Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 14 Bible Online

Księga Kapłańska 14 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 14

¹Potym Pan mówił do Mojżesza temi słowy:

²Tać jest ustawa około trędowatego, gdy będzie miał być oczyścion: ma być przywiedzion do kapłana.

³A wynidzie kapłan za namioty aby go oglądał, jesliżby trędowaty uleczon był od trądu swego.

⁴Tedy rozkaże kapłan, aby wziął dla oczyścienia swego dwa wróbla żywe i zdrowe, drzewo cedrowe i jedwab czerwony i izop.

⁵Tedy rozkaże jednego wróbla zarznąć w naczyniu glinianem nad wodą żywą.

⁶A weźmie żywego wróbla, drzewo cedrowe i on jedwab czerwony i izop i zmacza je z onem żywem wróblem we krwi zabitego wróbla nad wodą żywą.

⁷Tedy tem siedm kroć pokropi onego, który ma być oczyścion od trądu i oczyści go, potym wolno puści wróbla żywego w pole.

⁸A ten, który jest oczyścion, upierze szaty swe i ogoli wszytki swe włosy, a omyje się wodą żeby był czystem, potym do namiotów wnidzie, a przez siedm dni będzie mieszkał przed namiotem swojem.

⁹Potym dnia siódmego ogoli wszytki swe włosy na głowie, brodę swą i brwi nad oczyma swemi i wszytki ine włosy swoje, przytym uprawszy szaty swe, omyje wodą ciało swe i także oczyścion będzie.

¹⁰A ósmego dnia potym weźmie dwa baranki zdrowe i owieczkę jednę łońską zdrową i troję dziesięć części mąki pszennej zmieszanej z oliwą ku ofierze śniednej i log oliwy.

¹¹Tedy kapłan, który oczyściać będzie, postawi onego, który ma być oczyścion z temi rzeczami przed Panem u drzwi przybytku zgromadzenia.

¹²Potym weźmie kapłan baranka jednego, a ofiarować go będzie za występek z logiem oliwy i będzie obracał przed Panem ony rzeczy.

¹³Zarznie też barana onego na miejscu, gdzie sprawują ofiary za grzech i ofiary zapalone na miejscu świętem. Abowiem jako ofiara za grzech należy na kapłana, tak też i ta za występek, abowiem jest rzecz naświętsza.

¹⁴I weźmie kapłan krwie z ofiary za występek, a pomaże ją koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki u prawej ręki i palec wielki u prawej nogi jego.

¹⁵Weźmie też kapłan z onego logu oliwy, a wleje sobie na lewą dłoń.

¹⁶I omoczy w niej palec swej prawej ręki, a siedm razów oną oliwą przed Panem palcem kropić będzie.

¹⁷A ostatkiem oliwy, która zostanie na dłoni, pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki prawej ręki i palec wielki prawej nogi jego, na onejże krwi, która jest ofiarą za występek.

¹⁸Ktemu coby też jeszcze zostało oliwy na dłoni kapłanowej, tem pomaże głowę onego, który ma być oczyścion, a sam kapłan uczyni za niem modlitwę przed Panem.

¹⁹Tamże on kapłan uczyni ofiarę za grzech, a będzie się modlił za onem, który ma być od nieczystości swej oczyścion, potym ma zarznąć paloną ofiarę.

²⁰I ofiarować będzie na ołtarzu kapłan zapaloną ofiarę i ofiarę śniedną modląc się za niem, a będzie oczyścion.

²¹A jesliżby kto był tak ubogi, iżby tego mieć nie mógł, tedy ma wziąć jednego barana ku ofierze za występek dla podnoszenia, aby się kapłan modlił za niem. A dziesiąta część mąki pszennej, nagnietanej z oliwą ku ofierze śniednej i jeden log oliwy.

²²Ktemu dwie synogarlicy, abo dwoje gołąbiąt, czego z tych dostać może, z których jedno na ofiarę za grzech, a drugie ku ofierze palonej będzie.

²³I przyniesie to ósmego dnia dla oczyścienia swego do kapłana, przed drzwi przybytku zgromadzenia, przed obliczność Pańską.

²⁴Weźmie tedy kapłan barana ofiary za grzech i log oliwy, obracając to w ofiarowaniu przed Panem.

²⁵A zarznie barana ofiary za występek, a omoczywszy palec we krwi, pomaże koniec prawego ucha onemu, co ma być oczyścion, także palec wielki ręki prawej i palec wielki nogi prawej jego.

²⁶Potym kapłan naleje też oliwy na lewą dłoń swoję.

²⁷A będzie siedm kroć kropił maczając w niej palec ręki swej prawej przed Panem.

