Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 24 Bible Online

Księga Kapłańska 24 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 24

¹I mówił Pan do Mojżesza temi słowy:

²Rozkaż synom Izraelskim, abyć przynieśli oleju czystego wytłuczonego z oliwy ku święceniu, aby ustawicznie lampy gorzały.

³Które Aaron przed zasłoną świadectwa postawi w przybytku zgromadzenia, od wieczora aż do poranku, po wszytek czas przed Panem, co też i w potomstwie swem za wieczną ustawę chować będziecie.

⁴Postawi i lampy na lichtarzu czystem zawsze przed Panem.

⁵Weźmiesz też mąki pszennej czystej, a upieczesz z niej dwanaście placków, a każdy z nich będzie ze dwu części z dziesiąci.

⁶Potym je składziesz na stole czystem przed Panem dwiema rzędy, po sześci w jeden rząd.

⁷A na wierzch na ony dwa rzędy położysz kadzidło czyste, aby też było spalone przed Panem miasto chleba, ku pamiątce ofiary ognistej.

⁸A na każdy dzień szabatny będzie kapłan składał porządnie ony chleby przed Panem, biorąc je od synów Izraelskich ustawą wieczną.

⁹Ten chleb przychodzić będzie na Aarona i na syna jego, którzy ji będą jeść na miejscu świętem. Abowiem to jest naświętsze co nań z ofiar palonych Pańskich przychodzić ma prawem wiecznem.

¹⁰Potym się trefiło, iż się wszczął poswarek w namieciech miedzy niektórem, co się narodził z matki izraelskiej a z ojca Egiptcjanina, mieszkającem w pośrzód Izraelczyków, a miedzy mężem niektórem Izraelitą.

¹¹Tedy ten, który był z matki izraelskiej narodzony, targnął się na drugiego nieuczciwemi słowy, bluźniąc imię Pańskie. I wnet go wiedziono do Mojżesza. A imię matki jego było Salomit, córka Dabrowa z pokolenia Dan.

¹²Potym go podano do więzienia, ażby się dowiedziano, coby Pan na to odpowiedział.

¹³Tedy tak mówił Pan do Mojżesza:

¹⁴Rozkaż bluźnierza tego wywieść przed namioty, a wszyscy ci, którzy to słyszeli niechaj ręce włożą na głowę jego, a potym lud wszytek niechaj go ukamionuje.

¹⁵A opowiesz to synom Izraelskiem: Któżkolwiek by Bogu swemu złorzeczył, odniesie karanie za złość swą.

¹⁶Także ktoby co ku zelżywości imienia Pańskiego mówił, śmiercią umrze, a ukamionują go wszytko zgromadzenie, chociażby był postronny, chociaż domowy, bo iż bluźnił imię Pańskie, umrzeć musi.

¹⁷Ktoby też jakiegokolwiek stanu człowieka gardła zbawił, sam niech umrze.

¹⁸Także ktoby bydlę jakie zabił, tedy bydlę za bydlę wrócić powinien.

¹⁹A jesliby też ktokolwiek obraził bliźniego swego, tedy mu równem za równe ma być oddano.

²⁰Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb, a jakiżbykolwiek raz zadał drugiemu, takiem też równie niech karan będzie.

²¹Ktoby zabił bydlątko, tedy ma takież na miejsce jego wrócić. Ale ktoby człowieka zabił, tedy i sam niech zabit będzie.

²²A tożci prawo będzie, tak domowem, jako postronnem. Abowiem Ja jestem Pan, Bóg wasz.

²³To gdy Mojżesz opowiedział synom Izraelskiem, wnet wywiedli bluźnierza onego za namioty, a ukamionowali go. A także synowie Izraelscy to wszytko uczynili, co Pan rozkazał Mojżeszowi.