Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 41 Bible Online

Księga Ijoba 41 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 41

¹Wyrwiesz li lewiatana wędą, a język jego uwiążesz li sznurem?

²Izali zarzucisz wędę w nozdrze jego? A cierniem przekolesz czeluści jego?

³Izali się przed tobą będzie barzo modlił? A będzie z tobą mówił łagodnie?

⁴Izali z tobą uczyni przymierze? A weźmiesz go za sługę wiecznego?

⁵Izali z nim będziesz grał jako z ptakiem, a uwiążesz go dziewkam swym.

⁶Towarzysze sprawą-li z niego biesiadę, a kupcy rozdzielą-li go miedzy sobą.

⁷Izali porzeżesz skórę jego nożmi? A tesakiem rybitwiem porąbasz głowę jego?

⁸Połóż na nim rękę twą, a potym z nim nie wspominaj walki.

⁹Oto próżno się tego nadziewać, abowiem każdy musi upaść, kto jedno nań wejzry.

¹⁰Żaden tak nie jest śmiały, który by go miał obudzić, a któżby się przede mną ostał?

¹¹Któż mię uprzedził a oddam mu? Abowiem cokolwiek jest pod niebem, moje jest.

¹²Nie zamilczże członków jego, ani silnej mocy jego i wdzięczności urody jego.

¹³Któż odkrył zwierzchnie odzienie jego, a kto w paszczękę jego założy wędzidło?

¹⁴Któż otworzy przodek paszczęki jego i rząd straszliwych zębów jego?

¹⁵Łuski jego są jako tarcze namocniejsze, spojone barzo mocnie.

¹⁶Jedna się ku drugiej zrosła, tak iż wiatr nie przejdzie miedzy nie.

¹⁷Złączyła się jedna z drugą dzierżąc się samy siebie, a nie rozdzielając.

¹⁸Kichanie jego zapala światłość, a oczy jego są jako zarza.

¹⁹Z ust wychodzą lampy i ogniste iskry.

²⁰Dym z nozdrzy jego wychodzi jako z garnca, abo kotła wrzącego.

²¹Dech jego rozpala węgle, a płomień wychodzi z gęby jego.

²²W szyi jego trwa moc, a przed nim obróci się smętek w wesele.

²³Członki ciała jego tak się spoiły i tak są mocne, że się ani ruszą.

²⁴Serce jego tak twarde jako spodni kamień młyński.

²⁵Drżą mocarze, kiedy się podnosi, tak iż od strachu nie wiedzą, gdzie się obrócić.

²⁶Kto się go tknie mieczem, nie dotrwa mu, ani drzewo, ani pocisk, ani pancerz.

²⁷Abowiem on ma sobie żelazo jako plewy, a miedź jako drzewo zbutwiałe.

²⁸Nie upłoszy go strzała, a kamienie z proce są u niego jako źdźbło.

²⁹Kule kamienne on sobie poczyta jako słomę, a śmieje się, gdy kto szyrmuje szefelinem.

³⁰Są pod nim ostre skorupy, a rzecz ostrą ściele na błocie.

³¹Przepaść przed nim wre jako kocieł, a miesza morze jako w moźdzerzu.

³²Świeci się za nim droga jego, a czyni przepaść jako siwiznę.

³³Nie masz mu równia na ziemi, a tak stworzon jest, że się nikogo nie boi.

³⁴Każdą rzecz wysoką wzgardza, a jest królem nad wszytkimi wyniosłemi.