Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Izajasza 63 Bible Online

Księga Izajasza 63 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Izajasza 63

¹Któryż to jest, który przychodzi z Edom, mając odzienie ufarbowane czerwienią z Bozra. Zaiste ten zacny jest w ubierze swoim, chodząc w wielkości mocy swojej? Jam jest który mówię w sprawiedliwości, a ku zbawieniu jestem możny.

²Dlaczegoż tedy jest tak czerwone odzienie twoje, a szaty twoje na kształt depcących w prasie?

³Ja sam deptałem w prasie, a żaden z ludzi ze mną nie był, deptałem je w popędliwości i podeptałem je w gniewie moim, a krwią ich spluskane jest odzienie moje i splugawiłem ja wszytki szaty moje.

⁴Abowiem dzień pomsty jest w sercu moim, a rok odkupienia moich nadszedł.

⁵Oglądałem się, a nie było pomocnika żadnego, dziwowałem się, iż nie był kto by był podparł, ale ramię moje mnie zachowało, a gniew mój mnie podpomógł.

⁶Deptałem narody w gniewie moim, opoiłem je popędliwością moją, a siły ich składłem równo z ziemią.

⁷Wspomionę na dobrodziejstwa Pańskie i na chwałę Pańską we wszytkim, co nam darował Pan i w hojnych dobrach domu izraelskiego, które im dał według swego miłosierdzia i według swej wielkiej dobrotliwości.

⁸I rzekł: Zaiste są ludem moim i są dziatki, które nie kłamają i tak się stał zbawicielem ich.

⁹We wszelakim ich uciśnieniu i on też był strapiony, ale anioł oblicza jego, zbawił je, onże sam odkupił je umiłowaniem swoim i miłosierdziem swoim, a nosił je i piastował je jakoż od wieku.

¹⁰Ale oni odpornymi byli i wzruszali ku gniewu Ducha świętego jego, on się im też stał nieprzyjacielem i walczył sam przeciwko nim.

¹¹A wszakoż wspomniał na pierwsze dni za Mojżesza i za ludu swego. I gdzież jest ten, który je wywiódł z morza z pasterzmi trzód swoich? Gdzież jest ten, który położył w pośrzód jego Ducha świętego swego?

¹²Który wiódł Mojżesza za rękę prawą ramieniem majestatu swego, który rozdzielił wody przed nimi, aby stąd otrzymał wieczną sławę.

¹³Który je wodził przez przepaści jako konia po puszczy, aby się nie obrazili.

¹⁴Duch Pański wiódł je jako bydlątka na pole, a takżeś ty wiódł lud swój, abyś sobie sławne imię uczynił.

¹⁵Patrzaj z nieba, a wejzryj z świętego a wielebnego mieszkania twego, gdzie jest chuć i moc twoja, a wzruszenie wielkie wnętrzności twych i miłosierdzie twoje, które ode mnie zawściągnione były.

¹⁶A wszakożeś ty jest ociec nasz i chociaż nas Abraham nie zna, ani Izrael o nas wie, ale ty Panie jesteś ociec nasz i odkupiciel nasz, to imię twoje jest od wieku.

¹⁷A przecześ Panie dopuścił nam zbłądzić od dróg twych? A odwróciłeś serce nasze iżbychmy się nie bali ciebie? Nawróćże się dla służebników twoich ku pokoleniu dziedzictwa twego.

¹⁸Lud twój święty na mały czas posiadł święte miejsce twoje, nieprzyjaciele twoi podeptali je.

¹⁹Mychmy byli od dawnego czasu jako ci, którycheś panem nigdy nie był, a nad którymi imię twoje nigdy wzywane nie było.