Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Psalmów 89 Bible Online

Księga Psalmów 89 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Psalmów 89

¹Maskil Etana Ezrahity. O Pańskich dobrotliwościach na wieki śpiewać będę; a na czasy potomne usty swoimi oznajmować będę prawdę twą.

²Abowiemem mówił: Miłosierdzie twoje na wieki utwierdzone będzie, a prawdę twą utwierdziłeś na niebie.

³Postanowiłem przymierze z wybranym moim, a przysiągłem Dawidowi, służebnikowi memu.

⁴Zmocnię aż na wieki potomstwo twoje, a stolicę twoję zbuduję na wieczne czasy. Sela.

⁵Wysławiają niebiosa cuda twoje, Panie, a prawda twoja jest w zgromadzeniu świętych.

⁶Abowiem któż na niebie Panu przyrównan być może, a kto Panu podobnym jest miedzy syny Bożymi?

⁷Bóg straszliwy jest w wielkim zebraniu świętych, a straszliwy nad wszytkimi, którzy są około niego.

⁸O Panie, Boże zastępów i któż jest taki jako ty? Mocny Pan, a którego prawda jest wszędy okolicznie.

⁹Ty panujesz nad podwyższeniem morza, a gdy się podnoszą nawałności jego, tedy je ty zniżasz.

¹⁰Tyś poraził Egipt aż na głowę a w mocy ramienia twego rozproszyłeś nieprzyjacioły twoje.

¹¹Twojeć są niebiosa i twojać jest ziemia, a tyś ugruntował okrąg świata i wszytko co na nim jest.

¹²Tyś stworzył północ i południe, a w twym imieniu weselą się Tabor i Hermon.

¹³Ramię twoje jest mocne, a ręka twa można i wywyższona jest prawica twoja.

¹⁴Sprawiedliwość i sąd jest podstawkiem stolice twojej, a miłosierdzie i prawda uprzedzają twoje oblicze.

¹⁵Błogosławieni ludzie, którzy cię z weselem umieją sławić, a cić, Panie, w światłości oblicza twego chodzić będą.

¹⁶Będą się zawsze weselić w imieniu twoim, a w sprawiedliwości twojej wywyższać się będę.

¹⁷Abowiemeś ty jest chwała mocy ich, a w twojej woli wywyższają się mocy nasze.

¹⁸Abowiem Pan jest tarczą naszą, a król nasz jest świętego izraelskiego.

¹⁹Tedyś mówił w widzeniu do miłośnika twego, a powiedałeś, iżeś ratunek twój położył na mocarzu, a wywyższyłeś wybranego z ludu.

²⁰Nalazłem sobie Dawida, sługę mego, a pomazałem go olejem moim świętym.

²¹Którego ja umocnię ręką swą, a utwierdzę ramieniem moim.

²²Nie zmocni mu się nieprzyjaciel, ani go utrapi złośnik.

²³I owszem pokruszę przed nim jego przeciwniki; a wywrócę ty, co go w nienawiści mają.

²⁴Wierność moja i miłosierdzie moje będzie z nim, a w imię moje wywyższy się moc jego.

²⁵I postawię rękę jego nad morzem i nad rzekami prawicę jego.

²⁶On mię wzywać będzie: Tyś ociec mój, Bóg mój i skała zbawienia mojego.

²⁷Uczynię go ja też pierworodnym, a nawyższym nad królmi ziemie.

²⁸Zachowam nad nim miłosierdzie moje aż na wieki, a przymierze moje będzie z nim mocne.

²⁹I uczynię wieczne potomstwo jego, a stolicę jego jako czasy nieba.

³⁰Ale jesliż synowie jego opuszczą zakon mój, a w sądziech moich chodzić nie będą.

³¹Jesliż zgwałcą ustawy moje, a rozkazania mego strzec nie będą.

³²Tedy przestępstwo ich nawiedzę rózgą, a karaniem złości ich.

³³A wszakoż miłosierdzia mojego nie odejmę od niego, ani skłamam przeciw prawdzie mojej.

³⁴Nie zgwałcę przymierza mego, a to, co wyszło z ust mych, nie odmienię.

³⁵Razem przysiągł przez świątość moję, że nie skłamam Dawidem.

³⁶Potomstwo jego zostanie na wieki, a stolica jego będzie jako słońce przede mną.

³⁷I będzie umocniony jako miesiąc na wieki, będąc jako wiernym świadkiem na niebie. Sela.

³⁸Aleś ty je teraz odpędził i wzgardził nimi, a rozgniewałeś się przeciw pomazańcowi twemu.

³⁹Zrzuciłeś przymierze z służebnikiem twoim, a zraziłeś aż na ziemię koronę jego.

⁴⁰Popsowałeś wszytki przygródki jego, a poborzyłeś baszty jego.

⁴¹Urywali go wszyscy, którzy mimo oń szli drogą, a zstał się pohańbieniem u sąsiadów swoich.

⁴²Wywyższyłeś prawicę nieprzyjaciół jego, a dałeś nad nim pociechę wszytkim przeciwnikom jego.

⁴³Przytępiłeś ostrze mieczowi jego, a nie ratowałeś go w bitwie.

⁴⁴Odjąłeś świetną zacność jego, a przewróciłeś na ziemię stolicę jego.

⁴⁵Ukróciłeś dni młodości jego, a okryłeś go zawstydzeniem. Sela.

⁴⁶I dokądże się tak będziesz krył, Panie, aż na wieki? A gniew twój zapalać się będzie jako ogień?

⁴⁷Wspomnisz na to, com wżdy ja jest, a co jest za czas mój; przeczżeś wżdy próżno stworzył wszytki syny ludzkie?

⁴⁸I któryż człowiek będzie żył, aby nie miał oglądać śmierci? A któryby zdrowie swoje miał wyrwać z mocy grobowi? Sela.

⁴⁹I gdzież są, o Panie, ony dawne dobrodziejstwa twoje, któreś zaprzysiągł w prawdzie twej Dawidowi?

⁵⁰Wspomnisz, Panie, na pohańbienie służebników twoich, które noszę w zanadrzu mojem od wiela narodów możnych.

⁵¹Abowiemci, Panie, posromocili nieprzyjaciele twoi, a pohańbili ścieżki pomazańca twego.

⁵²O błogosławionyż jest Pan aż na wieki! Amen. Amen.