Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 34 Bible Online

Księga Ijoba 34 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 34

¹Powiedział ku temu jeszcze Elihu tymi słowy:

²Słuchajcież wy miedzy powieści moich, a wy nauczeni przydajcie słowam moim uszy swoje.

³Abowiem ucho rozeznawa słowa, a usta czują smak w jedzeniu.

⁴Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy miedzy sobą co lepszego.

⁵Abowiem Job rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg pozbawił mię prawa mego.

⁶Izaż będę kłamał o moim prawie? Abowiemem jest ranion strzałą chociażem nic nie winien.

⁷I któryż jest człowiek taki jako Job, co by się opił pośmiewiska jako wody?

⁸Który chodzi w towarzystwie tych, co czynią złości, a chodzi z ludźmi niepobożnymi.

⁹Abowiem powiedział: Nic nie pomoże człowiekowi, gdy przestawa z Bogiem.

¹⁰A przetoż wy mężowie serca stałego słuchajcie mię. Uchowaj Boże, aby miała być złość w Bogu, a w Wszechmocnym jaka nieprawość.

¹¹Abowiem zapłaci człowiekowi wedle spraw jego, a najdzie każdego według drogi jego.

¹²Aleć iście Bóg nie czyni nic złościwie, a Wszechmocny nie podwraca sądów.

¹³Któż nadeń nawiedza ziemię, a kto rozrządził wszytek okrąg świata.

¹⁴Jesliż umyśli w sercu swem od człowieka wziąć ducha i tchnienie jego,

¹⁵Tedyć zginie społu wszytko ciało, a człowiek się obróci w proch.

¹⁶Jesliż tedy masz rozumienie słuchajże tego, a pojmuj uszyma głos powieści moich.

¹⁷Azaż ten panować będzie, który ma w nienawiści sąd? A będzieszże mniemał niepobożnym tego, który jest prawie sprawiedliwym?

¹⁸Rzeczesz li królowi: O złościwy! A książętom: O niepobożni!

¹⁹A temu, który nie ma baczności na osoby książąt, a równo sobie waży tak bogacza jak i ubogiego, gdyż oni są wszyscy sprawą rąk jego.

²⁰Narodowie nagle pomrą, a o północy wzruszeni będą i przeminą, a porwą mocarza, ale nie rękoma.

²¹Abowiem oczy jego są nad drogami człowieczemi, a widzi każde postąpienie jego.

²²Nie masz żadnych ciemności, ani cienia śmierci, kędy by się skryli ci, którzy się parają złością.

²³Abowiem nie tak wiele da człowiekowi, aby miał wieść spór z Bogiem.

²⁴Potrze mocarze nie pytając się, a insze postawi na miejscu ich.

²⁵A przetoż objawi sprawy ich, a skoro noc przyjdzie będą potarci.

²⁶Pobił je jako niepobożne na miejscu widocznem.

²⁷Przeto iż tak odstąpili od niego, a dróg jego nie chcieli rozumieć.

²⁸Aby nie dopuścili głosu ubogiego przyść do niego, a iżby miał wysłuchać wołania niedostatecznych.

²⁹A gdy on sprawi pokój, któż przekazi? A jesli zakryje oblicze swoje, tak od narodu jako od człowieka, któż go widzieć może.

³⁰A przetoż człowiek pokryty króluje dla złości ludzkich.

³¹Boskać to rzecz mówić tak: Odpuściłem i nie zepsuję.

³²Ale to czego ja nie widzę, naucz mię. Jeslim się złościwie sprawował, nie będę tego więcej czynił.

³³Czy uczyni to dla ciebie? Abowiem ty wzgardziłeś im, obierałeś sobie, ale nie ja, a przetoż co jeszcze wiesz, powiedz.

³⁴Ludzie serca stałego niech im powiedzą, a człowiek mądry niechaj mię słucha.

³⁵Abowiem Job nie mówił z nieumiejętności, a słowa jego nie są z rozumu.

³⁶Żądam tego, aby Job był doświadczon aż do końca w tym, co ma odpowiedać za ludzi złościwe.

³⁷Abowiem się nad grzech swój dopuścił przestępstwa, a chlubił się miedzy nami, barzo wiele mówiąc przeciwko Panu Bogu.