Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 23 Bible Online

Księga Kapłańska 23 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 23

¹Rzekł jeszcze ktemu Pan do Mojżesza temi słowy:

²Mów do synów Izraelskich a powiedz jem: Święta Pańskie uroczyste, w które do zgromadzenia świętego schodzić się będziecie, są oto ty:

³Przez sześć dni roboty będą sprawowane, a dnia siódmego, który będzie święto odpoczynienia, świętą schadzkę mieć będziecie, w który dzień żadnej roboty nie poczniecie, abowiem jest sabat Pański, gdziekolwiek jedno mieszkać będziecie.

⁴A tyć też są zacne święta Pańskie a święte schadzki, które czasu pewnego miewać będziecie.

⁵Naprzód dnia czternastego miesiąca pierwszego pod wieczór, będziecie obchodzić wielką noc Pańską.

⁶Potym dnia piętnastego tegoż miesiąca, obchodźcie święto przaśników Panu, przez siedm dni jedząc chleby niekwaszone.

⁷A w pierwszy dzień z tych będziecie mieć święte zeście, a żadnej roboty pracowitej nie poczniecie.

⁸Będziecie też przez siedm dni sprawować palone ofiary Panu, a dnia siódmego, gdy będziecie zeście święte mieć, wszytkich robót pracowitych przestaniecie.

⁹Potym Pan rzekł do Mojżesza w ty słowa.

¹⁰Tak to opowiedz synom Izraelskim: Gdy wnidziecie do ziemie, którą wam podam, a żniwa swe w niej sprawować będziecie, tedy kapłanowi przynieście omer pierworodnych zbóż z żniwa waszego.

¹¹A on ten dar będzie przed Panem podnosić, aby od was był wdzięcznie przyjęt, a to nazajutrz po szabacie kapłan czynić będzie.

¹²W ten też dzień, gdy to zboże oddacie Panu, przyniesiecie przed Pana baranka łońszczaka zdrowego ku ofierze palonej.

¹³Przytem też ofiary śniednej dwie części z dziesiąci, mąki czystej nagnietanej z oliwą, ku paleniu Panu dla wonności wdzięcznej, a do tego przylać mają wina czwartą część hynu.

¹⁴Nie jedzcież chleba, ani prażma, anić ciasta, aż do dnia tego, w który przyniesiecie ofiarę Bogu waszemu. A ten obchód na potym wiecznie będzie miedzy wami i potomstwem waszym trwać, tam gdzie jedno mieszkać będziecie.

¹⁵Odliczciesz od dnia pierwszego po szabacie, w któryście ofiarowali omer ku podnoszeniu, siedm niedziel zupełnych.

¹⁶Tak, aby do dnia, który pierwszy będzie po ostatnim szabacie, była liczba pięcidziesiąt dni, gdzie tam w ten czas ofiarować będziecie nową śniedną ofiarę Panu.

¹⁷Z domów waszych przynieście dwoje chleba pieczonego ku podnoszeniu, ze dwu części z dziesiąci mąki czystej kwaszonej za pierworodne zboża Panu.

¹⁸Przytemże chlebie ofiarować macie siedm baranów łońskich zdrowych i cielca jednego i dwu skopów, ku palonej ofierze Panu, z ich śniednemi i mokremi ofiarami, a tyć w ogniu będą ofiarowane ku wdzięcznej wonności Panu.

¹⁹Ktemu jeszcze będziecie ofiarować kozła jednego za grzech i dwa barany łońszczaki za ofiarę spokojną.

²⁰Tedy kapłan ofiarować to będzie z chleby pierworodnemi i ze dwiema barany, podnosząc przed Panem, które będąc Panu poświęcone, przyjdą na kapłana.

²¹A tegoż dnia święte zeście opowiedzcie, nie poczynając żadnej roboty pracowitej, który obchód gdzieżkolwiek mieszkać będziecie, wiecznie miedzy wami i potomstwem waszym na potym trwać będzie.

