Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 5 Bible Online

Księga Kapłańska 5 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 5

¹Jesliby też któżkolwiek zgrzeszył będąc do przysięgi pozwany o jaką rzecz, którejby był świadom, abo ją sam widział, abo od kogo inego o niej wiedział, gdyby nie chciał zeznać, ten odniesie karanie za złość swoję.

²Abo jesliżby się kto jakiej rzeczy nieczystej dotknął, abo ścierwu źwierzęcia nieczystego, abo ścierwu bydlęcia nieczystego, abo też ścierwu gadziny nieczystej, a toby się stało z niewiadomości, tedy taki splugawił się i wystąpił.

³Nad to jesliby się kto dotknął jakiego plugastwa człowieczego, któremby się miał splugawić, a toby było z niewiadomości, a iżby się też potym dowiedział tego, tedy taki winien został grzechu.

⁴Także jesliby kto słowy nieobacznemi przysiągł, choć na dobre, choć na złe, abo też naczkolwiek, na co jedno ludzie przysięgać zwykli, a toby się przydało z niewiadomości, tego jako się skoro dowie, zostanie w grzechu, prze niektórą z tych rzeczy.

⁵A gdy wystąpi w jednem z tych, powinien będzie wyznać grzech swój.

⁶I ma przywieść ofiarę Panu za grzech swój, którego się dopuścił, to jest samiczkę z stada, owcę, abo kozę za on występek, a tak oczyści go kapłan od grzechu jego.

⁷Ale jesliż to majętności nie ma, aby bydlątka mógł dostać, tedy ma przynieść ofiarę za występek swój, którego się dopuścił, dwie synogarlicy, abo dwoje gołąbiąt Panu, jedno ku ofierze za grzech, drugie ku palonej ofierze.

⁸To ma przynieść do kapłana. A ono co jest ku ofierze za grzech, naprzód będzie ofiarował i przerwie od szyję głowę jego, a wszakże jej do końca nie oderwie.

⁹Tedy krwią ofiary za grzech pokropi jednę stronę ołtarza, a ostatek onej krwie wyciśnie pod ołtarz. Abowiem jest ofiara za grzech.

¹⁰A zasię z drugiego, jako jest zwyczaj, uczyni paloną ofiarę. A tak oczyści go kapłan z grzechu, którego się dopuścił, a będzie odpuszczon jemu.

¹¹A jesliby też nie przemógł, aby miał przynieść parę synogarlic, abo dwoje gołąbiąt, tedy ten co zgrzeszył, przynieść ma ofiarę z mąki pszennej za grzech swój, to jest dziesiątą część efa, a nie ma do niej przymieszawać oliwy, ani kadzidła, bo jest ofiara za grzech.

¹²Ma tedy ją przynieść do kapłana, który nabrawszy jej pełnę garść na pamiątkę jego, spali ją na ołtarzu, według zwyczaju zapalonych ofiar Panu. Abowiem jest ofiara za grzech.

¹³A tak kapłan oczyści go od grzechu, którego się dopuścił, przez jednę z tych rzeczy i będzie odpuszczono jemu, a ona ofiara na kapłana należeć będzie, jako ofiara śniedna.

¹⁴Ktemu jeszcze rzekł tak Pan ku Mojżeszowi:

¹⁵Jesliby kto w tym przestąpił i zgrzeszył, żeby wziął co nieopatrznie z tych rzeczy, które są poświęcone Panu, ten za występek swój przywiedzie Panu ofiarę, skopu zdrowego z stada, któryby był szacowan za dwa sykla, według wagi sykla kościelnego, aby był ofiarą za grzech.

¹⁶A to coby wziął z rzeczy poświęconych, ma wrócić i jeszcze nad to piątą część do niej przyłoży i odda to kapłanowi, a kapłan oczyści go przez skopu ofiary za grzech i będzie mu odpuszczono.

¹⁷Nadto, jesliby kto zgrzeszył, a co nieprzystojnego przeciw któremu z Pańskiego przykazania popełnił w niewiadomości, a przytymby wyznał występek swój i uznałby się, że jest winien grzechu.

¹⁸Tedy ten przywiedzie skopu nienaruszonego z stada kapłanowi, według rozeznania grzechu, a kapłan oczyści go od nieprawości, której się dopuścił z nieobaczenia. A będzie mu to odpuszczono.

¹⁹Abowiem to jest ofiara za grzech, którego się dopuścił przeciw Panu.