Read Biblia Brzeska, 1563 I Księga Królewska 11 Bible Online

I Księga Królewska 11 - Biblia Brzeska, 1563 bible

I Księga Królewska 11

¹Tedy król Salomon rozmiłował się wiele niewiast postronnych, tak córki faraonowej jako moabskich, edomskich, sydońskich i hetejskich.

²Z tych narodów, o których Pan powiedział synom izraelskim: Nie wchodźcie w powinowactwo z nimi, ani się oni niechaj nie spowinowacają z wami, abowiemci odwiodą serca wasze za bogi swemi, a wżdy się z nimi Salomon łączył w miłości.

³A tak miał żon przedniejszych siedmset, a założnic trzysta, które niewiasty uwiodły serce jego.

⁴A gdy już był zeszłym w leciech Salomon, żony jego uwiodły serce jego za bogi cudzemi tak, iż nie trwał z całem sercem przy Panu, Bogu swoim, jako Dawid, ociec jego.

⁵Ale chwalił Astoret boginię sydońską i Milcha, obrzydłego bałwana ammonickiego.

⁶A tak Salomon dopuścił się złości przed Panem, ani chodził do końca za nim jako Dawid, ociec jego.

⁷I zbudował Salomon kaplice Chamosowi, obrzydłemu bałwanowi moabskiemu, na górze przeciw Jeruzalem i Molochowi także, sprośnemu bałwanowi ammonickiemu.

⁸I także uczynił żonom swym cudzoziemkom, które kadziły i ofiary sprawowały bogom swoim.

⁹A przetoż się Pan rozgniewał na Salomona, przeto iż serce jego odstąpiło od Pana, Boga izraelskiego, który się mu był po dwakroć ukazał.

¹⁰I rozkazał mu około tego, aby nie chodził za bogi cudzemi, wszakoż on nie strzegł tego, co mu Pan kazał.

¹¹Tedy Pan rzekł ku Salomonowi: Przeto iżeś się tego dopuścił nie strzegąc przymierza mego, ani wyroków, którem rozkazał tobie, rozerwę królestwo od ciebie, a dom je słudze twojemu.

¹²A wszakoż za twego żywota nie uczynię tego dla ojca twego Dawida, ale je oderwę z ręki synowi twojemu.

¹³Lecz nie wszytkiego królestwa oderwę, ale dam jedno pokolenie synowi twemu dla Dawida, służebnika mego i dla Jeruzalem, którem sobie obrał.

¹⁴A przetoż wzbudził Pan nieprzyjaciela przeciw Salomonowi, Adad Edomczyka z narodu królewskiego, który był w Edom.

¹⁵Abowiem, gdy Dawid był w Edom, Joab, hetman rycerstwa, szedł sprawować pogrzeb pobitym i pomordował mężczyzny w Edom.

¹⁶I mieszkał tam Joab przez sześć miesięcy ze wszytkiemi Izraelczyki, aż wymordował wszytki mężczyzny w Edom.

¹⁷Ale Adad uciekł sam z kilkiem mężów edomskich, co służyli ojcu jego i uszli do Egiptu. A jeszcze Adad był dzieciątkiem maluczkiem.

¹⁸Który wyszedszy z Madian przyszli do Faran, a wziąwszy z sobą stamtąd kilka mężów przyszli do Egiptu do faraona, króla egiptskiego, który mu dał dom i potrzeby ku żywności, a dał mu ku temu osobną ziemię.

¹⁹A tak Adad przyszedł ku wielkiej łasce u faraona, tak iż mu dał za żonę siostrę żony swej, rodzoną siostrę księżny Tafnes.

²⁰I porodziła mu siostra Tafnes Jenubata, syna, którego Tafnes odchowała w domu króla faraona i był Jenubat w domu królewskim miedzy syny faraonowemi.

²¹A gdy Adad usłyszał w Egipcie, iż zasnął Dawid z ojcy swemi, a iż też umarł Joab, hetman rycerstwa, rzekł do faraona: Puść mię, abym szedł do ziemi swojej.

²²Któremu faraon odpowiedział: Czegożci u mnie nie dostawa, iż chcesz idź do ziemie swojej? A on mu rzekł: Nie masz nic, jedno chcę, abyś ty mnie puścił.

