Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 31 Bible Online

Księga Psalmów 31 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 31

¹Przedniejszemu nad śpiewaki. Psalm Dawidów. W tobie ufam, Panie, niechże nie będę zawstydzon na wieki, a wybaw mię w sprawiedliwości twojej.

²Nakłoń ku mnie ucha twego, a wybaw mię co narychlej. Bądźże mi jako mocna skała i domem obronnym, abyś mię zachował.

³Abowiemeś ty jest skałą i obroną moją, a przetoż wiedź mię i prowadź dla imienia twego.

⁴Wybaw mię z sieci, którą przede mną zakryto, abowiem ty jesteś mocą moją.

⁵W ręce twoje poruczam ducha mego, odkupże mię Panie, Boże prawdziwy.

⁶Miałem w nienawiści ty, którzy się parali próżnościami, alem w tobie ufał Panie.

⁷Będę się radował i weselił w miłosierdziu twoim, abowiemeś ty obaczył utrapienie moje a poznałeś duszę moję w jakowym jest uciśnieniu.

⁸I nie zamknąłeś mię w ręku nieprzyjaciela, aleś wywiódł na przestrzeństwo nogi moje.

⁹Zmiłujże się nade mną, Panie, abowiemem jest w utrapieniu, tak iż oko moje, dusza moja i żywot mój zwiotszał od żałości.

¹⁰Ustało od boleści zdrowie moje, a lata moje od wzdychania; siły moje ustały dla grzechu mego, a kości moje popróchniały.

¹¹Byłem w pohańbieniu u wszech nieprzyjaciół moich, a tym więcej u sąsiad moich i na postrach znajomym moim, którzy ujzrawszy mię, uciekali ode mnie.

¹²Wypadłem z pamięci w sercach ludzkich jako umarły; stałem się jako naczynie zgniłe.

¹³Abowiemem słyszał sromocenie od wiela ich, a strach około mnie zewsząd, gdy się radzili społu przeciwko mnie, myśląc jakoby mi odjęli zdrowie moje.

¹⁴Alem ja, Panie, w tobie ufał, a mówiłem, iżeś ty jest Bóg mój.

¹⁵W ręku twoich są czasy moje, wyrwisz mię tedy z rąk nieprzyjaciół moich, od tych, którzy mię prześladują.

¹⁶Objaśń-że oblicze twoje nad służebnikiem twoim, a wybaw mię dla miłosierdzia twego.

¹⁷Panie niechajżeć pohańbion nie będę, abowiemem cię wzywał, ale niepobożni niechaj się zawstydają, niechaj będą pohamowani w grobie.

¹⁸Niechajże zamilkną wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy haniebne z hardością i z wzgardzeniem.

¹⁹O jako są wielkie dobra twoje, któreś ty zachował bojącym się ciebie, a któreś sprawił przed syny ludzkiemi tym, którzy ufają w tobie.

²⁰Zakryłeś je na miejscu tajemnym oblicza twego od urągania ludzkiego, zachowywasz je jako w przybytku przed swarliwemi języki.

²¹Błogosławionyć jest Pan, abowiem on mnie sprawił dziwne miłosierdzie swoje, nie inak jako w mieście obronnem.

²²Ale gdym prędko uciekał mówiłem: Odrzuconem jest od oczu twych, wszakożeś ty wysłuchał głosu modlitwy mojej, gdym wołał ku tobie.

²³Rozmiłujcież się wszyscy miłosierni jego, abowiem Pan strzeże wiernych, a oddawa sowito hardzie się sprawującemu.

²⁴Zmocnicież się wszyscy, którzy ufacie w Panu, a on umocni serce wasze.