²²A gdy będziecie robić około żniw w ziemi waszej, tedy do końca pól twych dożynać niemasz, ani będziesz zbierał kłosów pozostałych, ale je ubogiemu a przychodniowi zostawisz. Bociem Ja jest Pan, Bóg wasz.

²³A przytem Pan rzekł do Mojżesza temi słowy:

²⁴Powiedz tak synom Izraelskim: Dnia pierwszego miesiąca siódmego, będziecie obchodzić pamiątkę święta trąb, a będziecie mieć zgromadzenie święte.

²⁵Żadnej roboty pracowitej nie poczynajcie, ale sprawujcie ofiary palone Panu.

²⁶Mówił ktemu Pan tak do Mojżesza:

²⁷Dziesiątego dnia tegoż miesiąca siódmego, będzie dzień oczyścienia, w który będziecie mieć zeście święte, a będziecie trapić ciała swe, ofiarując zapalone ofiary Panu.

²⁸Żadnej roboty nie zaczniecie tego dnia, abowiem jest dzień oczyścienia ku ubłaganiu wam Pana, Boga waszego.

²⁹Ktobykolwiek w ten dzień nie trapił ciała swego, ten będzie wykorzenion precz z pośrzód ludu swego.

³⁰Także też, ktokolwiek by dnia tego zaczął jaką robotę, tego ja wygładzę z pośrzód ludu jego.

³¹Żadnej tedy roboty nie poczynajcie, a to miejcie za wieczną ustawę i z potomstwem waszem, gdzieżkolwiek jedno mieszkać będziecie.

³²Ten dzień sabatny miejcie ku odpoczynieniu trapiąc ciała swe. W wieczór dnia dziewiątego tegoż miesiąca, od wieczora do wieczora, będziecie obchodzić ten szabat wasz.

³³I mówił jeszcze Pan z Mojżeszem w ty słowa:

³⁴Powiedz tak synom Izraelskim: W dzień piątnasty tegoż to siódmego miesiąca, będziecie mieć święto przez siedm dni, które w kuczkach macie obchodzić Panu.

³⁵Dnia pierwszego będzie schadzka święta, żadnej roboty pracowitej nie poczniecie.

³⁶Przez siedm dni ofiarujcie ogniste ofiary Panu, a ósmego dnia zejdziecie się do zgromadzenia świętego i będziecie ofiarować Panu ofiary palone. Abowiem zacne jest zeście, a przetoż wy żadnej roboty nie poczniecie.

³⁷Tyć są święta uroczyste Pańskie, w które będziecie miewać chwalebne zgromadzenia, oddawając ogniste ofiary Panu, według zwyczaju dnia każdego, to jest ofiarę paloną, śniedną, spokojną i mokrą.

³⁸Oprócz szabatu Pańskiego, a oprócz waszych darów i tego wszytkiego cobyście abo poślubiwszy, abo dobrowolnie dawszy, ofiarowali Panu.

³⁹A tak dnia piętnastego miesiąca siódmego, zebrawszy zboża z pól, będziecie obchodzić Panu święto przez siedm dni. Pierwszy dzień będzie odpoczynienia i także dzień ósmy też odpoczywania.

⁴⁰Tedy pierwszego dnia nabierzecie owocu z drzewa co nawyborniejszego i gałązek palmowych i gałązek drzewa gęstego i z wierzb rzecznych i będziecie się weselić przed Panem, Bogiem waszem, przez siedm dni.

⁴¹To święto na każdy rok obchodzić będziecie Panu przez siedm dni, co też za wieczny obchód pozostawicie i potomstwu waszemu, aby je święcili miesiąca siódmego.

⁴²W kuczkach mieszkać będziecie przez siedm dni. Każdy rodzic z ludu izraelskiego w nich mieszkać będą.

⁴³Aby to wiedzieli potomkowie waszy, żem ja dał mieszkać w namieciech synom Izraelskim na on czas, gdym je wiódł z ziemie egipskiej. A jamci jest Pan, Bóg wasz.

⁴⁴Opowiedział to tedy Mojżesz synom Izraelskim o świętach Pańskich uroczystych.