²⁸A co jeszcze zostanie na dłoni oliwy, tym pomaże koniec ucha prawego onemu, który oczyścion być ma, także palec wielki prawej ręki i palec wielki prawej nogi jego, na onejże krwi, która jest ofiarą za występek.

²⁹Ktemu coby też jeszcze zostało oliwy na dłoni kapłanowej, tem pomaże głowę onego, który ma być oczyścion, aby go tak oczyścił przed Panem.

³⁰Zarznie potym jednę synogarlicę, abo jedno gołąbię, czegokolwiek z tych dostać może.

³¹A tak jedno z onych, co mieć będzie, odda na ofiarę za grzech, a drugie ku palonej ofierze, oprócz jeszcze śniednej ofiary. A tak go oczyści przed Panem.

³²A tać jest ustawa około człowieka, na któremby było zarażenie trądu, a który nie wszytkiego dostać może ku oczyścieniu swemu.

³³Rzekł potym Pan do Mojżesza i Aarona temi słowy:

³⁴Gdy wnidziecie do ziemie Chanaan, którąm wam dał w osiadłość. Jesliżbych dopuścił na który dom mieszkania waszego zarażenie trądu.

³⁵Tedy on, którego by ten dom był, ma idź opowiedzieć to kapłanowi, iż coś podobnego zarażeniu trądu daje się widzieć na domu jego.

³⁶Rozkaże tedy kapłan wyprzątnąć dom pierwej niż sam wnidzie, aby oglądał zarażenie ono, iżby się nic nie splugawiło, coby było w domu, a także potym wnidzie ku oglądaniu domu.

³⁷A jesliżby obaczył zarażenie trądu na ścianach domu onego, a dołki czarne pożółkłe, abo czerwone, któreby w ścianę wklękły.

³⁸Tedy kapłan wynidzie przed drzwi domu onego i zamknie go przez siedm dni.

³⁹Wróci się potym dnia siódmego, a jesliż obaczy, iż się zarażenie szerzy na ścianach.

⁴⁰Rozkaże wyłamać ono kamienie zarażone z ścian, a wymiotać precz z miasta na miejsce nieczyste.

⁴¹I rozkaże wewnątrz dom poskrobać wszędy wkoło, a ono co zskrobano, wysypać precz za miasto na miesce nieczyste.

⁴²A na ono miejsce ine kamienie mają wprawić, a inszem wapnem potynkują dom.

⁴³Ale jesliż po onem wymiotaniu kamienia i po skrobaniu i po tynkowaniu, odnowi i mnożyć się będzie zarażenie w onym domu.

⁴⁴Tedy niech idzie kapłan, a ogląda i jesliż gdzie ujzry, a ono się szerzy zarażenie w domu, jest jadowity trąd w domu onem, a przetoż jest nieczysty.

⁴⁵Tamże dom on każe rozwalić, z kamieniem, z drzewem i ze wszytkiem wapnem, a wyniosą on wszytek rum precz za miasto na miejsce nieczyste.

⁴⁶Ten któryby wszedł do domu onego przez ten czas, gdy będzie zamknion, nieczystem jest aż do wieczora.

⁴⁷A ktoby spał w onym domu, ma uprać szaty swe; także i ten co i tam jadł, ma też uprać szaty swoje.

⁴⁸Ale jesliby przyszedszy obaczył kapłan, iż się nie szerzy zarażenie w domu onem, potym gdy ji potynkowano, tedy zezna, iż jest czysty; abowiem zginęło zarażenie jego.

⁴⁹A tak ku oczyścieniu onego domu, weźmie dwa wróbla, drzewo cedrowe, jedwab czerwony i izop.

⁵⁰I zarznie wróbla jednego w naczyniu glinianem nad wodą żywą.

⁵¹A weźmie drzewo cedrowe, jedwab czerwony i izop i wróbla żywego, a zamacza to wszytko we krwi wróbla zabitego i w wodzie żywej, a tym siedm kroć ma on dom pokropić.

⁵²Oczyści tedy dom krwią wróbla onego i wodą żywą i żywem wróblem, drzewem cedrowem, izopem i jedwabiem czerwonem.

⁵³A potym żywego wróbla puści wolno precz za miasto w pole, a tak oczyści on dom, że będzie czystem.

⁵⁴A takać jest ustawa około każdej niemocy trądu i parchów.

⁵⁵O trędzie też na szacie i na domu.

⁵⁶I o guziech, o liszajoch i o białych bliznach.

⁵⁷Ku nauce rozeznania, w który czas co jest czystego, abo nieczystego. A toć jest ustawa około trądu.