Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 29 Bible Online

Księga Ijoba 29 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 29

¹Potym Job wyprawował jeszcze rzecz swą tymi słowy.

²Boże daj, abych był takim, jako i pierwej i według onych czasów, gdy Bóg straż miał około mnie.

³Gdy jego pochodnia świeciła nad głową moją, za której światłością przechodziłem ciemności.

⁴I jakiemem był czasu młodości mej, gdy Bóg spokojnie mieszkał w przybytku moim.

⁵Gdy jeszcze Wszechmocny był ze mną, a dziatki moje około mnie.

⁶Gdym jeszcze ścieżki swe umywał masłem, a z opoki ciekły mi strumienie oliwy.

⁷A gdym wchodził do brany na stolicę sądu i kazałem sobie postawić krzesło na ulicy,

⁸Tedy mię widząc młodzieńcy kryli się, a starszy zasię powstawając stali przede mną.

⁹Przedniejszy przestawali mówić, a usta swe ręką zatykali.

¹⁰Głos książąt zawściągnion był, a język ich przysychał do podniebienia.

¹¹Którekolwiek mię ucho słuchało, szczęśliwym mię opowiedało, a które mię jedno oko widziało, dawało o mnie świadectwo.

¹²Abowiemem ubogiego wybawiał, gdy wołał i sierotkę, której nikt pomóc nie chciał.

¹³Błogosławieństwo onego człowieka ginącego przychodziło na mię, a rozweselałem serce wdowie.

¹⁴Obłóczyłem sprawiedliwość, a sąd mój przyodziewał mię jako płaszcz i korona.

¹⁵Byłem jako oko ślepemu, a miasto nogi chromemu.

¹⁶Byłem ojcem ubogich, a sprawy, którem niedobrze był świadom, pilniem się dowiadował.

¹⁷Kruszyłem paszczękę złośnikowi, a wydzierałem łup z zębów jego.

¹⁸I mówiłem: Umrę w gniazdku swoim, a dni moje będą w takiej liczbie jako piasek.

¹⁹Korzeń mój doszedł do wody, a rosa trwała przez noc na gałązkach moich.

²⁰Chwała moja odnowiła się ze mną, a łuk mój wziął moc w ręce mojej.

²¹Słuchano mię z pilnością, a wszyscy umilknęli na moją radę.

²²Com ja raz rzekł, nikt tego powtarzać nie śmiał, a słowa moje płynęły miedzy słuchacze.

²³I czekali mię jako dżdża, a usta swe otwarzali jako na deszcz pogodny.

²⁴Jeśliżem kiedy żartował z nimi, tedy mi nie wierzyli, a jasności twarzy mej nie odmiatowali.

²⁵Jeślim kiedy z nimi bywał pospołu, tedym siadał miedzy nimi na wyższem miescu, a bywałem jako król miedzy rycerstwem, a jako ten, który smętne cieszy.