Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 27 Bible Online

Księga Kapłańska 27 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 27

¹Nad to jeszcze Pan mówił tak do Mojżesza:

²Mów do synów Izraelskich a powiedz jem: Jesliby kto jako zacny ślub poślubił Panu, to jest człowieka, tedy go kapłan oszacować ma.

³A szacunk mężczyzny od dwudziestego roku do sześćdziesiątego będzie pięćdziesiąt syklów śrebrnych podług wagi sykla kościelnego.

⁴Ale będzie-li niewiasta, tedy szacunk jej będzie trzydzieści syklów.

⁵A jesliż mężczyzna będzie od piątego roku aż do dwudziestego, tedy szacunk jego będzie dwadzieścia syklów, a niewieści dziesięć syklów.

⁶A zasię od pierwszego miesiąca aż do piątego roku, tedy będzie szacunk mężczyzny pięć syklów śrebrnych, a szacunk niewieści trzy sykle srebrne.

⁷Ten też, któryby miał wyższej niż sześćdziesiąt lat, tedy szacunk mężczyzny będzie piętnaście syklów, a niewiasty dziesięć syklów.

⁸A wszakoż jesliby uboższy był, iżby szacunku zapłacić nie mógł, tedy ma stanąć przed kapłanem, a oszacuje go według majętności onego, który ślubił.

⁹Także jesli będzie bydlątko, z którego rodzaju bywają sprawowane ofiary Panu, cóżkolwiek z nich będzie oddane Panu, tedy to jest święte.

¹⁰Nie ma go nikt odmieniać, aby złe miasto dobrego, a dobre miasto złego zamieniać miał, gdzie jesliżby bydlę za bydlę odmieniono, tedy i to coby zamieniono i to coby na miejsce jego oddano, będzie święte.

¹¹A jesliżby było jakie nieczyste bydlę, któregoby się Panu ofiarować nie godziło, tedy to ma być postawiono przed kapłanem.

¹²I ma je oszacować kapłan chociaż dobre, chociaż złe, a zostanie według szacunku kapłańskiego.

¹³A jesliżby je kto odkupić chciał, tedy ma przydać piątą część nad szacowanie jego.

¹⁴Jesliby też kto dom swój poślubił Panu, tedy ji ma oszacować kapłan, choć dobry, choć zły, a ma tak zostać podług szacunku kapłańskiego.

¹⁵A gdyby ten, co ji poślubił, chciał odkupić on dom swój, tedy nad szacunk przydać ma piątą część pieniędzy i tak się przy domie zostoi.

¹⁶Też jesliby kto część jaką gruntu swego poślubił Panu, tedy szacunk ma być według osiewku jego tak, iżby omer jęczmienia za pięćdziesiąt syklów śrebrnych szacowano.

¹⁷A jesliżby go poślubił maluczko co po roku wolności, tedy onże szacunk zostanie w cale.

¹⁸Ale jesliż dalej po roku wolności poślubiłby pole swe, tedy kapłan obliczy z niem pieniądze do lat, które zostawają do roku wolności, aby tam z tego szacunku było nieco wyrażono.

¹⁹A jesliżby tenże, który je poślubił chciał swój grunt odkupić, tedy do szacunku tego przydać na piątą część pieniędzy, a zasię zostanie przy niem.

²⁰Ale gdzieby nie odkupił gruntu onego, a kapłan przedałby ji drugiemu, tedy go już odkupić nie może.

²¹Wszakoż gdy przyjdzie rok wolności, tedy grunt on będzie poświęcony Panu, a przyjdzie prawem w osiadłość kapłanowi, jako grunt zapowiedziany.

²²A jesliby kto Panu poślubił pole kupne, a nie z ojczystej osiadłości.

²³Tedy ma kapłan oszacować je aż do roku wolności, a tam w ten czas wedle jego szacunku ma oddać rzecz poślubioną Panu.

²⁴A gdy przyjdzie rok wolności, tedy się grunt wrócić ma na onego, co ji przedał, a który dziedzicznie trzymał pole ono.

²⁵Ten tedy wszytek szacunk ma być wedle wagi sykla kościelnego, który syklus waży dwadzieścia pieniędzy.

²⁶A wszakoż żadnych pierworodnych od bydła Panu poświęconych, dla ich pierworództwa nikt poślubiać nie ma, chociażby był wół, chociaż owca, abowiem to jest Pańskie.

²⁷Które jesliżby były z nieczystych bydląt, tedy według szacunku mają być odkupione, przydawszy do nich piątą część. A jeśliby ich nie odkupiono, tedy wedle szacunku uczynionego mają być przedane.

²⁸A wszakoż każda rzecz zakazana, która by była poślubiona Panu ze wszytkiej czyjej majętności, chociaż człowiek, chociaż bydlę, choć grunt z imienia jego, nie ma być przedawana ani okupowana, abowiem wszytki rzeczy zakazane są poświęcone Panu.

²⁹Każda rzecz zakazana, która by z ludzi była poświęcona Panu, nie ma być odkupiona, ale ma umrzeć.

³⁰Przytem wszytki dziesięciny z ziemie, tak z zbóż, jako i z drzew rodzajnych, Pańskie są, a mają być poświęcone Panu.

³¹Ale ktoby chciał odkupić dziesięciny swoje, tedy ma przydać nad nie piątą część.

³²Także wszytki dziesięciny z wołów i z owiec i ze wszech rzeczy, które są pod stróżą pastuchów, mają być poświęcone Panu.

³³Nie ma czynić braku jesliżby było złe abo dobre, ani go odmieniać ma, gdzie więc jesliby je odmienił i ona zamiana i to, za co odmieniono, poświęcone będzie i nie ma być odkupowano.

³⁴Tyć są rozkazania, które Pan Mojżeszowi do synów Izraelskich podał na górze Synaj.