Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 119 Bible Online

Księga Psalmów 119 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 119

¹Błogosławieni są doskonali w drodze, którzy chodzą w zakonie Pańskim.

²Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, a szukają go ze wszytkiego serca.

³Ci też, którzy się nie sprawują złościwie, ale chodzą drogami jego.

⁴Tyś przykazał rozkazania twoje, aby ich pilnie strzeżono.

⁵Oby tak były utwierdzone drogi moje, ku strzeżeniu praw twoich.

⁶Tedy zawstydzon nie będę, gdy weźrzę na wszytki rozkazania twe.

⁷Będę cię wysławiał w szczyrości serca, gdy się nauczę sądów twoich sprawiedliwych.

⁸Będę strzegł ustaw twych, jużeż mię dalej nie opuszczaj.

⁹W czymże młodzieniec będzie poprawował obyczajów swoich? Jedno gdy się będzie zachował wedle słowa twego.

¹⁰Ze wszytkiego serca mego szukałem ciebie, nie dopuszczajże mi błędzić od rozkazania twego.

¹¹Skryłem w sercu moim wyrok twój, abych nie zgrzeszył przeciw tobie.

¹²Błogosławionyżeś ty jest Panie, nauczże mię ustaw twoich.

¹³Wargami moimi opowiedałem wszytki sądy ust twoich.

¹⁴Kochałem się w drodze twoich świadectw, jako we wszytkich bogactwach.

¹⁵W rozkazaniu twoim rozmyślać będę i obaczę ścieżki twoje.

¹⁶Rozkosz moja będzie w ustawach twoich, a nie zapomnię słów twoich.

¹⁷Daruj tym służebnika twego, abych żył, a iżbych strzegł słowa twego.

¹⁸Odsłoń oczy moje, abych ujzrał cuda zakonu twego.

¹⁹Jestem-ci gościem na ziemi, nie zakrywajże ode mnie rozkazania twojego.

²⁰Ufrasowała się dusza ma, pragnąc sądów twoich na każdy czas.

²¹Wytraciłeś pyszne, a przeklęci są ci, co się obłądzili od rozkazania twojego.

²²Oddal ode mnie pohańbienie i wzgardę, gdyżem strzegł twoich świadectw.

²³Zasiedlić też i książęta, a mówili przeciw mnie, wszakoż sługa twój rozmyślał prawa twoje.

²⁴Kochaniem mojem były też świadectwa twoje i rajcami memi.

²⁵Przylnęła do prochu dusza moja, ożywże mię według obietnice twojej.

²⁶Drogi me oznajmiłem tobie i wysłuchałeś mię, a przetoż mię naucz ustaw twoich.

²⁷Daj mi zrozumieć drogi rozkazania twego, a będę rozmyślał cuda twoje.

²⁸Rozpływa się dusza moja od smętku, utwirdźże mię według słowa twego.

²⁹Drogę kłamstwa oddal ode mnie, a obdarz mię zakonem twoim.

³⁰Obrałem sobie drogę prawdy, a sądy twe pokładałem przed sobą.

³¹Stałem mocnie przy świadectwach twych Panie, nie zawstydajże mię.

³²Drogą rozkazania twego pobieżę, gdy rozprzestrzenisz serce moje.

³³Naucz mię Panie drogi ustaw twych, a będę jej strzegł aż do końca.

³⁴Daj mi zrozumienie, abych strzegł zakonu twego, a będę go strzegł ze wszytkiego serca.

³⁵Przeprowadź mię ścieżką przykazania twego, gdyż w nim jest upodobanie moje.

³⁶Nakłoń serce me ku świadectwam twoim, a nie ku łakomstwu.

³⁷Odwróć oczy moje, aby nie patrzyły na próżność, a w drodze twojej obżyw mię.

³⁸Utwierdź wyrok twój służebnikowi twemu, który się boi ciebie.

³⁹Oddal ode mnie pohańbienie, któregom się obawał, abowiem sądy twe są dobre.

