Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Kapłańska 7 Bible Online

Księga Kapłańska 7 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Kapłańska 7

¹Tać jest ustawa ofiary za występek, która jest naświętsza.

²Na miejscu gdzie rzeżą ofiary ku paleniu, tam zarzną ofiarę za występek, a krew jej będzie wylana na ołtarz wszędy wkoło.

³I będzie ofiarował wszytkę jej tłustość, z ogonem i z błoną, która jest około podrobów.

⁴Wyjmie też obie nerce z tłustością, która jest około nich u polędźwic i odziedzę, która jest na wątrobie z nerkami.

⁵Potym to kapłan spali na ołtarzu, abowiem jest ofiara Panu przez ogień za występek uczyniona.

⁶Wszelki mężczyzna z kapłanów będzie ją jeść na miejscu świętem. Abowiem jest rzecz naświętsza.

⁷Ofiara za występek takaż będzie jako i ofiara za grzech, mając jednę i jednakąż ustawę. A to czym kapłan za grzech oczyściać będzie, nańże przyjdź ma.

⁸A kapłan, który ofiarę będzie palił, weźmie sobie jej skórę.

⁹Także każda śniedna ofiara w pieczu upieczona i w panwi, abo w kotle nagotowana, będzie przychodzić kapłanowi, który ją ofiarować będzie.

¹⁰Przytym wszelka śniedna ofiara nagnietana z oliwą, także i sucha, przyjdzie na wszytki syny Aaronowe, równo jako jednemu, tak i drugiemu.

¹¹Tać też jest ustawa ofiar spokojnych, które będą ofiarować Panu.

¹²Jesli ją ofiarować będzie ku dziękowaniu, tedy ma oddawać placki przaśne nagnietane z oliwą i kreple przaśne pomazane oliwą i co naczystszą mąkę usmażoną jako kreple nagniecione z oliwą, za ofiarę dzięk czynienia.

¹³Będzie też ofiarował ofiarę swą z kwaszonych placków, za swą spokojną ofiarę, którą na znak wdzięczności ofiarować mają.

¹⁴A ze wszytkich onych ofiar będzie Panu ofiarował placek jeden i ten przyjdzie kapłanowi, który będzie kropił krwią spokojnych ofiar.

¹⁵Także mięso ofiary wdzięczności i za pokój, będą jeść dnia onego, kiedy je ofiarują, a nie zostawi z niej nic do jutra.

¹⁶A jesliżby też była ofiara jego poślubiona i dobrowolna, tedy ją jeść będą w tenże dzień, kiedy ją ofiarować będą. A to, coby zostało, tedy na zewnątrz zjedzą.

¹⁷Ale coby zostać miało z onej ofiary mięsa na trzeci dzień, tedy to spalą w ogniu.

¹⁸Ten, któryby jadł trzeciego dnia mięso z swych spokojnych ofiar, nie będzie przyjemnem, gdy będzie ofiarę sprawował i nie będzie mu to płatno, owszem to będzie splugawieniem i ktoby jedno to jadł, będzie karan za to.

¹⁹Mięso też, któreby się czego nieczystego dotknęło, nie ma być jedziono, ale w ogniu będzie spalono. A ktokolwiek będzie czystem, ten niech je to mięso.

²⁰A jesli kto będąc w splugawieniu, skosztowałby mięsa ofiar za pokój uczynionych Panu, ten będzie wygładzon precz z ludu swego.

²¹Też jesliby się kto czego plugawego dotknął, choćby to plugastwo było człowiecze, abo jakiej bestyjej nieczystej, abo też jakiej gadziny nieczystej. A w tymby jadł z ofiary spokojnej mięso ofiarowane Panu, taki niech będzie stracon z ludu swego.

²²Potym tak mówił Pan do Mojżesza:

²³Powiedz synom Izraelskim temi słowy: Nie będziecie jeść żadnej tłustości wołowej, skopowej, ani koziej.

²⁴Tłustości bydlęcia zdechłego, abo od zwierzęcia jakiego zajedzionego, tę na każdą swą potrzebę obrócić możecie, a wszakoż się jej jeść nie godzi.

²⁵Abowiem ktoby śmiał jeść tłustość bydlęcia zabitego ku ofierze palonej Panu, ten który jeść będzie, niechaj będzie stracon z posrzód ludu swego.

²⁶Krwie żadnej używać nie będziecie, gdziekolwiek będziecie mieszkać, tak z ptaków, jako i z bydląt.

²⁷A ktobykolwiek krwie pożywać śmiał, ten z pośrzodku swych niech będzie stracon.

²⁸Ktemu jeszcze mówił tak Pan Mojżeszowi:

²⁹Powiedz synom Izraelskiem w ty słowa: Kto swą ofiarę spokojną będzie ofiarował Panu, niechajże przyniesie Panu dar ku ofierze za pokój swój.

³⁰Ręką swą przyniesie ofiarę ku paleniu Panu, tłustość z piersiami, obracając w ofiarowaniu ony piersi przed Panem.

³¹Potym kapłan spali tłustość na ołtarzu, a piersi weźmie sobie Aaron i synowie jego.

³²Łopatkę prawą oddacie kapłanowi ku podnoszeniu, odjąwszy ją od spokojnych ofiar swoich.

³³Kto też ofiarować będzie krew i tłustość ofiar spokojnych z synów Aaronowych, ten sobie za swój dział weźmie łopatkę prawą.

³⁴Abowiem piersi obracane i łopatkę podnoszoną wziąłem od synów Izraelskich z pokojnych ofiar ich, a oddałem je Aaronowi kapłanowi i synom jego, wiecznem prawem miedzy syny Izraelskiemi.

³⁵Toć jest pomazanie Aarona i synów jego z ofiar zapalonych Panu, od dnia onego, w który je sobie wezwał na urząd kapłański.

³⁶To co jem Pan rozkazał oddawać, od dnia onego kiedy je pomazał miedzy syny Izraelskiemi, dawszy jem to prawo wieczne, aż na potomne czasy.

³⁷A tać też jest ustawa ofiary zapalonej i śniednej i za grzech i za występek, ofiar też poświącania i ofiary spokojnej.

³⁸Którą sam Pan rozkazał Mojżeszowi na górze Synaj dnia tego, kiedy rozkazał synom Izraelskiem sprawować ofiary Panu na puszczy Synaj.