Read Biblia Brzeska, 1563 II Księga Samuela 22 Bible Online

II Księga Samuela 22 - Biblia Brzeska, 1563 bible

II Księga Samuela 22

¹A tak Dawid śpiewał tę pieśń Panu w ty słowa onego dnia, gdy go Pan wybawił z rąk wszytkich nieprzyjaciół jego, a zwłaszcza z rąk Saulowych.

²I mówił tak: Pan jest opoka moja i twierdza moja i wybawicielem moim.

³Bóg jest skała moja, któremu ja ufam, tracz moja i róg zbawienia mego, podwyższenie moje i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię wybawił od każdej krzywdy.

⁴Będę wzywał chwalebnego Pana, a będę wybawion od nieprzyjaciół moich.

⁵Abowiem mię ogarnęły trapienia śmierci, potoki nieprawości przestraszyły mię.

⁶Boleści grobu ogarnęły mię, a sidła śmierci zbieżały się na mię.

⁷W ciężkościach moich wzywałem Pana, a wołałem do Boga mego i wysłuchał głosu mego z kościoła swego i wołanie moje przyszło do uszu jego.

⁸Tedy się wzruszyła a zadrżała ziemia, wzruszyły się a zatrząsnęły fundamenty nieba, abowiem się był rozgniewał.

⁹Wyszedł dym z nózdrz jego, a ogień pożerający z ust jego, rozpalone są węgle od niego.

¹⁰Nakłonił niebiosa i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.

¹¹Jeździł na cherubiniech i latał, a uleciał na skrzydłach wiatru.

¹²Postawił około siebie ciemności miasto przybytku, wody czarne z obłoki gęstemi.

¹³Od jasności oblicza jego zapaliło się węgle ogniste.

¹⁴Zagrzmiał Pan z nieba, a nawyższy dał się słyszeć.

¹⁵Puścił strzały, a rozproszył je błyskawicą i potarł je.

¹⁶Okazały się głębokości morskie, a otworzyły się fundamenty świata, na fukanie Pańskie i na tchnienie ducha nózdrz jego.

¹⁷Posłał z góry, a wziął mię i wyrwał mię z wód wielkich.

¹⁸Wybawił mię od nieprzyjaciela mego mocnego i od tych, którzy mię mieli w nienawiści, abowiem byli mocniejszymi niżli ja.

¹⁹Zbieżeli się w dzień utrapienia mego, ale Pan był podparciem moim.

²⁰I wywiódł mię na przestrzenią, a wybawił mię, abowiem się Pan rozkochał we mnie.

²¹Oddał mi Pan wedle sprawiedliwości mojej i według czystości rąk moich nagrodził mi.

²²Abowiemem strzegł dróg Pańskich, a nie odstąpiłem od Boga mego.

²³Wszytki sądy jego i ustawy jego są przed obliczem moim, a nie odstąpię od nich.

²⁴Byłem przed nim doskonały, a chroniłem się nieprawości moich.

²⁵I oddał mi Pan wedle sprawiedliwości mojej, wedle czystości mej, którą sam znał.

²⁶Z miłosiernym miłosiernym będziesz, a z mężem doskonałym doskonałym będziesz.

²⁷Z czystym staniesz się czysty, a z przewrotnym, przewrotnie się obchodzić będziesz.

²⁸Ty wybawiasz lud ubogi, a obracasz oczy twe na ty, co się z myślą swą wynieśli i poniżysz je.

²⁹Abowiemeś ty jest o Panie światłością moją, a ty sam oświecisz Panie ciemności moje.

³⁰Abowiem w mocy twej potarłem wojska, a za twą Boską sprawą przeskoczyłem mury.

³¹Droga Boża jest doskonała, a wyrok Pański jest czysty i jest tarczą wszytkiem, którzy ufają w nim.

³²Abowiem któryż jest Bóg nad Pana, a kto jest tak mocnem, jako Bóg nasz?

³³Bóg ci jest mocą moją na wojnie, a sam mi tam przeprawuje bezpieczną drogę.

³⁴Czyniąc nogi moje jako jelenie, a stanowiąc mię na miejscach wysokich.

³⁵I ćwiczy ręce me ku bitwie, a ramiona moje pokruszyły łuk miedziany.

³⁶Oddałeś mi tarcz zbawienia twego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.

³⁷Ty sam rozprzestrzeniasz chodzenie moje, tak iż się nie powiną nogi moje.

³⁸Goniłem nieprzyjacioły moje i poraziłem je, nie wracając się, ażem wszytki pomordował.

³⁹Potarłem je i poraził, tak iż nie powstaną, a polegli pod nogami mojemi.

⁴⁰Przepasałeś mię mocą ku bitwie, a potłoczyłeś pod mię powstające na mię.

⁴¹Poddałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści i wykorzeniłem je.

⁴²Poglądali, ale nie był wybawiciel. Też i na samego Pana, ale ich nie wysłuchał.

⁴³Potłukłem je jako proch ziemie, a jako błoto po ulicach podeptałem je i potarł.

⁴⁴Od niesnasek ludu mojego wyrwałeś mię, a postawiłeś mię głową narodów, lud któregom nie znał, służył mi.

⁴⁵Cudzoziemcy służą mi acz nie radzi, a skoro posłyszeli o mnie, są mi posłusznymi.

⁴⁶Lud obcy pomdlał, a drżą wszyscy w zamknieniu swoim.

⁴⁷Niechajże żywie Pan, a niechaj będzie błogosławiony, gdyż on jest mocą moją. Niechajże będzie wywyższonym Bóg, umocnienie zbawienia mego.

⁴⁸Bóg ci jest, który mnie sam dawa pomsty, a podrzuca pod mię narody.

⁴⁹Ty mnie sam wyrywasz od nieprzyjaciół moich, a przed temi, co na mię powstają, wywyższyłeś mię, a od człowieka okrutnego wybawiłeś mię.

⁵⁰A dlategoż wyznawać cię Panie będę miedzy narody, a będę śpiewał imieniowi twemu.

⁵¹Sprawił wielkie zwycięstwa królowi swemu, a okazał miłosierdzie nad Dawidem, pomazańcem swoim i nad potomstwem jego aż na wieki.