⁴⁰Otom pragnął rozkazania twego, obżywże mię w sprawiedliwości twojej.

⁴¹Niechajżeć mi przyjdą dobrodziejstwa twe, Panie, a wybawienie twe według wyroku twego.

⁴²I dam odpowiedź temu, który mię hańbi, gdyż ufam w słowie twoim.

⁴³Nie wyrywajże żadną miarą z ust moich słowa prawdziwego, abowiem oczekawam sądów twoich.

⁴⁴I będę strzegł ustawicznie zakonu twego, aż na wieki wieczne.

⁴⁵Będę chodził na przestrzeństwie, gdyżem strzegł rozkazania twego.

⁴⁶O świadectwach twych będę rozmawiał przed królmi, a nie będę zawstydzon.

⁴⁷Rozkocham się w przykazaniu twoim, którem umiłował.

⁴⁸I podniosę serce moje ku rozkazaniu twemu, które miłuję, a będę rozmyślał w ustawach twoich.

⁴⁹Wspomni na obietnicę, którąś uczynił służebnikowi twemu, a w której mi ufanie czynisz.

⁵⁰Tać jest pociecha w utrapieniu moim, gdyż wyrok twój ożywił mię.

⁵¹Barzo się ze mnie naśmiewali hardzi, lecz-em się ja nie odchylił od zakonu twego.

⁵²Przypomniałem sobie Panie wieczne sądy twoje, a samem się w nich cieszył.

⁵³Ogarnął mię strach dla niepobożnych, którzy zakon twój opuszczali.

⁵⁴Śpiewałem sobie o ustawach twoich w domu kędy jestem gościem.

⁵⁵Przypomniałem sobie w nocy imię twoje Panie i strzegłem zakonu twego.

⁵⁶A toć mi przypadało, iżem strzegł rozkazania twego.

⁵⁷Panie, tyś jest dział mój, a jam umyślił strzec rozkazania twego.

⁵⁸Modlę się przed tobą ze wszytkiego serca, zmiłujże się nade mną według przyrzeczenia twego.

⁵⁹Przypatrowałem się drogam moim, a udałem nogi moje ku świadectwam twoim.

⁶⁰Pośpieszyłem się, a nie omieszkałem strzec rozkazania twego.

⁶¹Hufy niepobożnych złupiły mię, alem ja nie zapomniał zakonu twego.

⁶²Wstawam o północy ku chwale twojej, dla sądów twych sprawiedliwych.

⁶³Stowarzyszyłem się ze wszytkiemi, którzy się boją ciebie, a strzegą rozkazania twego.

⁶⁴Dobrotliwości twej, Panie, pełna jest ziemia, nauczże mię ustaw twoich.

⁶⁵Łaskawieś się obchodził z sługą twym, Panie, według słowa twojego.

⁶⁶Nauczże mię słusznego rozsądku i umiejętności, abowiemem uwierzył rozkazaniu twemu.

⁶⁷Przed tym niżlim ja był uniżon, błądziłem, ale teraz strzegę wyroku twego.

⁶⁸Dobry żeś ty i miłosierny, nauczże mię ustaw twoich.

⁶⁹Zmyślali hardzi kłamstwo przeciwko mnie, ale ja Panie ze wszytkiego serca strzegłem rozkazania twego.

⁷⁰Zatyło serce ich, jako sadło; a jam się kochał w zakonie twoim.

⁷¹Jest mi to ku dobremu, iżem był utrapion, abych się uczył ustaw twoich.

⁷²Nauka ust twoich lepsza jest niżli tysiące złota i srebra.

⁷³Ręce twoje sprawiły mię i wykształtowały mię, dajże mi zrozumieć i nauczać się rozkazania twego.

⁷⁴Tedy ci, którzy się boją ciebie, gdy mię ujzrą, rozweselą się, abowiemem oczekawał słowa twojego.

⁷⁵Znam Panie, iż są sprawiedliwe sądy twoje, a iżeś mię słusznie pokarał.

⁷⁶Niechajżeć proszę dobrotliwość twoja pocieszy mię według wyroku twego, któryś uczynił słudze twojemu.

