Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Rodzaju 12 Bible Online

Księga Rodzaju 12 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Rodzaju 12

¹I rzekł Pan ku Abramowi: Wynidź z ziemie twej i od rodziny twej, a z domu ojca twego, do ziemie, którą ja pokażę tobie.

²A ja z ciebie wywiodę naród wielki, a będęć błogosławił, a imię twe zacnie wywyższę i będziesz ty błogosławieństwem.

³Będę błogosławił błogosławiącym tobie, a będę przeklinał ty, którzy cię przeklinają. A w tobie wszytki narody na ziemi będą dobrorzeczone.

⁴Tedy Abram wyszedł tak, jako mu Pan rozkazał a Lot też z nim. A już Abram miał siedmdziesiąt i pięć lat, gdy wyszedł z Charan.

⁵Wziął też Abram z sobą Saraj, żonę swą i Lota, synowca swego i wszytkę swą majętność, której nabyli, wszytek dobytek, którego dostali w Charan i wyszedszy do ziemie Chanaan, potym tam przyszli.

⁶Tedy Abram przeszedł przez ziemię onę aż do Sychem, a aż w równiny More; gdzie na ten czas w onej ziemi byli Chananejczycy.

⁷Ukazał się tedy Pan Abramowi mówiąc: Tę ziemię dam potomstwu twemu. Tedy Abram zbudował tam ołtarz Panu, który się był ukazał jemu.

⁸Wyszedł potym stamtąd na górę, która była na wschód słońca miastu Bethel i postawił tam namiot swój, gdzie mu przyszło Bethel od zachodu, a Haj od wschodu słońca. Tamże zbudował ołtarz Panu i wzywał imienia Pańskiego.

⁹Potym stamtąd przeniósł się Abram na południe.

¹⁰Tamże się zaczął głód w ziemi onej. Stąd Abram uszedł do Egiptu, aby tam przemieszkał do czasu, abowiem był wielki głód w ziemi.

¹¹A gdy już przychodził do Egiptu, rzekł Saraj żenie swej: Widzę cię być niewiastę piękną na wejrzeniu.

¹²A przetoż, gdy cię Egipcjanie obaczą będą mówić: Ta niewiasta jest żona jego. A tak mię zabiją, a ciebie żywo zostawią.

¹³Powiedajże, proszę cię, iżeś jest siostrą moją, aby mi się dla ciebie dobrze wodziło, a iżbych z twej przyczyny mógł zachować żywot swój.

¹⁴Trefiło się potym, gdy Abram wszedł do Egiptu, ujzreli Egipcjanie niewiastę onę, iż była barzo piękna.

¹⁵Też i książęta faraonowe widzieli ją i chwalili ją przed nim. Tak, że była wzięta do domu faraonowego.

¹⁶Który dla niej dobrze czynił Abramowi i miał owce, woły, osły, sługi, służebnice, oślice i wielbłądy.

¹⁷Ale Pan trapił faraona plagami wielkiemi i dom jego dla Saraj, żony Abramowej.

¹⁸Tedy farao wezwał k sobie Abrama i rzekł do niego: I przeczżeś mi to uczynił? Czemuś mi tego nie oznajmił, iż to była żona twoja?

¹⁹Przeczżeś powiedał, iż jest siostra twoja? A tak ja wziąłem ją był sobie za żonę. Ale teraz oto żona twoja, weźmi ją, a idź precz.

²⁰I poruczył go farao ludowi swemu, a wyprowadzili go precz z żoną jego i ze wszytkiem co było jego.