Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Przysłów 25 Bible Online

Księga Przysłów 25 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Przysłów 25

¹Tyć też są przypowieści Salomonowe, które przepisali mężowie Ezechiasza, króla judzkiego.

²W tymci jest chwała Boża, taić słowo; a w tym jest chwała królów, badać się powieści.

³Wysokości niebieskiej i głębokości ziemie, także i serc królewskich nikt doścignąć nie może.

⁴Odejm żużelicę od śrebra, a okaże się złotnikowi klenot.

⁵Także odejm złośnika od obliczności królewskiej, a umocni się w sprawiedliwości stolica jego.

⁶Nie czyń się zacniejszym przed królem, ani stawaj na miejscu ludzi zacnych.

⁷Abowiem lepiej jest, iż ci rzeką: Przystęp tu, a niżli by cię kto miał zelżyć przed książęciem, na którego patrzyły oczy twoje.

⁸Nie porywaj się prędko ku swarowi, gdyż nie wiesz co byś czynić miał, gdyby cię zawstydził bliźni twój.

⁹Sprawuj rzecz twą z bliźnim swoim, a nie objawiaj tajemnice drugiemu.

¹⁰By snadź ten, który słucha, nie zestromocił cię, a nie mógłbyś ujdź pohańbienia twego.

¹¹Jakie są jabłka złote srebrną robotą oprawione, takieć jest słowo k rzeczy powiedziane.

¹²Napominanie człowieka mądrego temu, który go słucha, jest jak nausznica złota i klenoty złote.

¹³Jako przyjemne jest mroźne zimno czasu żniwa, tak wierny poseł temu, który go posyła, bo ochładza myśl pana swojego.

¹⁴Człowiek, który się fałszywie chlubi z swej szczodrobliwości, jest jako obłok i wiatr oprócz dżdża.

¹⁵Książę cierpliwością bywa ubłagane, a język wdzięczny kruszy kości.

¹⁶Jesli najdziesz miód, jedzże ileć potrzeba, byś się snadź objadszy nie zrzucił go.

¹⁷Nie ucząszczaj nazbyt do domu bliźniego twego, by cię snadź nie miał w nienawiści z częstego bywania.

¹⁸Człowiek, który fałszywie świadczy przeciw bliźniemu swemu, jest jako młot, miecz i ostra strzała.

¹⁹Ufanie w człowieku przewrotnym czasu utrapienia, jest jako ząb wypróchniały i noga ślizająca się.

²⁰Jako ten, który z siebie zwłóczy odzienie czasu zimna, abo leje ocet na mydło, takowyć ten jest, który śpiewa piosnki sercu utrapionemu.

²¹Jesliże będzie łaknął ten, który cię nienawidzi, nakarmi go chlebem, a jesliby pragnął, daj mu pić wody.

²²Abowiem węgle rozpalone zgromadzisz na głowę jego, a Pan to tobie nagrodzi.

²³Jako wiatr północny rozpędza deszcz, tak oblicze srogie język usczypliwy.

²⁴Lepiej jest siedzieć w kącie pod dachem, niż z niewiastą swarliwą w domu przestronym.

²⁵Poselstwo dobre z ziemie dalekiej jest jako woda chłodna człowiekowi pragnącemu.

²⁶Jako studnica zamącona i źrzódło zepsowane, tak jest człowiek sprawiedliwy uniżający się przed złośnikiem.

²⁷Jako nie jest rzecz dobra jeść wiele miodu, tak wywiadowanie własnej chwały nie jest chwalebne.

²⁸Człowiek, który nie zawściąga ducha swego, jest jako miasto około którego obalą mury.