Read Biblia Brzeska, 1563 I Księga Królewska 10 Bible Online

I Księga Królewska 10 - Biblia Brzeska, 1563 bible

I Księga Królewska 10

¹A usłyszawszy królowa Saba sławę Salomonowę z imienia Pańskiego, przyjechała aby go doświadczyła w gadkach.

²I wjechała do Jeruzalem barzo z wielkiem pocztem z wielbłądy, którzy nieśli rzeczy wonne i złota barzo wiele, a przy tym i kamienie drogie. A tak przyszła do króla Salomona, a rozmawiała z nim o tym, cokolwiek była umyśliła.

³Ale Salomon odpowiedał jej na wszytki słowa, a nie była żadna gadka, której by król zgadnąć jej nie miał.

⁴I widziała królowa Saba wszytkę mądrość Salomonową i dom, który był zbudował.

⁵K temu potrawy u stołu jego i jakiem porządkiem siadali i stali przed nim służebnicy jego, szaty ich i picia jego i ofiary, które sprawował w domu Pańskim, tak iż się prawie zumiała.

⁶Potym rzekła do króla: To com ja słyszała w ziemi mojej o sprawach twoich i o mądrości twojej, prawdą jest.

⁷Alem nie wierzyła powieściam onym, ażem sama przyjechawszy oglądała to oczyma swemi. A zaiste mi nie dano sprawy o połowiej tego, abowiem mądrość i dobroć twoja więcsza jest, a niżelim o niej sławę słyszała.

⁸Szczęśliwym jest lud twój i służebnicy twoi, którzy są około ciebie, słuchając zawsze mądrości twojej.

⁹Niechajże Pan, Bóg twój, będzie błogosławiony, który ciebie tak umiłował, iż cię postanowił na stolicy izraelskiej, przeto iż Pan umiłował Izraela na wielki i uczynił cię królem, abyś sądził w sprawiedliwości.

¹⁰Tedy ona dała królowi sto i dwadzieścia talentów złota i wiele rzeczy wonnych i kamienia drogiego, tak iż potym nigdy taka wielkość rzeczy wonnych nie była przyniesiona, jakową darowała królowa Saba Salomona króla.

¹¹Przytym okręt Hirama, w którym było złoto z Ofir, przyszedł stamtąd wioząc drzewa almugim i barzo wiele kamienia drogiego.

¹²I uczynił król podpory z almugim do domu Pańskiego i do domu królewskiego, harfy i skrzypice śpiewakom, tak iż po tym nigdy nie były przywiezione takowe drzewa almugim, ani widziane aż do dnia tego.

¹³I pozwolił król Salomon królowej Sabie wszytkiego, o co prosiła, okrom upominków, które jej też sam darował prawie królewskich. A tak potym jechała stamtąd do swej ziemie i z swem dworem.

¹⁴A złota, które do Salomona na każdy rok przychodziło, była waga sześćset sześćdziesiąt i sześć talentów.

¹⁵Oprócz tego, co miał od kupców i z handlu tych, którzy rzeczami wonnemi kupczyli i od wszytkich królów arabskich i książąt ziemie.

¹⁶Tedy uczynił Salomon dwieście tarczy ze złota szczerego, odważywszy na każdą z nich sześćset syklów złota.

¹⁷Przy tym trzysta puklerzów ze złota szczerego odważywszy na każdy trzy funty złota i schował je król w domu, który był w lesie libanowem.

¹⁸Nad to też uczynił król stolicę wielką z kości słoniowej, którą obił szczerym złotem.

¹⁹A przy onej stolicy było sześć stopniów, której wierzch okrągły był z tyłu i poręcza były z obudwu stron, gdzie było siedzenie, a na końcach poręcza stali dwa lwi.

²⁰Po obudwu też stron onych sześci stopniów stało dwanaście lwów i nie była w żadnem królestwie takowa stolica uczyniona.

²¹A wszytko naczynie, z którego pijał król Salomon było złote, także i wszytko naczynie domu, który był w lesie libanowem, sprawiono było z szczyrego złota, a nic nie było ze śrebra, bo za czasu Salomonowego nie ważono sobie śrebra za nic.

²²Abowiem królewski okręt z okrętem Hiramowym chadzał morzem raz we trzech lat do Tarsis, na którym przynoszono złoto i śrebro, kości słoniowe, korki morskie i pawy.

²³A tak Salomon król sławnie przewyższał wszytki ine króle ziemskie i w bogactwach i w mądrości.

²⁴A wszyscy mieszkający w onych ziemiach starali się, aby widzieli Salomona, a słuchali mądrości jego, którą go był Pan Bóg obdarzył w sercu jego.

²⁵I przyniósł mu każdy dary swe, klenoty śrebrne i klenoty złote, szaty, zbroje, rzeczy wonne, konie i muły, a to na każdy rok.

²⁶A tak Salomon zebrał wozy i jezdne, a było tysiąc i czterysta wozów jego, a dwanaście tysięcy jezdnych, które rozsadził po miastach na to obranych, część ich zostawiwszy przy sobie w Jeruzalem.

²⁷Nad to król zniósł do Jeruzalem śrebra tak wiele, jako kamienia, a cedrów jako sykomorów, których się mnóstwo rodzi po polach.

²⁸Przywodzono mu też konie z Egiptu, które tam kupcy królewscy za pieniądze jego skupowali.

²⁹A przywodzono woźniki z Egiptu, które szacowano na sześćset śrebrników, to jest każdego konia za sto i za pięćdziesiąt. A tak wszyscy królowie hetejscy i królowie syryjscy nie mogli koni dostawić, jedno z rąk ich.