Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Jeremiasza 31 Bible Online

Księga Jeremiasza 31 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Jeremiasza 31

¹W onych czasiech mówił Pan: Będę Bogiem wszytkich domów izraelskich, a oni będą ludem moim.

²Tak mówi Pan: Lud, który uszedł od miecza nalazł łaskę na puszczy, a szedł do swego odpoczynienia Izrael.

³Pan okazał się jemu od dawnego czasu. Umiłowałem cię miłością wieczną i dlategoż użyłem łaski nad tobą.

⁴Powtóre pobuduję cię, a zbudowana będziesz ty panno izraelska, jeszcze będziesz ochędożona bębny twemi, a pójdziesz z igrającemi do tańca.

⁵Jeszcze rozsadzać będziesz winnice na górach Samarjej, ogrodnicy będą szczepić, a owoce będą pospolicie zbierać.

⁶Abowiem oto będzie dzień, w który stróżowie zawołają na górze Efraim: Wstańcie, a wstąpmy do Syjonu, do Pana, Boga naszego.

⁷Bo tak mówi Pan: Weselcie się w radości Jakubowej, a rozradujcie się nad głową poganów, objawiajcie, chwalcie, a mówcie: O Panie wybaw lud twój ostatki izraelskie.

⁸Oto przywrócę je z ziemie północnej, a pozbieram je z kończyn ziemie, miedzy któremi będą ślepi, chromi, brzemienna i położnica pospołu, gromada wielka wróci się tu.

⁹Odejdą z płaczem, ale ja w miłosierdziu przywrócę je, a przeprowadzę je przez bystre strumienie wód i prostą drogą, nie potkną się na niej, abowiem jestem Izraelowi ojcem, a Efraim jest mój pierworodny.

¹⁰Pogani słuchajcie słowa Pańskiego, a opowiedajcie wyspom, które są daleko, a mówcie: On, który rozproszył Izraela zbierze go, a strzec go będzie jako pasterz trzody swej.

¹¹Abowiem wykupi Pan Jakuba, a wybawi go z rąk możniejszego niż on sam.

¹²Przyjdą tedy, a chwalić go będą na wysokości Syjonu. Zbieżą się do dóbr Pańskich, do zboża, do wina, od oliwy i do jagniąt i do cieląt. A dusza ich stanie się jako ogród wilgotny, tak iż nigdy nie uczują boleści.

¹³A tedy panna rozkocha się w tańcoch, młodzieńcy i starszy społem. Obrócę płacz ich w wesele, pocieszę je i rozweselę je od smutku ich.

¹⁴I napoję tłustością chuć kapłanów, a lud mój nasyci się dobremi mojemi, mówi Pan.

¹⁵Pan tak mówi: Głos narzekania i płaczu gorzkiego usłyszan jest na wysokości; Rachele płaczącej synów swych, która się nie chciała ucieszyć dla nich, przeto, iż ich nie masz.

¹⁶Tak mówi Pan: Zadzierż głosu twego od płaczu, a ócz twych od łez, abowiem praca twoja zapłatę swą mieć będzie, mówi Pan. I nawrócą się z ziemie nieprzyjacielskiej.

¹⁷Jest jeszcze nadzieja w twoich dnioch ostatecznych, mówi Pan. Bo nawrócą się synowie twoi do granic swoich.

¹⁸Usłyszałem Efraima narzekającego: Pokarałeś mię, a jestem pokaran jako cielec nieukrócony. Nawróćże mię, a nawrócon będę, abowiemeś ty jest Pan, Bóg mój.

¹⁹Zaiste potym, gdym jest nawrócon byłem żałościw, a potym gdym się uznał, uderzyłem się w biodra moje; zasromałem się i byłem zawstydzonym. Przeto żem cierpiał za wszeteczeństwo młodości mojej.

²⁰Efraim, izali jest wdzięcznym synem moim? I dziecięciem rozkosznym? A wszakoż odtąd jakom począł mówić k niemu, jeszcze nań pamiętać będę. I dlatego wnętrzności moje wzruszyły się nad nim, a będę jemu miłościw, mówi Pan.

