Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 6 Bible Online

Księga Ijoba 6 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 6

¹Na to Job odpowiedział tymi słowy:

²Oby z pilnością narzekanie moje kto rozważył, a iżby nędza moja społu była na wagę włożona.

³Tedyć by było cięższe niż piasek morski, a przetoż mi i słów nie stawa.

⁴Abowiem strzały Wszechmocnego przeniknęły mię, których jad zniszczył ducha mego, a strachy Boże wojują mię.

⁵Izali ryczy osieł leśny widząc trawę? Abo wół izali ryczy nad pokarmem swoim?

⁶Izali kto może jeść rzecz niesmaczną bez soli? Abo jest-li jaki smak w białku jajowym?

⁷To czegom się przed tym tknąć nie chciał, toć teraz jest jako pokaraniem ciału mojemu.

⁸Boże daj, aby się to stało, ocz proszę, a iżby Bóg dopuścił, czego się nadziewam.

⁹Iżby mię chciał Bóg zetrzeć, a puścił wolno rękę swoję i wyciął mię.

¹⁰Miałbych to sobie za pociechę, a radowałbym się w boleści, chocia by mi nic nie folgował, jednak się nie będę zbraniał słowom Świętego.

¹¹Abowiem cóż jest za moc moja, żebych wytrwać mógł? Abo który koniec mój będzie, jeśliby się dalej przedłużył żywot mój?

¹²Izaż moc moja jest kamienna? A ciało moje miedziane?

¹³Azaż nie jest tak, iż sobie pomóc nie mogę, a siły moje odjęte mi są.

¹⁴Miałoć by być jakie dobrodziejstwo utrapionemu okazane od bliźniego swego, ale on opuścił bojaźń Wszechmocnego.

¹⁵Bracia moi omylili mię jako potok, a upłynęli jako powódź w rzekach.

¹⁶Które bywają mętne od lodu i od śniegu, gdy się w nich roztają.

¹⁷A zasię czasu suszy wyginą, a od gorącości ustawają z miejsca swego.

¹⁸Udawają się iną drogą i nieszczeją a prawie giną.

¹⁹Podróżni ludzie, którzy z krainy Teman obaczyli je, a którzy szli do Seba, mieli w nich nadzieję.

²⁰Ale się zawstydzili, iż w nich nadzieję mieli, a gdy tam przyszli, zasromali się.

²¹Zaiste wy jesteście jemu podobni, abowiem ujzrawszy ciężkie skaranie moje, ulękliście się.

²²Izalim mówił, abyście mi co przynieśli? Abo iżbyście mi co dali z majętności waszych?

²³Abo iżbyście mię wybawili od uciskającego? Abo wykupili z rąk okrutników?

²⁴Nauczcież mię, a umilknę, a w czymbych zbłądził, oznajmcie mi.

²⁵O jakoż są mocne słowa prawdziwe, a cóż pomożecie tym waszym poswarkiem?

²⁶Izali sobie lekce poważycie słowa utrapionego? Jakoby nic inego nie były jedno wiatr?

²⁷Zaprawdę gniew wasz targnie się i na sierotkę, gdyż się tak chytrze obchodzicie z przyjacielem swoim.

²⁸A przetoż teraz chciejcie się mi przypatrzyć, jeśliżebych chciał kłamać przed wami.

²⁹Mówcież znowu, proszę was, a nie sądźcie złościwie, pocznijcież zaś, a uznajcie w tym sprawiedliwość moję.

³⁰Jeśliż jest w języku mym złość, a usta moje nie czują-li gorzkości.