Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Jeremiasza 44 Bible Online

Księga Jeremiasza 44 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Jeremiasza 44

¹Słowo, które było podane do Jeremiasza, o wszytkich Żydziech, którzy mieszkali w ziemi egiptskiej; mieszkających w Magdal i w Tafnes i w Nof i w ziemi Patros tym sposobem:

²Pan zastępów, Bóg izraelski, tak mówi: Wyście widzieli wszytko złe, którem przywiódł na Jeruzalem i na wszytki miasta judzkie, które oto dziś spustoszone są, a żaden w nich nie mieszka.

³Dla złości, którą broili pobudzając mię ku gniewu, idąc a kadząc i chwaląc bogi cudze, których oni nie znali, ani wy, ani ojcowie waszy.

⁴I posyłałem do was wszytki sługi moje proroki, napominając i często posyłając, a mówiąc: Nie czyńcie proszę was rzeczy tej obrzydłej, którą ja mam w nienawiści.

⁵Ale nie słuchali, ani nakłonili ucha swego, iżby od złości swej odstąpić mieli, a iżby nie ofiarowali bogom cudzym.

⁶A dlatego gniew i popędliwość moja wylała się, a zapaliła się w mieściech judzkich i w ulicach jerozolimskich, a obrócone są w pustynią i w zborzenie, jako się to dziś okazuje.

⁷Teraz też Pan zastępów, Bóg izraelski, tak mówi: Czemu broicie takową złość sami przeciw sobie, aby z was wykorzenieni byli, mąż i niewiasta, dziecię i ssące z pośrodku Judy, a iżby nic z was nie zostało.

⁸Obruszając mię sprawami rąk waszych, kadząc bogom cudzym w ziemi egiptskiej, do którejeście weszli ku mieszkaniu, a iżbyście byli wykorzenieni, a stali się przeklęctwem i pohańbieniem u wszytkich narodów na ziemi.

⁹Izaliście zapamiętali złości ojców waszych i złości królów judzkich i złości żon ich, tudzież i złości waszych, także i żon waszych, których się dopuścili w ziemi judzkiej i w ulicach jerozolimskich?

¹⁰Nie upokorzyli się aż do dnia dzisiejszego, nie bali się, ani chodzili w zakonie moim, ani w ustawach moich, którem podał wam i ojcom waszym.

¹¹A tak mówi Pan zastępów, Bóg izraelski: Oto ja nieprzyjacielskie obrócę na was oblicze swoje, iżbych wykorzenił wszytko Żydowstwo.

¹²I pobiorę ostatki judzkie, którzy się uciekli do Egiptu, aby tam mieszkali i będą wszyscy wytraceni w ziemi egiptskiej, polęgą od miecza i od głodu zniszczeją, a od najmniejszego aż do najwięczszego pomrą mieczem i głodem i staną się obrzydzeniem i zdumieniem, przeklęctwem i pohańbieniem.

¹³Pokażę ty, którzy mieszkają w ziemi egiptskiej, jakom pokarał Jeruzalem, mieczem, głodem i morem.

¹⁴I nie ujdzie, ani pozostanie żaden Żydowin z tych, którzy przyszli mieszkać do ziemie egiptskiej, aby się wrócić miał do ziemie judzkiej, do której się wrócić i mieszkać w niej nadziewają. Zaiste się żadni nie nawrócą, chyba którzy ucieką.

¹⁵Ale wszyscy mężowie, którzy wiedzieli, iż żony ich ofiary czyniły bogom cudzym, także i wszytki niewiasty, które tam stały w wielkiej gromadzie i ludzie wszyscy, którzy mieszkali w ziemi egiptskiej w Patros, odpowiedzieli Jeremiaszowi tak mówiąc:

¹⁶Nie będziemy od ciebie przyjmować słowa żadnego, które k nam mówisz imieniem Pańskim.

