Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 22 Bible Online

Księga Psalmów 22 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 22

¹Przedniejszemu nad śpiewaki o łaniej jutrzennej. Pieśń Dawidowa. Boże mój! Boże mój! Przecześ mię opuścił, a oddaliłeś się precz od mego wybawienia i od słów ryku mojego?

²Boże mój ! Wołam przez dzień, a nie ozywasz mi się; także i w nocy, nie przestawając.

³Aleś ty jest święty mieszkając w chwałach izraelskich.

⁴W tobie ufali ojcowie naszy, ufali a wybawiłeś je.

⁵Do ciebie wołali i wybawieni są; w tobie nadzieję mieli, a nie byli pohańbieni.

⁶Alem ja jest robaczek, a nie mąż; pohańbienie u ludzi i wzgardzony od pospólstwa.

⁷Wszyscy widząc mię, śmieją się ze mnie; rozdziewiają wargi, a chwieją głową mówiąc:

⁸Porucza się Panu, niechajże go wyrwie; niech go wybawi, wszak się w nim kocha.

⁹Aleś ty jest, coć mię wyjął z żywota, a dałeś mi dobrą otuchę jeszcze od piersi matki mojej.

¹⁰Jestem tobie poruczon wnet po narodzeniu; a skoro z żywota matki mej tyś jest Bogiem moim.

¹¹Nie oddalajże się ode mnie, abowiem-ci tuż jest utrapienie, a nie masz, kto by ratował.

¹²Ogarnęło mię mnóstwo cielców, a bycy z Basan oblegli mię.

¹³Otworzyli na mię paszczęki swe, jako lew chwytający i ryczący.

¹⁴Wylanem jest jako woda, a rozstąpiły się wszytki kości me; serce me rozpłynęło się jako wosk w pośród wnętrzności moich.

¹⁵Moc moja wyschła jako skorupa, a język mój przysechł do podniebienia mego i obróciłeś mię w proch śmierci.

¹⁶Abowiem ogarnęli mię psi, a zebranie złośników obległo mię i sprzebijali ręce moje i nogi moje.

¹⁷Rozliczyłbych wszytki kości moje, a onić na mię patrzą i przypatrują się.

¹⁸Rozdzielili sobie odzienie moje, a o szaty moje miotali losy.

¹⁹Ale ty, Panie, nie stój z daleka, o mocy ma! Pospieżże na ratunek mój.

²⁰Wyrwi od miecza duszę moję, a z ręki psa jedynaczkę moję.

²¹A wybaw mię z paszczęki lwiej, a od rogów jednorożcowych wybaw mię.

²²Opowiem imię twoje braciej mojej, a w pośrzód kościoła chwalić cię będę.

²³Którzy się boicie Pana, chwalcież go, a wysławiajcie go wszytko potomstwo Jakubowe; niech się go boi wszytek naród izraelski.

²⁴Abowiem nie wzgardził, ani lekce poważył utrapienia nędznikowego, ani zakrył od niego oblicza swego; owszem go wysłuchał, kiedy wołał k niemu.

²⁵Z ciebie-ć chwała moja w zebraniu wielkim, a śluby moje przed tymi oddam, którzy się ciebie boją.

²⁶Będą jeść ubodzy i będą nasyceni, a będą chwalić Pana ci, którzy go szukają; serce ich będzie żyć na wieki.

²⁷Rozpomnią się i nawrócą się do Pana wszytki granice ziemie, a upadną przed oblicznością jego wszytki pokolenia ludzkie.

²⁸Abowiem Pańskie jest królestwo, a on jest panujący nad narody.

²⁹Wszyscy bogacze ziemie będą jeść i upadać przed nim i wszyscy, którzy leżą w prochu, a ledwo żywi zostali, kłaniać się przed nim będą.

³⁰Potomstwo ich służyć mu będzie, a będą się ozywać narodem Pańskim.

³¹Zbieżą się, a będą opowiedać sprawiedliwość jego (którą mnie uczynił) narodowi, co po nich nastanie.