Read Biblia Brzeska, 1563 II Księga Kronik 16 Bible Online

II Księga Kronik 16 - Biblia Brzeska, 1563 bible

II Księga Kronik 16

¹Roku trzydziestego i szóstego królowania Azy ciągnął Baaza, król izraelski, przeciwko Judzie i zbudował Ramę, tak iż żadnemu nie dopuścił wnidź ani wynidź do Azy, króla judzkiego.

²Tedy Aza wziął śrebro i złoto z skarbu domu Pańskiego i z domu królewskiego, a posłał je do Benadada, króla syryjskiego, który mieszkał w Damaszku opowiedać mu:

³Jest przymierze miedzy mną i miedzy tobą, miedzy ojcem mym i miedzy ojcem twoim, otoć szlę tobie śrebro i złoto, idźże a złam przymierze swe z Baazą, królem izraelskim, aby odciągnął ode mnie.

⁴I usłuchał Benadad króla Azy, a posłał hetmany swe, które miał do miast izraelskich i poborzył Ahjon, Dan, Abelmaim i wszytki miasta obronne w Neftali.

⁵To gdy usłyszał Baaza, przestał budować Ramy i onej swej zaczętej roboty.

⁶Tedy król Aza wziąwszy z sobą wszytek lud judzki, pobrał kamienie w Ramie i drzewo którym budował Baaza, a pobudował z niego Gabaa i Masfa.

⁷Tamże onego czasu przyszedł Hanani widzący do króla judzkiego a powiedział mu: Iżeś ufał królowi syryjskiemu, a nie ufałeś Panu, Bogu twemu, a dlategoż wojsko króla syryjskiego nie przyjdzie w ręce twoje.

⁸Izaż Etiopczyków i Libijczyków nie było więcej, którzy z sobą mieli barzo wiele wozów i jezdnych, a wżdy kiedyś Panu ufał podał ci je w ręce twoje.

⁹Abowiem oczy Pańskie przepatrują wszytkę ziemię, aby się okazał być możnym u tych, którzy przy nim z prawem sercem zostawają. Głupieś w tym sobie począł, a przetoż potym przyjdą na cię walki.

¹⁰Tedy Aza rozgniewał się na widzącego i dał go do więzienia, bo się był przeciw niemu obruszył o tę rzecz. Tegoż czasu Aza uciskał niektóre z ludu.

¹¹Ale sprawy pierwsze i pośledniejsze Azy, napisane są w księgach królów judzkich i izraelskich.

¹²Potym, roku trzydziestego dziewiątego królowania swego, rozniemógł się Aza na nogi swoje, a niemoc jego była barzo ciężka. A wszakoż w onej chorobie swej nie szukał Pana ale lekarzów.

¹³A tak zasnął Aza z ojcy swemi, a umarł roku czterdziestego i pierwszego panowania swego.

¹⁴I pogrzebion jest w jednym z grobów swych, które sobie pokopał w mieście Dawidowym. I położono go na łożu jego, które było napełniono rzeczami wonnemi i rozmaitemi maściami sprawionemi aptekarską robotą i spalili go barzo wielkim ogniem.