Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Jeremiasza 30 Bible Online

Księga Jeremiasza 30 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Jeremiasza 30

¹Potym stało się słowo Pańskie do Jeremiasza w ten sposób.

²Pan, Bóg izraelski, tak mówi: Pisz wszytki ty słowa, którem do ciebie mówił w księgi.

³Abowiem oto dni przyjdą, mówi Pan, a przywrócę więźnie ludu mojego izraelskiego i judzkiego, mówi Pan, i przywrócę je do ziemie, którąm dał ojcom ich i posiędą ją.

⁴A tyć są słowa, które rzekł Pan nad Izraelem i nad Judą.

⁵Pan tak mówi: Słyszelichmy głos straszliwy, strach a nie pokój.

⁶Pytajcie się teraz, a obaczcie może li porodzić mężczyzna? Czemużem tedy widział, ano każdy mąż chwyta się za biodry rękoma, jakoby ona niewiasta, która rodzi, a przez wszytki oblicza ich pobladły?

⁷Biada, abowiem dzień ten wielki jest tak, iż mu równia nie masz, a jest czas utrapienia Jakubowego, a wszakoż zachowan będzie od niego.

⁸I stanie się dnia onego, mówi Pan zastępów, iż złamię jarzmo jego z szyje twojej, a roztargnę związki twe, a nie będziesz więcej służył obcym.

⁹Ale służyć będą Panu, Bogu swemu i Dawidowi, królowi swemu, którego im wzbudzę.

¹⁰Nie lękajże się sługo mój Jakubie, mówi Pan, ani się bój Izraelu, abowiem oto ja ratuję ciebie z ziemie dalekiej i nasienie twoje z ziemie więzienia. Jakub nawróci się i uspokoi się, a w przezpieczeństwie zostanie i żaden nie będzie, co by go ustraszyć miał.

¹¹Abowiem jestem z tobą, mówi Pan, abych wybawił ciebie, a uczynię koniec ze wszytkiemi narody, miedzy którem cię był rozproszył, a wszakoż nie uczynię tego, abych cię dokonać miał, owszem cię sprawiedliwie karać będę, a nie wytracę cię z gruntu.

¹²Abowiem Pan tak mówi: Rana twoja szkodliwa jest, a raz twój jest nieuleczony.

¹³Żaden nie jest, który się za tobą zjąć miał, a iżbyć plastr przyłożył; żadnego lekarstwa nie masz, którećby było pożyteczne.

¹⁴Wszytcy miłośnicy twoi zapomnieli cię, ani cię szukają, abowiem cię uderzył raną nieprzyjacielską i okrutnym staranim, dla wielkości nieprawości twojej, a przeto, iż wzięły moc grzechy twoje.

¹⁵Czemuż wołasz nad utrapieniem twojem? Boleść twoja jest ciężka, bom to uczynił tobie dla wielkości nieprawości twojej, a przeto, iż wzięły moc grzechy twoje.

¹⁶A dlatego wszytcy ci, który ciebie pożyrają, pożarci będą, a wszytcy nieprzyjaciele twoi pójdą do więzienia i wszytcy ci, co cię depcą, podeptani będą, a dam ku łupowi wszytki ty, co cię łupią.

¹⁷Abowiem przywrócęć zdrowie i uleczę cię od ran twych, mówi Pan, iż nazwali cię Syjonem wygnania, tać jest, której żaden nie szuka.

¹⁸Tak mówi Pan: Oto ja przeprowadzę pojmanie namiotów Jakubowych, a zmiłuję się nad mieszkaniem jego i będzie miasto wybudowane na pagórku swoim i pałac wystawion będzie wedle porządku swego.

¹⁹A wynidzie od nich chwała i głos weselących się. Rozmnożę je, a nie umniejszy się ich i uwielbię je, a nie będą umniejszeni.

²⁰Synowie jego będą jako i przed tym, a zgromadzenie jego przed obliczem mem zostanie; nawiedzę wszytki ty, którzy je trapią.

²¹Z niego wynidzie mocarz, a z pośrzodku jego panujący nad nim; rozkażę mu przydź ku sobie, a przyjdzie do mnie, abowiem któryż to jest, co serce swe przykłonił ku mnie, mówi Pan?

²²I będziecie wy mnie ludem, a ja się stanę Bogiem waszym.

²³Oto niepogoda Pańska, która wychodzi z popędliwością jako wicher gwałtowny, na głowie niepobożnych zostanie.

²⁴Zapalenie gniewu Pańskiego nie odwróci się dotąd, aż dokończy, a wypełni umyślenie serca swego. Wy to zrozumiecie w ostatecznych swych czasiech.