Read Biblia Brzeska, 1563 I Księga Kronik 16 Bible Online

I Księga Kronik 16 - Biblia Brzeska, 1563 bible

I Księga Kronik 16

¹Przynióższy tedy skrzynię Bożą, postawili ją w pośrodku namiotu, który jej był Dawid rozbił i czynili ofiary palone i spokojne przed Bogiem.

²Potym Dawid po onych ofiarach palonych i spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.

³I rozdzielił wszytkim Izraelitom, tak mężom, jako i niewiastom, po bochenku chleba, po sztuce mięsa i po flaszy wina.

⁴A postanowił przed skrzynią Pańską niektóre z Lewitów, aby służyli przypominając, wyznawając i chwaląc Boga izraelskiego.

⁵Przedniejszy był Azaf, a po nim Zachariasz, Jahiel, Semiramot, Jehiel, Matatiasz, Eliab, Banajasz, Obededom. A Jehiel grał na instrumenciech i na arfach, a Azaf na cymbalech.

⁶A Banajasz i Jahazjel kapłani z trąbami ustawicznie byli przed skrzynią przymierza Bożego.

⁷Dnia tedy onego naprzód to ustawił Dawid, aby Pan był chwalon przez Azafa i bracią jego.

⁸Chwalcie Pana, wzywajcie imienia jego, a rosławiajcie miedzy narody sprawy jego.

⁹Zaśpiewajcie jemu w psalmiech, a mówcie o wszytkich jego dziwnych rzeczach.

¹⁰Chlubcież się imieniem świętem jego, a niech się serce tych rozwesela, którzy Pana szukają.

¹¹Szukajcie Pana i wielmożności jego, a zawżdy szukajcie obliczności jego.

¹²Rospomnicie na dziwne sprawy jego, które uczynił i na cuda jego i na sądy ust jego.

¹³Potomkowie Izraelscy są sługami jego, a synowie Jakubowi wybranymi jego.

¹⁴On jest Pan, Bóg nasz, którego sądy po wszej ziemi są.

¹⁵Pamiętajcie wiecznie na przymierze jego i na słowo, które rozkazał do tysiącznego pokolenia.

¹⁶Którem przyrzekł Abrahamowi i na przysięgę, którą uczynił Izaakowi.

¹⁷I podał to Jakubowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.

¹⁸Mówiąc: Podam ci ziemię chananejską na dział dziedzictwa waszego.

¹⁹Gdy byli w małej liczbie, a przez krótki czas byli przychodniami w niej.

²⁰Chodząc od narodu do narodu i od królestwa do królestwa do ludu inszego.

²¹Nie dopuścił żadnemu, aby je uciskać miał i króle dla nich karał.

²²Nie dotykajcie się pomazańców moich, a prorokom moim złości nie czyńcie.

²³Zaśpiewajcie Panu obywatele wszej ziemie, powiedając na każdy dzień zbawienie jego.

²⁴Przepowiedajcie miedzy pogany chwałę jego i po wszech narodziech dziwne sprawy jego.

²⁵Abowiem wielki jest Pan i barzo chwalebny i straszliwy nad wszytki bogi.

²⁶Gdyż wszyscy bogowie pogańscy są bałwany, a Pan niebiosa sprawił.

²⁷Wyznanie chwały jest przed nim, a wielmożność i wesele na miejscu jego.

²⁸Oddawajcie Panu wy narodowie, oddawajcie Panu chwałę i możność.

²⁹Oddawajcie chwałę Panu i imieniowi jego, oddawajcie dary a przychodźcie przed obliczność jego, kłaniajcie się Panu w zacnym przybytku jego.

³⁰Drżycie przed nim wszyscy mieszkający na ziemi, gdyż on tak świat umocnił, iż się nie porusza.

³¹Niech się niebiosa uweselą, a ziemia niech się rozraduje, a niech mówią w narodziech: Pan jest królem.

³²Niech morze i ze wszytkim co w nim jest szumi, a pola ze wszytkim co na nich jest, niech się rozradują.

³³Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem, abowiem przyszedł, aby ziemię sądził.

³⁴Pochwalcie Pana, abowiem jest dobry, a miłosierdzie jego trwa na wieki.

³⁵A mówcie: O Boże, nasz zbawicielu! Zachowaj nas i zgromadź nas, a wyrwi nas od poganów, żebyśmy imię twoje święte wielbili i chlubili się w twojej chwale.

³⁶Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg izraelski, od wieku i aż na wieki. A tak rzekł lud: Amen. I chwalili Pana.

³⁷I zostawił tam Dawid przed skrzynią Pańską Asafa i bracią jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie każdy dzień.

³⁸K temu uczynił odźwiernemi Obededoma i bracią jego, których było sześćdziesiąt i ośm, a k temu jeszcze Obededoma, syna Jedytunowego i Hosę.

³⁹A Sadoka zostawił kapłana z bracią jego, kapłani przed przybytkiem Pańskim na miejscu wysokiem w Gabaon.

⁴⁰Aby czynili palone ofiary Panu na ołtarzu palonych ofiar zawsze rano i odwieczora, wedle tego wszytkiego, co jest napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.

⁴¹A z nimi Hemana i Jedytuna i insze obrane, którzy byli mianowicie naznaczeni, aby chwalili Pana, iż miłosierdzie jego trwa na wieki.

⁴²Tenże Heman i Jedytun z onymi byli, aby trąbili i grali na cymbalech, a śpiewali na wszytkich instrumenciech śpiewania Bożego. A synowie Jedytuna odźwiernemi zostali.

⁴³Potym lud wszytek odszedł, każdy do domu swego. A Dawid wrócił się, aby błogosławił domowi swemu.