²¹Poczyń sobie kopce i poczyń sobie mogiły, a obacz ścieżkę i drogę, po której chodzisz. Panno izraelska nawróć się, nawróć się do miast twych.

²²Dokądże się tak tułać będziesz córko swawolna? Abowiem Pan stworzy rzecz nową na ziemi. Niewiasta ogarnie męża.

²³Pan zastępów, Bóg izraelski tak mówi: Jeszcze słowo to powiedać będą w Judzie i w mieściech jego, gdy wywiodę więźnie ich. Pan niech tobie błogosławi, o mieszkanie sprawiedliwości i góro święta.

²⁴A będą w niej mieszkać Juda i wszytki miasta jego społu; oracze i ci, co z trzodami swemi chodzą.

²⁵Abowiem ochłodziłem duszę spracowaną, a napełniłem każdą duszę schorzałą.

²⁶I dlatego ocuciłem się, a pojzrałem, a ono sen mój był wdzięczny.

²⁷Oto dni przychodzą, mówi Pan, w których posieję dom izraelski i dom judzki nasieniem człowieczem i nasieniem bydlęcem.

²⁸A jakom nad nimi czuł, abych je był precz wykorzenił i pokaził, a iżbych je był rozproszył, pogubił i potarł, tak nad nimi czuć będę, abych je pobudował i wszczepił, mówi Pan.

²⁹Za onych czasów nie będą dalej mówić: Ojcowie jedli jagodę kwaśną, a synom zęby cierpną.

³⁰Ale każdy zemrze w złości swojej, a któryby kolwiek człowiek jadł jagodę kwaśną, ścierpną zęby jego.

³¹Oto dni przyjdą, mówi Pan, w których uczynię nowe przymierze z domem izraelskim i z domem judzkim.

³²Nie według onego przymierza, którem uczynił z ojcy ich w on dzień, w którym uchwycił rękę ich, abych je wywiódł z ziemie egiptskiej, które przymierze oni zgwałcili, aczkolwiekem im był prawie jako małżonkiem, mówi Pan.

³³Abowiem to jest przymierze, które postanowię z domem izraelskim po tych dnioch, mówi Pan, założę zakon mój we wnętrznościach ich, a napiszę ji na sercach ich i stanę się Bogiem ich, a oni zostaną ludem moim.

³⁴Każdy nie będzie dalej uczył bliźniego swego, ani mąż brata swego mówiąc: Poznajcie Pana, abowiem oni wszytcy poznają mię, od namniejszego z nich, aż do nawięczszego, gdyż przepuszczę nieprawości ich, a nie będę dalej pamiętał grzechów ich.

³⁵Tak mówi Pan, który dawa słońce dla jasności we dnie, a miesiąc i gwiazdy sprawuje dla światłości w nocy, który wzrusza morze, aby się burzyły nawałności jego, imię jego jest Pan zastępów.

³⁶Sprawy ty, jeśli mogą być odjęte ode mnie, mówi Pan, tedyć też ustanie nasienie izraelskie, iż nie będzie narodem przede mną po wszytki czasy.

³⁷Pan tak mówi: Jeśliż nieba wzgórę rozmierzone być mogą, a grunty ziemie na dół jeśli mogą być doścignione, tedy ja też odrzucę wszytko nasienie izraelskie, dla wszytkiego tego, co uczynili, mówi Pan.

³⁸Oto dni przychodzą, mówi Pan, w których miasto będzie zbudowane Panu, od wieże Hananeel, aż do brany narożnej.

³⁹A jeszcze wynidzie sznur i dalej imo nie na pagórek Gareb i okrąży Goat.

⁴⁰I wszytkę dolinę trupów i popiołów i wszytki role aż do potoku Cedron, a do węgła brany końskiej ku wschodu słońca. Takieć będzie miesce poświęcone Panu, nie będzie wykorzenione, ani dalej zburzone na wieki.