Read Biblia Brzeska, 1563 Pieśń nad pieśniami 4 Bible Online

Pieśń nad pieśniami 4 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Pieśń nad pieśniami 4

¹Otoś ty jest piękna, namilsza moja, otoś ty jest nadobna! Oczy twe jako gołębicze miedzy warkoczmi twemi; włosy twoje są jako stada kóz, które wychodzą z góry Galaad.

²Zęby twoje są jako stada owiec jednakich, które wychodzą z rzeki skąpawszy się, a wszytki rodzą parami, miedzy któremi nie masz żadnej niepłodnej.

³Wargi twoje są jako sznur jedwabny czyrwony, a powieści twoje są ochędożne, skroni twoje miedzy warkoczmi twemi są jako szntuki pomagranatów.

⁴Szyja twoja jest jako wieża Dawidowa zbudowana ku obronie, na której wiszą tysiąc tarczy i wszytka broń mocarzów.

⁵Piersi twoje są jako dwoje łaniątek, które się pasą miedzy lilijami.

⁶Aż się rozednieje, a przeminą cienie i wnidę na górę mirry i na pagórek kadzidła.

⁷Wszytkać ty jest nadobna, o namilsza moja, a nie masz w tobie zmazy.

⁸Pódźże ze mną, o oblubienico moja z Libanu; pódźże ze mną z Libanu, wyglądajże sobie z wierzchu Amana, z wierzchu Saniru i Hermonu i z pochronek lwich, a z gór leopardowych.

⁹Zraniłaś serce moje, o siostro a oblubienico moja; przeraziłaś serce moje jednym wejźrzeniem oczu twoich i jednym łańcuchem na szyi twojej.

¹⁰O jakoż są nadobne miłości twoje siostro i oblubienico moja i jakoż są smaczniejsze miłości twe niżli wino, a wonność maści twoich nad wszytki rzeczy wonne.

¹¹O oblubienico moja, toć wargi twe rozpływają się jako plastr miodu, a pod językiem twoim miód i mleko; wonność szat twoich jest jako wonność Libanu.

¹²Siostra i oblubienica moja jest jako ogród ogrodzony, a jako studnia zamkniona i stok zapieczętowany.

¹³Szczepy twoje jako sad pomagranatowy z owocy słodkiemi, z cyprysy i z spikanardy.

¹⁴Lawenda i szafran, kassja i cynamon ze wszytkimi drzewy kadzidłowymi, mirra i aloes ze wszytkimi maściami osobliwemi.

¹⁵Studnica ogrodna i źródło wód żywych, które płyną z Libanu.

¹⁶Niechajżeć się ruszy wiatr z północy i wiatr z południa, a niechaj powienie na mój ogród, aby wypłynęły wonności jego, niechżeć wnidzie namilszy mój do ogrodu swego, a pożywa słodkich owoców jego.