Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Rodzaju 22 Bible Online

Księga Rodzaju 22 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Rodzaju 22

¹To gdy się stało doświadszał Bóg Abrahama i rzekł do niego: Abrahamie! A on odpowiedział: Owom ja.

²Tedy rzekł k niemu: Teraz weźmi syna swego jedynego, którego miłujesz, Izaaka, a idź do krainy Moria i tamże go mnie ofiaruj za paloną ofiarą na jednej górze, którą ja opowiem tobie.

³A tak barzo rano wstawszy Abraham osiodłał osła swego i wziął z sobą dwa służebniki swe i Izaaka, syna swego, i narąbawszy na ofiarę paloną drew, szedł w drogę, aż do miejsca, które Bóg opowiedział jemu.

⁴A dnia trzeciego, podniósszy oczy swe, Abraham ujzrał miejsce ono z daleka.

⁵I rzekł Abraham do służebników swych: Zostańcie wy tu z osłem, a ja z dziecięciem aż do onąd pójdziemy, a odprawiwszy modlitwy, wróciem się do was.

⁶Wziął tedy Abraham drew ku palonej ofierze i włożył je na Izaaka, syna swego, a sam niósł ogień w ręku swoich i z mieczem. A szli oba społu.

⁷Tedy Izaak rzekł do Abrahama, ojca swego: Ojce mój! A Abraham odpowiedział: A co chcesz miły synu? A on rzekł: Mamy drwa i ogień, ale gdzież wżdy jest bydle ku ofiarowaniu?

⁸Odpowiedział mu Abraham: Bóg sobie opatrzy bydlę ku ofierze palonej. I przedsię szli oba społu.

⁹A gdy przyszli na miejsce, które mu Bóg opowiedział, tedy tam postawił ołtarz i nakładł drew, a związawszy Izaaka, syna swego, położył na drwach co były na ołtarzu.

¹⁰I wziął miecz w rękę swoję chcąc ściąć syna swego.

¹¹Tedy anioł Pański zawołał nań z nieba: Abrahamie! Abrahamie! Który się ozwał: Owom ja jest.

¹²I rzekł k niemu: Nie podnoś ręki swej na dzieciątko, a nie czyń nic jemu. Abowiem terazem poznał, iż się boisz Boga, gdyżeś nie chciał przepuścić i jedynemu synowi swojemu mnie k woli.

¹³Podniósszy tedy Abraham oczy swe obejzrał się i ujzrał za sobą skopu, a on uwiązł w tarniu za rogi. Szedszy tedy Abraham wziął skopu onego i ofiarował go za ofiarę paloną miasto syna swego.

¹⁴I nazwał Abraham imię miejsca onego: Pan obaczy. Gdzie i dziś jeszcze zowią górę tę. Pan będzie widzian.

¹⁵Powtóre potym zawołał anioł Pański z nieba na Abrahama mówiąc:

¹⁶Przysiągłem sam przez się mówi Pan: Gdyżeś to uczynił, iżeś nie przepuścił jedynemu synowi swemu.

¹⁷Będę cię błogosławił i rozmnożę potomstwo twoje jako gwiazdy niebieskie i jako piasek, który jest na brzegu morskim, a potomstwo twe posiędzie brany nieprzyjaciół swoich.

¹⁸A błogosławione będą w twojem plemieniu narody wszytki na ziemi przeto, żeś był posłusznym głosowi mojemu.

¹⁹Wrócił się tedy Abraham do służebników swoich. Którzy powstawszy, szli społu do Beerseba i tamże Abraham mieszkał.

²⁰Potym, gdy się to stało oznajmiono jest Abrahamowi, iż też Melcha narodziła dzieci Nachorowi, bratu jego.

²¹To jest Us, pierworodnego syna jego i Bus, brata jego, i Kamuela, ojca Aram.

²²I Kaset, i Azau, i Feldas, i Jedlaf, i Batuel.

²³A Batuelowi urodziła się Rebeka. Ty ośmioro dzieci urodziła Melcha Nachorowi, bratu Abrahamowemu.

²⁴A założnica też jego, Ruma, porodziła też Tabee, Gaham, Tahas i Maacha.