Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 36 Bible Online

Księga Ijoba 36 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 36

¹Nad to jeszcze Elihu tak powiedział:

²Zetrwajże mię maluczko, abych rozmawiał z tobą, abowiem mam jeszcze więcej z tobą mówić z strony Boga.

³Wezmę umiejętność swą z daleka, a Stworzycielowi mojemu przyczytam sprawiedliwość.

⁴Boć zaprawdę słowa moje nie są fałszywe, a doskonały w umiejętności jest przy tobie.

⁵Oto Bóg mocny nie odrzuca żadnego, gdyż jest możnym, a serca niezwyciężonego.

⁶Nie żywi niepobożnego, a czyni sprawiedliwość ubogim.

⁷Nie zawściąga od sprawiedliwego oczu swoich, a sadza je z królmi na stolicy na wieki i bywają wywyższeni.

⁸A chociażby byli okowani w pęta, abo związani ciężkością ubóstwa.

⁹Tedy im oznajmuje sprawy ich, a iż się zmocniły przestępstwa ich.

¹⁰I otwarza im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi im, aby się nawrócili od złości.

¹¹Jesli będą posłuszni, a będą mi służyć, dokończą dni swoich w szczęściu, a lat swych w rozkoszy.

¹²A jesli nie będą słuchać, przyjdą pod miecz, a pomrą bez umiejętności.

¹³Ale ludzie serca obłudnego wzruszają na się gniew, ani wołają kiedy je zwiążę.

¹⁴Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich miedzy nieczystymi.

¹⁵Wyrwie ubogiego z ubóstwa jego, a otworzy ucho jego w uciśnieniu.

¹⁶I ciebie-ć by wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie nie masz żadnego ucisku, a to co by leżało na stole twoim, byłoby pełno tłustości.

¹⁷Tyś wypełnił rozsądek niepobożnego, a wszakoż sprawiedliwość i sąd mocnie się zostoją.

¹⁸Zaisteć gniew Boży nad tobą, który cię porwie i z majętnością, a nie odkupisz się wielkością darów.

¹⁹Nie będzieć miał baczności nad bogactwa twoje, ani na złoto, ani na wszytki mocy.

²⁰Nie frasuj się w nocy, jako wytraca narody z miejsca ich.

²¹Strzeż, abyś się nie oglądał na złości, abowiemeś to obrał dla utrapienia.

²²Oto Bóg wywyższa mocą swoją, któż jest jemu równym w nauce?

²³Któż jest nad niem, aby się wywiedział drogi jego, a kto wżdy rzekł: Czyniłeś nieprawość!

²⁴Pamiętaj, abyś zacnie uważał sprawę jego, na którą ludzie wzglądają.

²⁵I którą wszyscy ludzie widzą, a człowiek się jej przypatruje z daleka.

²⁶Oto Bóg jest nazacniejszy i nie znamy go, ani liczby lat jego wiemy.

²⁷Który gdy zatrzyma krople wód, tedy dżdże płyną przez mgły jego.

²⁸Abowiem iż płyną przez obłoki, tedy ściekają obficie na ludzi.

²⁹Nad to, izali kto zrozumie różność obłoków i grzmienie przybytku jego?

³⁰Oto rozciągnął nad nim światłość swoję, a okrył wody morskie.

³¹Abowiem przez ty rzeczy sądzi narody i daje obficie pokarmy.

³²Zakrywa światłość swoję obłoki, a rozkazuje im, aby jej zachodziły.

³³Tedy o nim oznajmuje towarzysz jego, a stawa się wielkie trzaskanie, kiedy ustępuje wzgórę.