¹⁷Ale dosyć uczynimy każdemu słowu, które by wyszło z ust naszych, a będziemy ofiarować gwiazdam niebieskim i będziem im sprawować ofiary mokre, jakochmy to czynili i ojcowie naszy, królowie naszy i książęta nasze w miastach judzkich i w ulicach jerozolimskich, a na ten czas mielichmy dosyć chleba i wszytko się nam szczęściło, a nic złegochmy nie widzieli.

¹⁸Ale jakożechmy przestali kadzić gwiazdam niebieskim i sprawować ofiar mokrych, wszytkich nam rzeczy nie dostawa, a wytracenichmy mieczem i głodem.

¹⁹I gdychmy kadzili gwiazdam niebieskiem i sprawowalichmy ofiary mokre, izalichmy im piekli placki i kropilichmy mokre ofiary bez wolej mężów naszych, okazując im w tym wdzięczność?

²⁰Tedy rzekł Jeremiasz do ludu wszytkiego, do mężów i do niewiast i do wszego pospólstwa; do tych, którzy mu odpowiedali mówiąc:

²¹Izali Pan nie wspomniał na kadzenie, któreście wy czynili w mieściech judzkich i w ulicach jerozolimskich, wy i ojcowie waszy, królowie i książęta wasze i wszytek lud w ziemi? Izaż sobie tego nie przywiódł na pamięć?

²²Pan tedy tego już dalej wycierpieć nie mógł dla złości wynalazków waszych i dla przemierzłości, któreście broili; przetoć ziemia spustoszona, położona jest w zdumienie i przeklęctwo tak, iż w niej nikt nie mieszka, jako się to dziś okazuje.

²³A przetoż, iżeście wy kadzili bałwanom i zgrzeszyliście Panu, a nie słuchaliście głosu jego i nie chodziliście w zakonie jego, ani w ustawach jego, ani w napominaniu jego, dlategoć się to nieszczęście obaliło na was, jako to dziś na oko widzicie.

²⁴Jeszcze też rzekł Jeremiasz do ludu wszytkiego i do wszytkich niewiast: Wy wszyscy Żydowie, którzy jesteście w ziemi egiptskiej, słuchajcie słowa Pańskiego.

²⁵Tak mówił Pan zastępów, Bóg izraelski: Wy i żony wasze mówiliście usty swemi, a czyniliście rękami swemi mówiąc: Uczynimy dosyć ślubom naszym, którechmy poślubili, abychmy kadzili gwiazdam niebieskiem, a sprawowali im ofiary mokre. Uczyniliście dosyć słowam swym i rzeczą wypełniliście je.

²⁶Słuchajcież tedy słowa Pańskiego wy wszyscy Żydowie, którzy mieszkacie w ziemi egiptskiej. Otom przysiągł przez imię moje wielkie, mówi Pan, iż imię moje nie będzie dalej słyszano z ust żadnego męża Żydowina we wszytkiej ziemi egiptskiej, któryby rzekł: Żywie Pan.

²⁷Oto czuć będzie nad nimi ku złemu, a nie ku dobremu. I wszyscy mężowie judzcy, którzy są w ziemi egiptskiej, wytraceni będą mieczem i głodem, aż do szczątka wygładzeni będą.

²⁸A barzo maluczka liczba ludzi, którzy ujdą mieczowi, wróci się z ziemie egiptskiej do ziemie judzkiej, a poznają wszyscy co pozostaną z Judy, którzy weszli ku mieszkaniu do ziemie egiptskiej, które słowo będzie pewniejsze, jeśliż moje, czy-li ich.

²⁹To tedy będziecie mieć za znamię, mówi Pan, iż nawiedzę was na miejscu tym, abyście wy poznali, iż prawdziwie słowa moje ku złemu utwierdzą się nad wami.

³⁰Pan tak mówi: Oto ja podam faraona Hofra, króla egiptskiego, w ręce nieprzyjaciół jego i w ręce tych, którzy czyhają na gardło jego, tak jakom podał Sedekiasza, króla judzkiego, Nabuchodonozorowi, królowi babilońskiemu, nieprzyjacielowi jego, który mu stał o zdrowie jego.