Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 74 Bible Online

Księga Psalmów 74 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 74

¹Maskil Asafowe. I przeczżeś, o Boże, od siebie nas odegnał na wieki? A popędliwość twoja rozpaliła się przeciwko owieczkam pastwiska twego.

²Wspomni na zgromadzenie, któregoś sobie z dawna nabył i na różczkę dziedzictwa twojego, któreś odkupił i na oto tę górę Syjon, na której mieszkasz.

³Pospieszże się ku spustoszeniu na wieki każdego nieprzyjaciela twojego, który poborzył miejsce święte.

⁴Ryczeli nieprzyjaciele twoi pośród kościołów twoich, a na znak tego zostawili chorągwie swoje.

⁵Ten który podnosił siekierę swą na gęste drzewa, był zacnym, wyprawując robotę znamienitą.

⁶Ale teraz siekierami i młoty pospołu potłukli misterne roboty jego.

⁷Założyli ogień na świętych miejscach twoich, a obaliwszy aż na ziemię, zgwałcili przybytek imienia twego.

⁸Mówili w sercu swoim: Poborzymy je pospołu; i popalili wszytki przybytki Boże w ziemi.

⁹Nie widzimy cudów naszych; już dalej nie masz proroka, ani jest przy nas, który by wiedział póki to ma trwać.

¹⁰I dokądże, o Boże, będzie cię lżył przeciwnik? A nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?

¹¹Przeczże odwodzisz rękę twoję i prawicę twoję? Nie chowajże jej do zanadrz twoich.

¹²Ale Bóg, który jest królem moim z dawna, ten sprawuje wybawienie w pośród ziemie.

¹³Tyś w mocy twojej rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.

¹⁴Tyś skruszył głowy lewiatanowe, a dałeś go za pokarm ludowi na puszczy mieszkającemu.

¹⁵Tyś otworzył źródło i potoki, a tyś osuszył rzeki bystre.

¹⁶Twój-ci jest dzień i twoja też jest noc, a tyś sprawił światłość i słońce.

¹⁷Tyś postawił wszytki granice ziemie, a tyś sprawił lato i zimę.

¹⁸Wspomnisz na to, żeć nieprzyjaciel bluźnił Pana, a iż lud szalony lekce poważył imię twoje.

¹⁹Nie podajże zwierzętom duszę sinogarlice twojej, a zgromadzenia ubogich twoich nie zapominaj na wieki.

²⁰Wspomni na przymierze twoje, abowiem-ci wszytki mieszkania ciemne na ziemi napełnione są okrucieństwa.

²¹Niechajże się nędzniczek od ciebie nie wraca z pohańbieniem, ale ubogi i żebraczek niechaj chwalą imię twoje.

²²Powstańże, o Boże, a rozsądź sprawę twą; wspomni na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonego na każdy czas.

²³Nie przepominajże głosu nieprzyjaciół twoich, a niechaj zawżdy będzie przed tobą krzyk tych, którzy powstają przeciwko tobie.