Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ezdrasza 9 Bible Online

Księga Ezdrasza 9 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ezdrasza 9

¹A gdy to odprawili, tedy do mnie przyszli przedniejszy mówiąc: Nie odłączył-ci się lud izraelski i kapłani i Lewitowie od narodów tych ziem, owszem są w obrzydliwościach chananejskich, hetejskich, ferezejskich, jebuzejskich, ammonickich, moabskich, egiptskich i amorejskich.

²Abowiem sobie córki ich za żony wzięli i synom swoim, a pomieszał się naród święty z ludem tych ziem, a napirwszymi byli w tym przestępstwie książęta i przełożeni.

³Co gdym usłyszał, rozdarłć płaszcz swój i suknią swą, a targałem włosy z głowy i z brody mojej i siedziałem zumiawszy się.

⁴A także się ku mnie zebrali wszytcy bojący się słów Boga izraelskiego dla przestępstwa tych, którzy przyszli z zagnania. A jam siedział żałosny aż do ofiary wieczornej.

⁵Ale w ofiarę wieczorną wstałem z utrapienia mego rozdarszy płaszcz mój i suknią moję, a poklęknąwszy na kolana swe, rozciągnąłem ręce swe ku Panu, Bogu memu.

⁶I mówiłem: Boże mój, wstyd mię a sromam się podnieść oblicza do ciebie, Boga mego, abowiem nieprawości nasze rozmnożyły się nad głową naszą, a złości nasze rozrosły się, aż ku niebu.

⁷Jeszcze za czasów ojców naszych bylichmy w wielkim grzechu aż do dnia tego, a dla złości naszych poddanichmy są królowie i kapłani naszy w ręce królom inych ziem pod miecz, do więzienia, na łup i na zawstydzenie oblicza, tak jako się to dziś dzieje.

⁸A teraz oto na mały czas okazał nam Pan, Bóg nasz miłosierdzie swoje, że zostawił nas trochę i dał nam mieszkanie na miejscu świętym swoim, aby oświecił oczy nasze jako Bóg nasz, a dał nam trochę żywota spokojnego w niewolstwie naszym.

⁹Abowiemechmy byli sługami, a w niewolstwie naszym nie opuścił nas Bóg nasz, ale ku nam nakłonił króla perskiego z łaską, iż nas darował żywotem, a wywyższył dom Boga naszego i naprawił spustoszałość jego, a dał nam ogrodzenie w Judzie i w Jeruzalem.

¹⁰A przetoż teraz cóż rzeczemy o Boże nasz, po tym, gdyżechmy opuścili rozkazanie twoje.

¹¹Któreś ty rozkazał przez służebniki twe proroki mówiąc: Ziemia, do której wnidziecie, abyście ją posiedli, jest ziemia nieczysta prze nieczysty lud tych ziem, a dla obrzydłości, któremi ją napełnili od końca do końca nieczystotami swemi.

¹²A przetoż nie dawajcie córek waszych synom ich, ani bierzcie synom waszym córek ich, nie szukajcie z nimi pokoju, ani im żądajcie nic dobrego na wieki, abyście byli umocnieni, a pożywali dóbr tej ziemie i oddali ją synom waszym w dziedzictwo aż na wieki.

¹³A po onym wszytkim, co się nam przydało dla naszych złych spraw i dla grzechu naszego wielkiego, przedsięś ty, Boże nasz, nie dopuścił nas potłumić dla naszych nieprawości, owszemeś nam dziś dał wybawienie.

¹⁴Izali się obróciemy ku zgwałceniu rozkazania twego, powinowacąc się z tymi ludźmi obrzydłemi? Izaż się przeciwko nam gniewać nie będziesz aż do zginienia, tak iż żaden nie ujdzie ani pozostanie?

¹⁵O Panie, Boże izraelski, tyś jest sam sprawiedliwy, gdyż nas jeszcze tylko zostało, jako się to dziś okazuje. Oto my stojemy przed tobą w grzechoch naszych, ani się możem ostać przed tobą dla tego.