Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Rodzaju 38 Bible Online

Księga Rodzaju 38 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Rodzaju 38

¹I trefiło się pod onże czas, iże Judas odszedł od braciej swej i zstąpił do niektórego Odolamity, co go zwano Hyram.

²Tam Judas ujzrał córkę niektórego Chananejczyka, którego zwano Sua i pojąwszy ją wszedł do niej.

³A ona począwszy porodziła syna, któremu on imię dał Her.

⁴Potym począwszy porodziła syna, a wezwała imię jego Onan.

⁵Nadto mu jeszcze porodziła syna, a wezwała imię jego Sela. A był na ten czas w Chezyp, gdy go porodziła.

⁶Tedy Judas Herowi, pierworodnemu synowi swemu, dał żonę imieniem Tamar.

⁷Ale Her, pierworodny syn Judasów, był barzo złem przed Panem, a dlategoż Pan zabił go.

⁸Rzekł tedy Judas do Onan: Wnidź do żony brata twego, a mieszkaj z nią, abyś wzbudził potomstwo bratu twemu.

⁹Ale Onan wiedząc, iż to potomstwo jego być nie miało, gdy się schodził z żoną brata swego, tracił z siebie nasienie na ziemię, aby nie wzbudzał potomstwa bratu swemu.

¹⁰I nie podobało się to Panu co czynił, a przetoż go też zamordował.

¹¹Tedy rzekł Judas do Tamar niewiastki swej: Mieszkaj wdową w domu ojca twego, aż podroście Sela, syn mój, abowiem mniemał, żeby też umrzeć miał jako i bracia jego. A także Tamar odeszła i mieszkała w domu ojca swego.

¹²Potym, po niemałem czasie, umarła żona Judasowa, córka Sua. A Judas, gdy już wyszła żałoba, szedł do tych, co strzygli owce jego w Tamnas, z przyjacielem swem Hyrą Odolamitą.

¹³I oznajmiono to Tamarze, iż świekier jej poszedł do Tamnas k strzyżeniu owiec swych.

¹⁴A ona zwlókszy wdowskie odzienie swoje, zawiła się w rąbek i siadła na miejscu, gdzieby ją narychlej obaczono, przy drodze, co idzie do Tamnas. Abowiem widziała, iż dorastał Sela, a jeszcze jej nie był dan za małżonka.

¹⁵Gdy ją tedy ujzrał Judas, mniemał, żeby była jaka wszeteczna niewiasta, abowiem ona zakryła była twarz swoję.

¹⁶Tedy zszedszy do niej z drogi, prosił jej by go przypuściła do siebie, abowiem nie wiedział, żeby jego niewiastka była. Tedy ona rzekła: A cóż mi za to dasz?

¹⁷A on odpowiedział: Poślęć koźlątko od stada. Ale ona rzekła: Dajże mi w tym zakład, aż mi je przyślesz.

¹⁸Tedy rzekł: Cóż chcesz ode mnie za zakład? A ona odpowiedziała: Daj mi swój pierścień i płaszcz i laskę, którą masz w ręku. Tedy on jej dał, a zszedł się z nią i zarazem poczęła.

¹⁹A wstawszy odeszła, a rozwiła rąbek z siebie i oblokła się w odzienie swoje wdowskie.

²⁰Potym Judas posłał koźlę przez przyjaciela swego Odolamitę, aby mu od onej niewiasty przyniósł zakład, której on nie znalazł.

²¹Tedy się pytał od ludzi miejsca onego, gdzieżby była ta niewiasta wszeteczna, która stała przy drodze. Ale oni powiedzieli, iż tam żadnej niewiasty wszetecznej nie było.

²²On się tedy wróciwszy do Judasa powiedział, że jej nie znalazł. A ktemu, iż ludzie onego miejsca powiedzieli, że tam żadnej wszetecznej niewiasty nie było.

²³Tedy rzekł Judas: Niechajże już ma sobie zakład, iżby się z nas nie śmiano, otom ja słał koźlę, ale cóż gdyś jej nie nalazł.

²⁴Potym prawie po trzech miesięcy, powiedziano Judasowi, iż Tamar niewiastka jego, zcudzołożyła się, a chodzi ciężka z cudzołóstwa. Tedy rzekł Judas: Wywiedźcie ją, aby była spalona.

²⁵Gdy tedy ją wywiedziono, posłała do świekra swego mówiąc: Chodzę ciężka od tego, którego są ty rzeczy. A przy tym powiedziała: Poznaj proszę czyj to pierścień, płaszcz i laska.

²⁶I poznał je Judas i rzekł: Więcejem ja krzyw niż ona. A to przeto, żem jej nie wydał za Selę, syna swego. I nie znał jej potym.

²⁷Gdy tedy przychodził czas porodzenia, nalazły się bliźnięta w żywocie jej.

²⁸A przy rodzeniu ukazał jeden rękę, a baba ująwszy go za nię, przywiązała do niej sznurek jedwabny, mniemając, że się pierwej narodzić miał.

²⁹I kiedy zasię skrył rękę, narodził się przed niem brat jego, któremu rzekła: Przecześ zerwał błonkę na sobie? I wezwano imię jego Fares.

³⁰Zatym wyszedł drugi brat, który miał na ręce swej sznurek jedwabny. A imię jego nazwano Zara.