Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Wyjścia 30 Bible Online

Księga Wyjścia 30 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Wyjścia 30

¹Nadto jeszcze zbudujesz ołtarz ku kadzeniu z drzewa sytym.

²Wzdłuż na łokciu, a wszerz także na łokciu, aby był granowity, a ku górze będzie na dwa łokcia; mając rogi z siebie wychodzące.

³Ten oprawisz szczerem złotem, wierzch jego i ściany jego w koło, także i rogi jego, a około niego listwę złotą sprawisz.

⁴Potym pod oną listwą przybijesz dwie kolca złote w kąciech obu stron, za które będą zakładać drążki ku noszeniu jego.

⁵Ty drążki poczynisz z drzewa sytym, a oprawisz je złotem.

⁶Ołtarz ten postawisz przed zasłoną, za którą stać będzie skrzynia świadectwa i z wiekiem ubłagania, które jest na wierzchu świadectwa, skąd ja tobie odpowiedź dawać będę.

⁷A na niem Aaron będzie sprawował kadzenie wonne na każdy poranek, a przyprawiwszy lampy będzie kadził.

⁸Także też i w wieczór, gdy zapali lampy, będzie na niem ustawicznie kurzył przed Panem, póki stawać będzie potomstwa waszego.

⁹Nie będziecie na niem kurzyć żadnem inem kadzeniem, ani tam będziecie ofiarować bydła ku paleniu, ani śniednej ofiary, także i wina nań wylewać nie będziecie.

¹⁰A Aaron raz w rok będzie ji oczyściał u rogów jego, kropiąc krwią wylaną ku oczyścieniu grzechu, a tak oczyścienie jedno raz w rok u niego będzie, co i w potomstwach waszych będzie sprawowano, a tać rzecz naświętsza jest przed Panem.

¹¹Tedy Pan rzekł do Mojżesza w ty słowa:

¹²Gdy będziesz obliczał syny Izraelskie, z tych, którzy mają iść w liczbę, każdy powinien będzie Panu dać okup zdrowia swego, gdy je zliczysz, abowiem po tej liczbie żadna plaga nie przyjdzie na nie.

¹³Wszyscy, którzy pójdą w liczbę, będą powinni dać połowicę sykla kościelnego, który sykl waży dwadzieścia pieniędzy, a tak połowica onego sykla będzie za podatek Panu.

¹⁴Ci wszyscy, którzy pójdą w liczbę, we dwudziestu laty i dalej, ten podatek będą dawać Panu.

¹⁵Tak, aby nie więcej bogaty, a ubogi mniej od pół sykla dawali, gdy będą składać Panu okup od osób swoich.

¹⁶A przetoż wybierzesz od synów Izraelskich pieniądze okupu, a obrócisz je na potrzeby przybytku zgromadzenia, a tyć będą pamiątką synom Izraelskiem przed Panem, iż się stanie miłościwem duszam ich.

¹⁷Potym Pan rzekł do Mojżesza temi słowy:

¹⁸Uczyń też i wannę miedzianą, a pod nię spodek miedziany ku umywaniu, tę postawisz miedzy przybytkiem zgromadzenia, a miedzy ołtarzem, w którą wody nalejesz.

¹⁹A z niej Aaron i synowie jego, ręce i nogi sobie umywać będą.

²⁰A to czynić będą, gdy wchodzić mają do przybytku zgromadzenia, abo gdy ku służbie do ołtarza przystąpić mają, aby palili ofiarę Panu, aby tak onym umywaniem mogli ujdź śmierci.

²¹Umywać będą ręce i nogi swoje, aby nie pomarli i będą to sobie mieć za rozkazanie wieczne i z potomstwem swojem na wieki.

²²Zatym jeszcze rzekł Pan ku Mojżeszowi temi słowy:

²³Weźmi też naprzedniejszych rzeczy wonnych: Mirry co naczystszej pięćset syklów, cynamonu pachnącego połowicę, to jest półtrzeciasta syklów, tatarskiego też ziela dwieście i pięćdziesiąt syklów.

²⁴I korzenia fiołkowego pięćset syklów wagi kościelnej i oliwy miarkę hyn.

²⁵Z tych rzeczy uczynisz maść pomazowania świętego, maść osobną, obyczajem aptekarskiem, a toć będzie maść pomazania świętego.

²⁶Tem pomażesz przybytek zgromadzenia i skrzynię świadectwa.

²⁷Także stół i ze wszytkiem naczyniem jego i lichtarz ze wszytkiem naczyniem jego, także i ołtarz kadzenia.

²⁸I ołtarz też palonych ofiar ze wszytkiem naczyniem jego, także i wannę z słupem jej.

²⁹Także wszytki ty rzeczy postawisz, aby były naświętsze, a co się go jedno dotknie poświęcone będzie.

³⁰Pomażesz też Aarona i syny jego, a poświęcisz mi je na urząd kapłański.

³¹Tedy napomnisz Izraelity temi słowy: Ta maść święta ma być mnie święta i w potomstwach waszych.

³²Ciało ludzkie nie będzie ją mazane, ani będziecie czynić maści, któraby tej podobna być miała, abowiem jest święta, a wy macie ją mieć za rzecz świętą.

³³Ktoby śmiał takową maść przyprawować, abo ktoby ją cudzoziemca pomazał, niech będzie stracon z ludu swego.

³⁴Potym jeszcze Pan rzekł Mojżeszowi: Weźmi rzeczy wonnych: Balsamu, onychy i galbanu pachnącego, też i kadzidła czystego, wszytkiego równej wagi.

³⁵A z tego uczynisz kadzenie wonne, przyprawą aptekarską zmieszane, czyste i święte.

³⁶A stłukszy to miałko, postawisz w przybytku zgromadzenia przed skrzynią świadectwa, skąd się ja z tobą rozmawiać będę; a to też będziecie mieć za rzecz naświętszą.

³⁷I nie będziecie sobie czynić żadnego kadzenia temu podobnego, abowiem tylko to samo jest naświętsze przed Panem.

³⁸A kto by śmiał czynić taką maść ku wonianiu, ten niechaj będzie stracon z ludu swego.