⁷⁷Niechać na mię przyjdzie miłosierdzie twoje i będę żył, abowiem zakon twój jest kochanie moje.

⁷⁸Niechajżeć hardzi będą zawstydzeni, którzy mię niewinnie podwrócić chcieli, ale ja w rozkazaniu twoim rozmyślać będę.

⁷⁹Niechajże się ku mnie obrócą wszyscy, którzy się boją ciebie, a którzy znają świadectwa twoje.

⁸⁰Serce moje niechaj będzie doskonałe w ustawach twoich, abych zawstydzon nie był.

⁸¹Dusza moja prawie ustała pragnąc zbawienia twego, a oczekawam słowa twojego.

⁸²Oczy moje ustały czekając wyroku twego, a mówiłem: Kiedyż mię wżdy pocieszysz?

⁸³Abowiemem był jako naczynie skórzane w dymie, a wszakożem ustaw twych nie zapomniał.

⁸⁴Azaż wiele dni służebnika twego? Gdy uczynisz sąd przeciwko tym, którzy mię prześladują.

⁸⁵Pokopali mi ludzie pyszni doły, co iście nie jest wedle zakonu twojego.

⁸⁶Wszytki twe rozkazania są prawdziwe; prześladują mię niewinnie; ratujże mię.

⁸⁷Prawieć mię już wytrawili na ziemi, a wszakożem ja nie opuszczał rozkazania twego.

⁸⁸Według dobrotliwości twojej obżyw mię, a będę strzegł świadectwa ust twoich.

⁸⁹Słowo twoje na wieki, Panie, na niebie trwać będzie.

⁹⁰Po wszytki czasy prawda twoja, a jakżeś ty ugruntował ziemię także stoi.

⁹¹Według twych dekretów wszytko trwa aż i do tego czasu, abowiem tobie wszytko służy.

⁹²By był zakon twój nie był kochaniem mojem, tedy bych był zginął w utrapieniu swem.

⁹³Nie zapomnię na wieki rozkazania twego, gdyżeś mię nim obżywił.

⁹⁴Twójciem ja jest, zachowajże mię; abowiemciem pilen rozkazania twojego.

⁹⁵Na mię czyhają złośnicy, jakoby mię zatracili, alem ja sobie uważał świadectwa twoje.

⁹⁶Widziałem koniec każdej rzeczy schodzącej, ale nieskończone jest rozkazanie twoje.

⁹⁷O jako miłuję zakon twój, a on jest na każdy czas rozmyślaniem moim.

⁹⁸Uczyniłeś mię mędrszym rozkazaniem twoim nad nieprzyjacioły memi, abowiem ja trzymam się go na wieki.

⁹⁹Zstałem się rozumniejszy nad wszytki, którzy mię uczyli, bo świadectwa twoje moim są rozmyślanim.

¹⁰⁰Byłem rozumniejszym nad starce, gdyż strzegę rozkazania twego.

¹⁰¹Od każdej złej ścieżki zawściągałem nogi moje, abych strzegł słowa twojego.

¹⁰²Nie odstępowałem od sądów twoich, abowiemeś ty ich mnie nauczył.

¹⁰³O jakoż są wdzięczne podniebieniu mojemu słowa twoje, a słodsze niżli miód w uściech moich.

¹⁰⁴Dostałem sobie zrozumienia z rozkazania twego, a przetożem miał w nienawiści wszytki ścieżki kłamliwe.

¹⁰⁵Słowo twoje jest pochodnią nogam moim, a światłością ścieżce mojej.

¹⁰⁶Przysiągłem i uczynię temu dosyć, strzegąc sprawiedliwych sądów twoich.

¹⁰⁷Sfrasowanem jest barzo, Panie, obżywże mię według słowa twego.

¹⁰⁸Dobrowolne śluby ust moich przyjmi proszę za wdzięczne, Panie, a sądów twoich naucz mię.

