Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ijoba 7 Bible Online

Księga Ijoba 7 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ijoba 7

¹Izali człowiekowi czas nie jest zamierzony na ziemi, a dni jego, jako dni najemnicze.

²Jako sługa pragnie cienia, a jako najemnik czeka zapłaty za pracą swoję.

³Także i mnie jakoby prawem dziedzicznem przyszły miesiące próżne, a nocy pracowite są mi naznaczone.

⁴Jeślim się układł, tedym mówił: I kiedyż wżdy wstanę? A gdy rozmierzam wieczór, tedy ustawam obracając sobą, aż do świtania.

⁵Ciało moje przyobleczone jest robaki i plugastwem z prochu; skóra moja popadała się, aż mi obmierzła.

⁶Dni moje przemijają pręcej, niż czółnek tkacki, a bez nadzieje mają koniec swój.

⁷Wspomniż iż żywot mój jest jako wiatr, a oko moje nie ogląda powtóre szczęścia.

⁸Niechajże nie patrzy na mię oko tych, którzy mię widzą, ale dwie oczy twoje obróć na mię, alić mnie nie stanie.

⁹Jako ustawa i przemija obłok, także ten, który zstąpił do grobu nie wynidzie.

¹⁰Nie wróci się więcej do domu swego, ani go dalej pozna miejsce jego.

¹¹A przetoż nie zawściągnę ust moich, abych czego nie miał mówić w utrapieniu ducha mego, a iżbych się nie uskarżał w gorzkości dusze mej.

¹²Izażem ja jest morze, abo wieloryb, żeś około mnie postawił straż.

¹³Jeślibym rzekł: Ucieszę się na łóżku moim, a narzekania mego ulży mi pościel moja.

¹⁴Tedy mię straszysz sny, a widzeniem wzruszasz mię.

¹⁵A przetoż dusza moja obrała sobie obieszenie, a śmierć radszej, niżli by zostać miała w kościach moich.

¹⁶Jestem zjęt tęskliwością, a nie chcę żyć wiecznie. A przetoż mię już zaniechaj, abowiem dni moje są próżne.

¹⁷I cóż jest człowiek, iż go tak zacnym czynisz, a iż tak masz chuć ku niemu?

¹⁸Nawiedzasz na każdy zaranek, a na każdy czas doświadczasz go.

¹⁹I pokądże mię nie uczynisz wolnym, a nie dasz mi czasu ku wytchnieniu, żebych tylko przełknął ślinę moję.

²⁰Zgrzeszyłem, o stróżu ludzki i jakożci za to dosyć uczynić mam? Czemużeś mię postawił przeciwko sobie? Tak, iżem jest ciężek sam sobie.

²¹Przecz nie zdejmiesz ze mnie złości mojej? A przeczże nie przepuścisz nieprawości mojej, abowiem się teraz układę w prochu, a jeśliż by mię pilnie szukał, już mię nie zastaniesz.