Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 20 Bible Online

Księga Kapłańska 20 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 20

¹Potym mówił Pan do Mojżesza w ty słowa:

²Powiedz to synom Izraelskiem: Któżbykolwiek, tak z Izraelitów, jako też i z gości, którzy są miedzy niemi, oddał dzieci swe Molochowi, ten niech umrze, a niech będzie ukamionowan od tych, co z niem społu mieszkają w ziemi.

³Bo ja rozgniewawszy się na takiego męża, wykorzenię go z pośrzód ludu jego przeto, iż oddał potomstwo swe Molochowi, aby tak zgwałcił święte miejsce moje, a uczynił zelżywość świętemu imieniowi memu.

⁴A jesliżby oni ludzie, co z takowem człowiekiem mieszkają, któryby oddał Molochowi dzieci swe, w tym jemu folgowali, a zabić go nie chcieli.

⁵Tedy się ja obruszę w gniewie swem nań i na jego dom, a wykorzenię go z pośrzód ludu jego i wszytki, którzy się przykładem jego scudzołożyli z Molochem.

⁶Tego też, któryby się udał do czarowników i wieszczków, cudzołożąc się z niemi, ja obruszywszy się w gniewie swem, wykorzenię z pośrzód ludu jego.

⁷A przetoż starajcie się, abyście byli świętemi; abowiem ja jestem Pan, Bóg wasz.

⁸A tak zachowajcie ustawy moje, a sprawujcie się podług nich, bociem ja jest Pan, który was poświącam.

⁹Jesliby kto złorzeczył ojcu, abo matce swej, niech będzie na gardle karan, abowiem, iż złorzeczył matce i ojcu, jest godzien śmierci.

¹⁰Ktoby się kolwiek cudzołóstwa dopuścił z czyją żoną, tedy tak mąż, jako niewiasta, oni cudzołożnicy, śmiercią karani będą.

¹¹Ktokolwiekby też spał z macochą swoją, już odkrył sromotę ojca swego. A tak obadwa na gardle karani będą, bo są winni śmierci.

¹²Ktoby się też z niewiastką swą złączył, tedy oboje mają być zamordowani, bo iż się tej obrzydliwości dopuścili, winni są śmierci.

¹³Ktoby się z mężczyzną jakiem niesłusznem złączeniem jako z niewiastą złączył, ci obadwa dopuścili się uczynku obrzydłego, a winni są śmierci i mają być zamordowani.

¹⁴Jesliżby kto wziął sobie w małżeństwo dziewkę i z matką jej, jest to grzech sprośny. A przetoż tak onego, jako i ony mają spalić, aby takowy grzech miedzy wami nie zostawał.

¹⁵Któżkolwiekby się też niesłusznie z jaką bestyją złączył, niech umrze i onę też bestyją zabijcie.

¹⁶Jesliby też jaka niewiasta podała się w złączenie przeciw przyrodzeniu bestyjej którejkolwiek, tedy i niewiastę i bestyją zamordujecie, abowiem są winni śmierci.

¹⁷Też jesliby kto siostrę swą, tak po ojcu, jako i po matce pojął sobie za żonę, a ujzrałby sromotę jeden drugiego, jest to rzecz haniebna i mają być straceni przed oczyma ludu swego, gdyż odkrył sromotę siostry swej, przetoż za tę złość karan być ma.

¹⁸Ten któryby się złączył z niewiastą czasu przyrodzonej choroby jej, a odkryłby ją niewstydliwie i płynienie jej, a ona też w płynieniu krwie swej jemu przyzwoliła, tedy oboje z liczby ludu swego mają być straceni.

¹⁹Z ciotką twą, tak po ojcu, jako i po matce nie chciej się nieprzystojnie łączyć. Abowiem to jest splugawienie krewności i dlategoż takowi karani być mają.

²⁰Jesliżby kto z żoną stryja swego nieprzystojnie się łączył, odniosą karanie swe na sobie, a zejdą przez potomstwa.

²¹Także jesliby kto pojął żonę brata swego, sromotną to rzecz uczynił, odkrywając hańbę brata swego, a przetoż ci zejdą przez potomstwa.

²²A przetoż wy wszytki ustawy i wszytki prawa moje zachowywajcie, a sprawujcie się podług ich chcecieli, aby was z siebie nie wyrzuciła ziemia ta, do której was wiodę, abyście w niej mieszkali.

²³Nie udawajcie się za ustawami ludzi tych, które przed wami wyganiam, abowiem, iż oni wszytko to pełnili, przetoż się jemi brzydzę.

²⁴A wamem obiecał podać w osiadłość ziemię ich, którą wam pewnie dam, abyście ją w dziedzictwo dzierżeli, ziemię opływającą mlekiem i miodem. Bo Ja jestem Pan, Bóg wasz, którym was sobie wyłączył od inych narodów.

²⁵Wy też będziecie rozeznawać, co jest czyste, a co nieczyste miedzy źwierzęty i ptastwem, abyście się nie plugawili tak źwierzęty, jako i ptastwem, także i każdą gadziną, która się płaza po ziemi, którem ja wyłączył wam osobno jako nieczyste.

²⁶A wy będziecie mnie świętemi, bo Ja, Pan, jestem święty, którym was sobie wyłączył z inych narodów, abyście byli mojemi.

²⁷Także jesli kto miedzy wami byłby wieszczkiem i czarownikiem, bądź mąż, bądź niewiasta, niech go na gardle karzą i ukamionują, bo jest winien śmierci.