¹⁰⁹Dusza moja jest zawżdy w niebezpieczeństwie, a wszakoż nie zapomnię zakonu twego.

¹¹⁰Założyli złośnicy sidło na mię, lecz ja nie obłądzę się od rozkazania twego.

¹¹¹Wziąłem za wieczne dziedzictwo świadectwa twoje, abowiem są radości serca mego.

¹¹²Przykłoniłem serce me ku dosyćczynieniu ustawam twoim zawsze i aż na wieki.

¹¹³Miałem w nienawiści myśli zdradliwe, a rozmiłowałem się zakonu twego.

¹¹⁴Tyś jest pochronką moją i tarczą moją, a przetoż oczekawam na twoje słowo.

¹¹⁵Odstępcież ode mnie wszyscy złośnicy, a będę strzegł rozkazania Boga mojego.

¹¹⁶Utwirdźże mię według słowa twego i będę żył, a niechać nie będę zawstydzon w oczekawaniu moim.

¹¹⁷Podpieraj mię, a zachowan będę i zawżdy się kochać będę w ustawach twoich.

¹¹⁸Podeptałeś wszytki, którzy się obłądzili od ustaw twoich, abowiem-ci jest kłamliwa zdrada ich.

¹¹⁹Obróciłeś w niwecz wszytki złośniki ziemie jako zużelicę i dlategożem umiłował świadectwa twoje.

¹²⁰Zdrygało się ciało moje dla strachu twego, a lękałem się przed wyroki twemi.

¹²¹Czyniłem sąd i sprawiedliwość; nie opuszczajże mię miedzy tymi, którzy mię uciskają.

¹²²Niechaj się sługa twój rozkocha w dobrym, a pyszni niechaj mię gwałtem nie uciążają.

¹²³Oczy moje ustały pragnąc zbawienia twego i ku wyrokom sprawiedliwości twojej.

¹²⁴Obchodźże się z służebnikiem twem według miłosierdzia twego, a naucz mię ustaw twoich.

¹²⁵Jestem-ci sługa twój, dajże mi zrozumienie, abych wiedział świadectwa twoje.

¹²⁶Czas-ci już czynić, o Panie, abowiem rozproszono zakon twój.

¹²⁷A dlategożem więcej umiłował rozkazania twoje, niżli złota i klenoty.

¹²⁸A przetoż wszytki rozkazania o wszech rzeczach opowiedałem być prawdziwe, alem miał w nienawiści wszytki ścieżki kłamstwa.

¹²⁹Dziwne są wszytki świadectwa twoje, a przetoż ich strzeże dusza moja.

¹³⁰Początek słów twoich oświeca i dawa zrozumienie prostakom.

¹³¹Otworzyłem usta moje i wzdychałem, abowiemem pragnął przykazania twego.

¹³²Wejzryż na mię, a zmiłuj się nade mną według zwyczaju twego przeciw tym, którzy miłują imię twe.

¹³³Chód mój wyprostuj w słowie twoim, a niechaj nade mną żadna złość nie panuje.

¹³⁴Wykup mię od uciśnienia ludzkiego, a będę strzegł rozkazania twojego.

¹³⁵Oświeć oblicze twoje nad służebnikiem twojem, a ustaw twoich naucz mię.

¹³⁶Wypłynęły źrzódła wód z oczu moich dlatego, iż nie strzeżono zakonu twego.

¹³⁷Sprawiedliwyś ty jest, Panie i prawdziwy w sądziech twoich.

¹³⁸Rozkazałeś chować sprawiedliwe świadectwa twe, a nawięcej prawdę.

¹³⁹Popędliwość moja strapiła mię, iż nieprzyjaciele moi zapamiętali słów twoich.

¹⁴⁰Słowo twoje wyczyścione jest dostatecznie, a rozmiłował się go sługa twój.

¹⁴¹Maluczkiciem jest i wzgardzony, wszakoż nie zapomniałem rozkazania twego.

¹⁴²Sprawiedliwość twoja, sprawiedliwość jest wieczna, a zakon twój jest prawda.

