Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 16 Bible Online

Księga Kapłańska 16 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 16

¹Potym mówił Pan Mojżeszowi po śmierci onych dwu synów Aaronowych, którzy ofiarując Panu są zamordowani.

²I tak rzekł Mojżeszowi: Mów do Aarona, brata twego: Niech do miesca świętego nie wchodzą leda kiedy, za zasłonę przeciw wieku, które jest na skrzyni, aby nie umarł, abowiem się okażę w obłoku nad wiekiem.

³Ale tem obyczajem będzie wchadzał Aaron do miejsca świętego, to jest z cielcem na ofiarę za grzech, a z skopem ku ofierze palonej.

⁴Oblecze się w poświęconą szatę lnianą, a weźmie na ciało swe ubranie lniane i opasze się pasem lnianem, włoży też na głowę czapkę lnianą, które są ubiory święte, co się w nie ma obłóczyć, gdy omyje ciało swe.

⁵A weźmie od wszytkiego zgromadzenia synów Izraelskich dwa kozły na ofiarę za grzech i jednego barana ku ofierze palonej.

⁶Tedy Aaron cielca za grzech swój ofiarować będzie, modląc się tak sam za się, jako i za swój dom.

⁷Weźmie też on dwa kozły, a postawi je przed Panem u drzwi przybytku zgromadzenia.

⁸Potem Aaron rzuci los miedzy ony dwa kozły; jeden los z strony Pana, a drugi los z strony Azazela.

⁹I będzie Aaron ofiarował kozła, na którego padnie los z strony Pańskiej, a ta ofiara za grzech będzie.

¹⁰Ale kozła, na którego padnie los z strony Azazela, postawi żywego przed Panem, aby się modląc nad niem, wypuścił go na puszczą Azazel.

¹¹Przytem Aaron ofiarować będzie cielca za grzech swój, a ofiarując go i sam za się i za dom swój modlić się będzie.

¹²Tedy weźmie kadzidlnicę pełną węgla gorającego z ołtarza, który jest przed Panem i pełną garść rzeczy wonnych na proch startych, a to wniesie za zasłonę.

¹³I wsypie ony prochy na ogień przed Panem, aby dym kadzenia okrył wieko, które jest na skrzyni świadectwa, a tak nie umrze.

¹⁴Weźmie też cielcowej krwie, a palec swój w niej maczając, będzie ją kropił przed wiekiem ku wschodu słońca. Siedm kroć będzie kropił palcem swem przed wiekiem oną krwią.

¹⁵Zarznie też i kozła na ofiarę za grzech ludu, a wniesie krew jego za zasłonę i będzie też kropienie czynił z onej jego krwie tak, jako czynił z cielcowej krwie nad wiekiem i przed wiekiem.

¹⁶I tak oczyści miejsce święte od nieczystot synów Izraelskich i od przestępstwa ich, a także i od wszech grzechów ich. Toż też uczyni w przybytku zgromadzenia, który jest z niemi w pośrzodku ich nieczystot.

¹⁷A na ten czas w przybytku zgromadzenia żaden z ludu niechaj nie będzie, gdy on do miejsca świętego wnidzie ku modlitwie, ażby wyszedł odprawiwszy modlitwę; sam zasię, za dom swój i za wszytko zgromadzenie izraelskie.

¹⁸I wnidzie do ołtarza przed Pana, a oczyści go i rogi jego wkoło krwią cielcową i kozłową pomaże.

¹⁹A siedm kroć będzie nań kropił, biorąc krew onę na palec swój, a tak ji oczyści i poświęci od nieczystot synów Izraelskich.

²⁰Potym gdy odprawi poświącanie miejsca świętego, przybytku i ołtarza, kozła żywego przywiedzie.

²¹A włożywszy Aaron ręce swe na głowę kozła żywego, wyznawać będzie nad niem wszytki złości, przestępstwa i grzechy synów Izraelskich. A włoży je na głowę kozła onego, a wypuści ji na puszczą przez człowieka na to obranego.

²²A tak kozieł on odniesie na sobie wszytki ich nieprawości do ziemie opustoszałej, gdy go on człowiek na puszczą precz puści.

²³Potym się wróci Aaron do przybytku zgromadzenia, a odzienie lniane, które oblókł wchodząc do miejsca świętego, zwlókszy, tamże zostawi.

²⁴Omyje też wodą ciało swe na miejscu świętem, a oblecze się w szaty swe. A wyszedszy sprawować będzie zapaloną ofiarę i swą i wszego ludu, modląc się sam za się i za lud.

²⁵Tłustość ofiary uczynionej za grzech, spali na ołtarzu.

²⁶A ten, który zawiedzie kozła do Azazela, upierze szaty swe, omywszy wodą ciało swe, a potym wnidzie do namiotów.

²⁷A cielca i kozła, które zarzniono za grzech, a których krew wniesiona jest do miejsca świętego, ku sprawowaniu oczyścienia, wyniosą precz za namioty, tamże skóry ich i mięso społu i z gnojem ich ogniem niech spalą.

²⁸A ten co je palić będzie, upierze szaty swe, omywszy ciało swe wodą i tak potym wnidzie do namiotów.

²⁹A tak wiecznie oto ta ustawa będzie miedzy wami, dnia dziesiątego miesiąca siódmego, abyście ciała swe trapili, a wszytkich robót zaniechali, każdy, tak domowy, jako i gość, który mieszka miedzy wami.

³⁰Abowiem tego dnia będzie się kapłan modlił za wami, abyście oczyścieni byli od wszytkich grzechów waszych. A także przed oblicznością Pańską oczyścienie będzie.

³¹To tedy będziecie mieć za odpoczynienie święte, trapiąc sami siebie tą ustawą wieczną.

³²A to oczyścienie sprawi kapłan, który będzie pomazany, a którego ręce ku sprawowaniu urzędu kapłańskiego na miejsce ojca jego poświęcone będą, oblókszy na się święte odzienie lniane.

³³A tak oczyści miejsce naświętsze, przybytek zgromadzenia, ołtarz, kapłany i lud wszytek w onym zgromadzeniu.

³⁴A także to będzie miedzy wami za ustawę wieczną, ku oczyścieniu synów Izraelskich, od wszytkich grzechów ich raz w rok. I uczynił Mojżesz, jako mu był Pan rozkazał.