Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 14 Bible Online

Księga Ijoba 14 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 14

¹Człowiek narodzony z niewiasty jest barzo krótkich dni, a pełen jest frasunków.

²Wyrasta jako kwiatek i bywa podcięt, przemija jako cień, a nie ostoi się.

³I na takiegoż ty jeszcze otwarzasz oczy twoje, a pozywasz mię z sobą do sądu.

⁴Któż może uczynić rzecz czystą z rzeczy plugawej? Nie masz żadnego.

⁵Dni jego zamierzone są, a ty wiesz liczbę miesiąców jego, zamierzyłeś mu kres, którego minąć nie może.

⁶Odstąpże od niego, aby sobie odpoczynął, aż przyjdzie dzień jego pożądliwy, jako najemniczy.

⁷Abowiem i o drzewie jest wżdy niejaka nadzieja, iż się odmłodzi chociaż je wytną, a jego młoda latorośl nie ustanie.

⁸Gdy się korzeń jego starzeje w ziemi, a pień jego jakoby obumrze w prochu.

⁹A wszakoż od wilgotności wód rozkrzewi się i odnowi jako szczep przesadzony.

¹⁰A gdy człowiek schorzały umrze i zniszczon będzie, gdzież się podzieje?

¹¹Jako ginie woda z morza, a rzeka ustawa i wysycha.

¹²Także człowiek, gdy zaśnie, nie wstanie więcej, a nie ocuci się, aż nie zstanie nieba, ani się obudzi ze snu swego.

¹³Obyś mię zakrył i zachował do grobu, ażby się uciszył gniew twój, a iżbyś mi kres zamierzył, kiedy chcesz wspomnieć na mię.

¹⁴Izali człowiek umarwszy nie ożywie? Po wszytki dni żywota mego czekać będę, aż przyjdzie odmiana moja.

¹⁵Wzowiesz mię a ozowęć się, abowiem się tobie sprawa rąk twych podoba.

¹⁶Aleś ty obliczył każdy krok mój, a nie odwleczesz karania za grzech mój.

¹⁷Złość moja zebrana jest w wiązankę, a ty przyczyniasz ku nieprawości mojej.

¹⁸Jako góra urwawszy się spada i skały, które bywają przenoszone z miejsc swych.

¹⁹I jako kamienie wydrąża woda, a powodzi porywają ziemię, także odejmujesz nadzieję ludzką.

²⁰Będziesz nadeń silniejszy, aż na wieki, a zajdzie zmieniwszy oblicze swoje, a potym go wyrzucisz.

²¹Nie wie w jakim zacnem szczęściu będą synowie jego, a nie będzie dbał, jeśliże w jakim utrapieniu będą.

²²Ale póki nosi ciał swe, póty boleść będzie cierpiał, a póki w nim dusza, póty się frasować będzie.