Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 32 Bible Online

Księga Ijoba 32 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 32

¹A tak przestali oni trzej mężowie odpowiedać Jobowi, abowiem się zdał sobie być sprawiedliwym.

²Rozgniewawszy się tedy Elihu, syn Barachelów Buzytczyk z pokolenia Ramowego oborzył się barzo przeciwko Jobowi, iż sobie większą sprawiedliwość przyczytał niż Bogu.

³Rozgniewał się też i na onych trzech przyjaciół jego, że mu nic nie pomogli odpowiedzieć, a przedsię Joba winowali.

⁴Abowiem Elihu czekał, ażby Job przestał mówić, bo oni byli starszy w leciech niżli on.

⁵Co widząc Elihu, iż oni trzej nie mogli nic odpowiedzieć, obruszył się w gniewie.

⁶A tak Elihu, syn Barachelów Buzytczyk, począł mówić tymi słowy: Gdyżem ja jest młodszy, a wy jesteście starszymi, wstydałem się i obawał oznajmić też wam zdania swego.

⁷Abowiem mówił: Dawniejsze czasy będą mówić, a wielkość lat będzie uczyć mądrości.

⁸Aleć jest duch Boży w człowieku, a natchnienie Wszechmocnego dawa mu zrozumienie.

⁹Oto uczeni nie zawżdy są mądrzy, a starzy nie zawżdy rozumieją sądu.

¹⁰A przetożem rzekł: Słuchajcie mię a powiem też zdanie swoje.

¹¹Otom zrozumiał słowa wasze, a przysłuchawałem się wywodom waszym, abyście byli naleźli na to co odpowiedzieć.

¹²I gdym się wam przypatrował, żaden z was nie mógł odeprzeć Jobowi, ani odpowiedzieć na powieści jego,

¹³A snadźbyście rzekli: Mąrzechmy sobie w tym poczęli, gdyż go Bóg złożył, a nie człowiek.

¹⁴Aczci Job nie ze mną się wdał w rzecz, ani mu ja też odpowiem słowy waszemi.

¹⁵Polękalić się, a nic dalej nie odpowiedają i także przestali mówić.

¹⁶Czekałem, ale nic nie mówią, umilknęli, a nic więcej nie odpowiedają.

¹⁷A przetoż i ja odpowiem z swej strony, a oznajmię to co rozumiem.

¹⁸Bowiemem jest pełen słów, a duch mój trapi mię w żywocie mojem.

¹⁹Oto żywot mój jest jako wino przez luftu, a jako nowe naczynia, które się od niego pukają.

²⁰Będę tedy mówił, a odetchnę sobie, a otworzywszy wargi swe, zacznę rzecz swą.

²¹Nie będę miał teraz baczności na osobę człowieczą, a nie będę mu pobłażał przezwiski cudnemi.

²²Bo nie umiem pobłażać, by mię zaś Stworzyciel mój rychło nie wziął.