Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Rodzaju 6 Bible Online

Księga Rodzaju 6 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Rodzaju 6

¹I stało się, gdy już ludzie poczęli się rozmnażać na ziemi, a rozrodzili córy.

²Tedy synowie Boży widząc córki ludzkie, iż były cudne, brali je sobie za żony, które się im jedno podobały.

³Rzekł tedy Pan: Duch mój wiecznie się sądem nie będzie obchodzić z człowiekiem, gdyż jest ciało. A wszakże mu sfolguję sto i dwadzieścia lat.

⁴Czasu też onego byli obrzymi na ziemi, przy tym też, gdy się synowie Boży zjęli z córkami ludzkiemi, narodziły im potomstwa. A cić są mocarze, którzy po wszystki czasy byli sławnemi.

⁵Tedy Pan widząc wielką złość człowieczą na ziemi, a iż wszytko zmyslanie serca jego, nic inego nie było, jedno złe po wszystek czas.

⁶Żal mu tedy było, iż uczynił człowieka na ziemi i żałował na sercu swym.

⁷I rzekł tak Pan: Ja do gruntu wygładzę z ziemie człowieka, któregom stworzył, od człowieka począwszy, aż do bydlęcia i do gadu, a także i do ptaków powietrznych, abowiem mi żal, iżem je stworzył.

⁸Ale Noe znalazł łaskę u Pana.

⁹Tyć są rodzaje Noe. Noe był mężem sprawiedliwym i doskonałym czasu swego, chodząc wedle bojaźni Bożej.

¹⁰A urodzili się mu trzej synowie: Sem, Cham i Jafet.

¹¹Na ten czas ziemia była skażona przed Bogiem, będąc pełna gwałtownego łupiestwa.

¹²Tedy wejzrał Bóg na ziemię, a ona była skażona (Abowiem wszelkie ciało popsowało było drogę swą na ziemi.)

¹³Rzekł tedy Bóg do Noego: Przyszedł koniec wszelkiemu ciału przede mną, abowiem ziemia napełniona jest łupiestwa od nich; a przetoż wytracę je z ziemie.

¹⁴Uczyńże tedy sobie archę z drzewa jodłowego i pobuduj izdbice w niej, a oblej ją smołą z wierzchu i wewnątrz.

¹⁵A uczynisz ją tym kształtem: Długość archy będzie na trzechset łokiet; a szerokość jej na pięćdziesiąt łokiet: a wyższa jej na trzechdziesiąt łokiet.

¹⁶Uczynisz też okno w arsze, a uczynisz je na wzwyż na łokciu i wstawisz drzwi onej archy z boku jej; uczynisz w niej trzy piętra: spodnie, średnie i wyższe.

¹⁷A ja przywiodę potop wód na ziemię ku wytraceniu wszego ciała, w którym jest duch żywota pod niebem, a to cożkolwiek jest na ziemi, zginie.

¹⁸Ale przymierze swe postanowię z tobą. Ty wnidziesz do archy, synowie twoi, żona twa i żony synów twoich z tobą.

¹⁹Weźmiesz też do archy po parze z każdego żywego stworzenia, wszelkiego ciała, aby z tobą żywo zachowane były, to jest samca i samicę.

²⁰Z ptastwa wedle rodzaju ich, z bydła wedle rodzaju ich i ze wszego gadu ziemskiego wedle rodzaju jego. Ty wszytki po parze wnidą z tobą, aby żywo zostały.

²¹Weźmiesz też z sobą wszech pokarmów, które jadają, a zbierzesz je do siebie, aby i tobie i im były ku pokarmowi.

²²Uczynił to tedy Noe wszytko tak, jako mu Bóg rozkazał.