Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 35 Bible Online

Księga Psalmów 35 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 35

¹Dawidów. Panie krzywdę moję weźmi na się przeciwko tym, którzy się wadzą ze mną, a walcz przeciwko tym, którzy walczą przeciwko mnie.

²Porwi tarcz i rodellę, a powstań na ratunek mój.

³Dobądź szefelina twego, a zastaw się na drodze przeciwko tym, którzy mię prześladują; rzeczże duszy mojej: Jaciem jest wybawieniem twojem.

⁴Niechaj będą pohańbieni, a niechaj się zasromają, którzy szukają dusze mojej; a ci którzy mi źle myślą, niechaj tył podadzą, a zostaną bezecnymi.

⁵Niechaj będą jako plewy pirzchające przed wiatrem, a anioł Pański niechaj je rozproszy.

⁶Droga ich niech będzie ciemna i śliska, a niechaj je goni anioł Pański.

⁷Abowiem bez mej niewinności zakryli przede mną na dół sieci swoich, a bez przyczyny wykopali dół na duszę moję.

⁸Niechaj nań przyjdzie upadek, o którym nie wie, a sieć, którą zakrył niechaj go samego pojma i niechaj wpadnie w tenże dół.

⁹Ale dusza moja niechaj się rozraduje w Panu, a niechaj się rozweseli w wybawieniu jego.

¹⁰Tedy rzeką wszytki kości moje: I któż jest Panie takowym jako ty? Który wyrywa utrapionego od mocniejszego nadeń, a ubogiego i niedostatecznego od drapieżce.

¹¹Powstali świadkowie fałeszni, a pytali mię o tym, o czymem ja nie wiedział.

¹²Oddawali mi złem za dobre, a starali się jakoby mię zbawili zdrowia mego.

¹³Alem się ja, gdy oni chorowali, obłóczył w wór, a trapiłem postem duszę swoję i modliłem się za nimi jako sam za się.

¹⁴Sprawowałem się jako z przyjacielem i z bratem moim, a chodziłem schyliwszy się jako ten, który chodzi w żałobie po matce.

¹⁵Ale oni z choroby mojej weselili się i zebrali się na mię tak, iż i napodlejszy miedzy nimi zgromadził się przeciwko mnie, a jam nie wiedział; szarpali mię, a nie przestawali.

¹⁶Z pochlebcami i z szyderzmi, którzy brzuchowi folgują zgrzytali zębami przeciwko mnie.

¹⁷I długoż Panie na to patrzać będziesz? Wyrwisz duszę moję od upadku ich, a ode lwów opuszczony żywot mój.

¹⁸Będę cię sławił w wielkim zgromadzeniu, a miedzy ludem możnym chwalić cię będę.

¹⁹Niechajże się nie radują nieprzyjaciele moi niesłusznie, a ci, którzy mię mają w nienawiści bez przyczyny, niechaj nie mrugają okiem.

²⁰Abowiem nie mówią przyjacielskie, owszem przeciwko pokornym na ziemi zdradliwe słowa zmyślają.

²¹Rozdarli przeciwko mnie gębę swą mówiąc: Ehej ! Widziałoć oko nasze.

²²O Panie, widziałeś to; nie milczże tego, a nie oddalaj się Panie ode mnie.

²³Obudźże się, a ocuć na sąd mój o Boże i Panie mój, a obacz moję rzecz.

²⁴Osądźże mię wedle sprawiedliwości twojej Panie, Boże mój, aby się nie weselili ze mnie.

²⁵Aby nie mówili w sercu swoim: Tegociechmy pragnęli; a iżby nie rzekli: Iżechmy go pożarli.

²⁶Niechajże będą pohańbieni i zawstydzeni społu się weselący z nieszczęścia mego, a ci którzy się chlubią przeciwko mnie, niechaj będą wstydem i sromotą ogarnieni.

²⁷Ale ci, którzy się kochają w sprawiedliwości mojej, niechaj się rozweselą i rozradują, a niechaj ustawicznie mówią: Niech Pan będzie wywyższon, który życzy pokoju służebnikowi swemu.

²⁸Tedy język mój będzie rozsławiał sprawiedliwość twoję i chwałę twoję na każdy dzień.