²³K temu wzbudził nań Bóg nieprzyjaciela Rezona, syna Eliadowego, który był uciekł do Adarezera, króla Soby, pana swego.

²⁴A ten był do siebie zebrał lud, a był książęciem wojska, gdy je mordował Dawid i uszli do Damaszku, a mieszkali tam, postanowiwszy go królem nad Damaszkiem.

²⁵I był nieprzyjacielem Izraelczykom po wszytek czas Salomonów, oprócz szkód, które też Adad uczynił trapiąc Izraelity, a królował w Syrjej.

²⁶Przytym Jeroboam, syn Nabata Efratejczyk z Saredy, którego matka była wdową, a zwano ją Serwa, ten będąc sługą Salomonowym, podniósł przeciwko królowi rękę swą.

²⁷A tać była przyczyna, dla której się oborzył przeciwko królowi, iż Salomon, gdy budował Mello, zabudował dziurę w mieście Dawida, ojca swego.

²⁸A Jeroboam był człowiek mężny, którego widząc Salomon, iż był młodzieniec godny ku każdej sprawie, uczynił go przełożonym nad podatki wszytkiego domu Józefowego.

²⁹Tegoż czasu, gdy Jeroboam wyszedł z Jeruzalem, potkał się z nim w drodze prorok Achiasz Sylonitczyk, a miał na sobie płaszcz nowy i nie byli jedno sami dwa na polu.

³⁰Tedy Achiasz zjąwszy on płaszcz nowy, co miał na sobie, rozdarł ji na dwanaście sztuk.

³¹I rzekł do Jeroboama: Weźmi sobie ty dziesięć sztuk, abowiem takci powieda Pan, Bóg izraelski: Oto ja oderwę królestwo z rąk Salomonowych, a dam tobie dziesięcioro pokolenie.

³²Tylkoż mu jedno zostawię dla Dawida, sługi mojego i dla Jeruzalem miasta, którem obrał ze wszytkiego pokolenia izraelskiego.

³³A to dlatego, iż oni mnie opuścili, a chwalili Astarotę, boginią sydońską, Chamosa, boga moabskiego i Milchę, boga ammonickiego, a nie chodzili drogami moimi, ani dosyć czynili temu, co się mnie podobało, ano strzegli wyroków i sądów moich, jako Dawid, ociec jego.

³⁴A wszakoż ja nie odejmę królestwa jego, owszem go postanowię książęciem po wszytki dni żywota jego, dla Dawida, sługi mego, któregom ja obrał, iż on strzegł rozkazania mego i wyroków moich.

³⁵Ale z rąk syna jego wezmę królestwo i dam je tobie, to jest dziesięcioro pokolenie.

³⁶A synowi jego dam pokolenie jedno, aby był światłością Dawidowi, służebnikowi memu, po wszytek czas przede mną w Jeruzalem mieście, którem ja obrał sobie, aby tam było imię moje.

³⁷A ciebie wezmę i będziesz królował nad wszytkiem, jakoć się podobać będzie, a będziesz królem nad Izraelem.

³⁸Nad to jeśli słuchać będziesz wszytkiego, co ja rozkazuję tobie, a będziesz chodził drogami moimi, czyniąc temu dosyć, co się mnie podoba, strzegąc wyroków moich i rozkazania mojego, jako czynił Dawid, służebnik twój, tedy ja będę z tobą, a zbudujęć dom mocny, jakom zbudował Dawidowi i podam ci Izrael.

³⁹I dlatego trapić będę potomstwo Dawidowe, a wszakoż nie po wszytki czasy.

⁴⁰A tak Salomon przeto chciał zabić Jeroboama, ale on uciekł do Egiptu, do Sesaka, króla egiptskiego i był tam, aż do śmierci Salomonowej.

⁴¹Wszytki tedy ine sprawy Salomonowe, którekolwiek czynił i mądrość jego, wypisane są w księgach spraw Salomonowych.

⁴²A wszytek czas, jako długo Salomon królował w Jeruzalem nad Izraelem, było czterdzieści lat.

⁴³Zasnął potym Salomon z ojcy swoimi i pogrzebion jest w mieście Dawida, ojca swego, a królował po nim Roboam, syn jego.