколување околу нив.

³¹Преку вера блудницата Раава не загина со непокорните, зашто ги прими согледувачите со мир.

³²И што да речам уште? Зашто нема да имам доволно време кога би почнал да раскажувам за Гедеона, Варака, Самсона, Јефтаја, Давида и Самоила, и за пророците,

³³кои преку вера победија царства, извршија правда, добија ветувања, затворија уста на лавови,

³⁴ја угаснаа огнената сила, ја избегнаа острицата на мечот, немоќни станаа силни; стануваа силни во бој, ги натераа во бегство туѓите војски.

³⁵Жени примија свои воскреснати мртви, а други беа мачени и не се избавија, за да добијат подобро воскресение.

³⁶Други доживеаја подигрувања и удари, а покрај тоа и окови и темница.

³⁷Беа каменувани, со пила резани на две, на искушенија подложувани, умираа од меч, скитаа во овчи кожи и во козји кожи; во оскуднот, во неволји, во лоши постапувања,

³⁸оние за кои светот не беше достоен: скитаа по пустините, и по горите, и по пештерите, и по земните јами.

³⁹И сите тие, иако се посведочени преку верата, не го примија ветувањето,

⁴⁰зашто Бог предвиде нешто подобро за нас: тие да не дојдат до совршенството без нас.