Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Przysłów 6 Bible Online

Księga Przysłów 6 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Przysłów 6

¹Synu mój, jesliż przyrzeczesz za bliźniego twojego i dasz zań rękę twą komu obcemu.

²Jużeś się uwikłał słowy ust twoich, a podchwycon jesteś powieściami ust twoich.

³A przetoż uczyń tak miły synu, chcesz li być wolen, gdyżeś wpadł w ręce bliźniego twego, idźże, a upokorz mu się, wziąwszy z sobą do tego twe przyjacioły.

⁴Nie dopuszczajże snowi ociążać oczu twoich, ani dosypiać powiekam twoim.

⁵Wymkni się jako sarna z ręku myśliwcowych, a jako ptak z rąk ptasznikowych.

⁶Idźże leniwcze do mrówki, a obacz drogi jej i bądź mędrszym.

⁷Która gdyż nie ma wodza, przełożonego, ani pana.

⁸A wszakoż póki lecie, gotuje sobie pokarm, a we żniwa zgromadza żywność sobie.

⁹I długoż tak będziesz dosypiał leniwcze? I kiedyż się ocucisz ze snu swojego?

¹⁰Mało śpiąc, mało śpiąc, a niedługo ręce swe składając ku spaniu.

¹¹Otoć przyjdzie jako gość niedostatek twój, a ubóstwo twoje jako mąż zbrojny.

¹²Człowiek niepobożny, a mąż złościwy chodzi z przewrotnemi usty.

¹³Mruga oczyma, a prawie i nogami mówi, okazując palcy swemi.

¹⁴Przewrotności są w sercu jego, a na każdy czas zmyśla złości, wszczynając zwady.

¹⁵A przetoż natychmiast przyjdzie upadek jego, a z trzaskiem się obali nie mając lekarstwa.

¹⁶Sześć są rzeczy, których Bóg nienawidzi i owszem siedm, któremi się brzydzi dusza jego.

¹⁷To jest, oczyma wyniosłemi, językiem kłamliwym i rękami krew niewinną wylewającemi.

¹⁸Sercem, które wynajduje myśli złościwe i nogami, które się kwapią bieżeć ku złemu.

¹⁹Świadkiem fałszywym, który powieda kłamstwo i tym, który sieje niesnaski miedzy bracią.

²⁰Strzeżysz synu mój rozkazania ojca twojego, a nie opuszczaj napominania matki twojej.

²¹Więżysz je zawżdy u serca twego, a wieszaj je u szyje twojej.

²²Abowiem gdy się przechadzać będziesz, poprowadzi cię; a gdy zaśniesz, będzie cię strzec; gdy się ocucisz, będzie rozmawiać z tobą.

²³Abowiem rozkazanie jest jako pochodnia, a napominanie jako światłość, a karanie z ćwiczeniem jest droga żywota.

²⁴Aby cię strzegły od niewiasty złej i od łagodnego języka niewiasty postronnej.

²⁵Nie chwytajże się w sercu twem cudności jej, a nie daj się pojmać ochędóstwu jej.

²⁶Abowiem dla niewiasty wszetecznej przyjdzie człowiek w niedostatek chleba, a niewiasta zacną myśl człowieczą ułowi.

²⁷Izaż człowiek nabierze ognia do zanadr swoich, aby nie miał spalić szaty swojej?

²⁸Izaż kto będzie chodzić po rozpalonem węglu, aby nie miał sobie nóg poparzyć?

²⁹Takżeć który wnidzie do żony bliźniego swego, a ktokolwiek się jej dotknie, zostawa winnym.

³⁰I złodziejać nie winują, jesliż co ukradnie czasu głodu ku zachowaniu zdrowia swojego.

³¹Ale gdy znalezion będzie, czyni nagrodę po siedmkroć, abo zapłaci wszytką majętnością domu swego.

³²Ale który się cudzołóstwa dopuści z niewiastą, jest serca szalonego, a który się dopuści tego, traci duszę swoję.

³³Karanie i zelżywość odniesie, a pohańbienie jego nie będzie zatarte.

³⁴Abowiem mąż poruszony popędliwością miłości podejźranej, nie pofolguje czasu pomsty.

³⁵Nie przyjmie ni od kogo jednania, ani przestanie, chociażby mu też dawano nawiętsze dary.