¹⁴³Trapienie i ucisk ogarnęły mię, lecz kochaniem moim były rozkazania twoje.

¹⁴⁴Świadectwa twoje sprawiedliwe na wieki, dajże mi zrozumienie i będę żył.

¹⁴⁵Wołałem ze wszytkiego serca mego, wysłuchajże mię, o Panie, a będę strzegł ustaw twych.

¹⁴⁶Wołałem k tobie; zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.

¹⁴⁷Uprzedzam ine na świtaniu i wołam oczekawając na słowo twe.

¹⁴⁸Oczy moje nie dosypiają w nocy, ku rozmyślaniu wyroków twoich.

¹⁴⁹Słuchajże, Panie, głosu mojego według miłosierdzia twego, a obżyw mię wedle sądu twego.

¹⁵⁰Przystąpili się ku mnie ci, którzy naśladują złości, a oddalili się od zakonu twego.

¹⁵¹Panie, tyś jest blisko, a wszytki rozkazania twe są sprawiedliwe.

¹⁵²Zdawnam zrozumiał o świadectwach twoich, iżeś je utwierdził na wieki.

¹⁵³Obacz utrapienie moje, a wyrwi mię, bociem nie przepomniał zakonu twego.

¹⁵⁴Broń prawa mego i zastęp mię, a dla słowa twego obżyw mię.

¹⁵⁵Dalekieć jest od złośników zbawienie, gdyż nie są pilni ustaw twoich.

¹⁵⁶Wielkieć są dobrotliwości twe, Panie, obżywże mię wedle sądów twoich.

¹⁵⁷Wieleć jest tych, którzy mię prześladują i nieprzyjaciół moich, a jam się nie odchylał od świadectw twoich.

¹⁵⁸Widziałem przestępcę i byłem zjęt tęsknością przeto, iż nie strzegli wyroku twego.

¹⁵⁹Obaczże, iż rozkazanie twoje miłuję, Panie, a według miłosierdzia twego obżyw mię.

¹⁶⁰Początek słowa twego jest prawdą, a wszytki twe sądy sprawiedliwe są na wieki.

¹⁶¹Książęta prześladowały mię niewinnie, ale słów twoich bało się serce moje.

¹⁶²Weselę się w wyroku twoim, jako ten, który najduje korzyści wielkie.

¹⁶³Nienawidziałem kłamstwa i brzydziłem się im, a umiłowałem zakon twój.

¹⁶⁴Siedm kroć przez dzień chwalę cię z sprawiedliwych sądów twoich.

¹⁶⁵Pokój jest wielki tym, którzy miłują zakon twój, a nie obawają się żadnego niebeśpieczeństwa.

¹⁶⁶Oczekawałem wybawienia twego, Panie, a pełniłem rozkazania twoje.

¹⁶⁷Strzegła dusza moja świadectw twoich, a rozmiłowałem się ich uprzejmie.

¹⁶⁸Byłem pilen rozkazania twego i świadectw twoich, abowiem wszytki drogi moje są przed tobą.

¹⁶⁹Niechżeć, Panie, przed cię przyjdzie wołanie moje, a według słowa twego daj mi zrozumienie.

¹⁷⁰Niechajże prośba moja przydzie przed cię, a według obietnice twojej wyrwi mię.

¹⁷¹Usta moje wysławiać będą twą chwałę, gdy mię nauczysz praw twoich.

¹⁷²Język mój opowiedać będzie wyroki twoje, abowiem wszytki twe mandaty są sprawiedliwe.

¹⁷³Ściągni rękę twą ku ratunkowi mojemu, abowiemem sobie obrał rozkazanie twoje.

¹⁷⁴Pragnąłem, o Panie, zbawienia twego, a zakon twój jest kochaniem moim.

¹⁷⁵Będzie żyć dusza moja i będzie cię chwalić, a sądy twoje podpomogą mię.

¹⁷⁶Błądziłem jako owieczka stracona, szukajże mię, służebnika twego, abowiem nie zapomniałem rozkazania twego.