Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Jeremiasza 49 Bible Online

Księga Jeremiasza 49 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Jeremiasza 49

¹Pan tak mówić raczy do synów Ammonowych: Izrael zali żadnych synów, abo dziedzica nie ma? Czemuż tedy król ich posiadł ziemię Gad, a czemu lud jego mieszka w mieściech jego?

²A dlatego oto dni przychodzą, mówi Pan, gdy przepuszczę, iż usłyszą pobudkę nad Rabbat synów Ammonowych i będzie obrócone w kupę rumu, a miasteczka jego będą popalone ogniem, a posiędzie je Izrael, którego oni byli posiedli, mówi Pan.

³Rozkwil się Hesebonie, abowiem jest spustoszone Haj; wy córki Rabbat wołajcie, a opaszcie się wormi; narzekajcie, a tułajcie się około płotów, abowiem król wasz pójdzie do więzienia, a z nim społu książęta i kapłani jego.

⁴Czemuż się kochasz w dolinach? A dolina twoja opływa, o córko swowolna, dufałaś skarbom swoim, a mówiłaś: Któż kiedy przyjdzie na mię?

⁵Oto dopuszczę na cię strach, mówi Pan zastępów, od wszytkich tych, którzy są około ciebie, a rozproszeni będziecie, każdy z was, gdzie kogo szczęście przyniesie i nie będzie nikogo, któryby tułające przeprowadził.

⁶Potym przywiodę syny Ammonowe z pojmania, mówi Pan.

⁷Pan zastępów tak mówi do Edomczyków: Izali nie masz mądrości w Teman? Izali rada synów zginęła, a w niwecz się obróciła roztropność ich?

⁸Uciekajcie wy mieszkający w Dedan, podajcie tył, a schowajcie się na miejscach skrytych, abowiem przywiodłem zginienie na Ezaw i czas nawiedzenia jego.

⁹Jeśliż zbieracze wina przyjdą, nie zostawią by jagódki, a jeśli złodzieje w nocy, rozerwą aż dosyć mieć będą.

¹⁰Abowiem ja obnażyłem Ezaw i odkryłem skryte miejsca jego, a nie może się zakryć; nasienie jego wyniszczone będzie, bracia i sąsiedzi jego, iż go nie stanie.

¹¹Zostaw sirotki twoje, a ja wychowam je i wdowy twoje ufać mnie będą.

¹²Abowiem tak mówi Pan: Oto oni, przeciw którym nie wyszło skazanie, żeby pili z kubka, będą pić z niego. I ty ujdziesz li go też? Iście nie ujdziesz, owszem ji pić musisz.

¹³Bom ja zaprzysiągł sam przez się, mówi Pan, iż Bozra spustoszone będzie, a przyjdzie w pohańbienie, w zborzenie i w przeklęctwo i wszytki miasta jego opustoszeją na wieki.

¹⁴Słyszałem sławę od Pana i posłane takie poselstwo do poganów: Zbierzcie się, a ciągnicie przeciw jemu, a powstańcie ku bojowi.

¹⁵Abowiem oto jam ciebie miedzy pogany postawił namniejszym i jako wzgardzonym miedzy ludźmi.

¹⁶Hardość twoja i pycha serca twego zdradziła cię, ty który mieszkasz w jamach skalnych, a dzierżysz się wysokości góry, byś też sobie uplótł gniazdo tak wysoko jako orzeł, jednak cię stamtąd stargnę, mówi Pan.

¹⁷Będzie też i Edom spustoszone tak barzo, iż kiedy kto tamtędy przejdzie, zadziwuje się, a świstać będzie nad wszytkimi plagami jego.

¹⁸Równie tak jako Sodoma i Gomora podwrócona jest i miesca ich okoliczne, mówi Pan, iż tam nikt zmieszkać nie może, ani syn człowieczy tam mieszkać będzie.

¹⁹Oto jako lew wychodzi przed powodzią Jordanu ku mieszkaniu bezpiecznemu, a gdy się chce uspokoić, przepuszczę, iż natychmiast mu biegać, a któż będzie godny, abych go wystawił przeciwko niej? Abowiem któż jest mnie równym? A kto mnie zamierzy czas? I który to jest pastyrz, co by się mnie przeciwił?

²⁰A dlategoż słuchajcie rady Pańskiej, którą uradził przeciw Edomczykom, a myśli jego, które umyślił przeciw mieszkającym w Teman. Maluczcy od trzody będą je włóczyć precz, a poborzą społu z niemi mieszkania ich.

²¹Ziemia się wzruszyła przed głosem upadku ich, a wołanie głosu ich słyszane jest w Morzu Czyrwonym.

²²Oto wyleci jako orzeł i poleci, a rozciągnie skrzydła swe nad Bozra i stanie się serce mocnych z Edom dnia onego jako serce niewiasty rodzącej.

²³O Damaszku, pohańbioneć jest Hemat i Arfad, abowiem słyszeli wieści złe i roztargnieni są w myślach, jakoby on, który jest na morzu, który przed strachem uspokoić się nie może.

²⁴Damaszek jest roztargnione, a udało się ku uciekaniu, strach je ogarnął, uciski i boleści dzierżały się go jako niewiasty rodzącej.

²⁵I jakoż nie zostało miasto sławne i miasto wesołe?

²⁶A przetoż upadną młodzieńcy jego na ulicach jego i wszytcy mężowie waleczni poginą dnia onego, mówi Pan zastępów.

²⁷rozpalę ogień na górze Damaszku, a wyniszczę pałace Benadadowe.

²⁸Do Kedar i do królestw Azor, które Nabuchodonozor, król babiloński, poraził, tak mówi Pan: Wstańcie, a wynidźcie przeciw Kedar, a do gruntu podwróćcie ludzi od wschodu słońca.

²⁹Wezmą namioty ich i trzody ich, opony ich ze wszytkim naczyniem ich, także i wielbłądy ich wywiodą, a wołać będą przeciw im: Strach jest w okolicy.

³⁰Uciekajcie stąd, ustąpcie co naprędzej, skryjcie się w miejscach głębokich wy mieszkający w Azor, mówi Pan, abowiem Nabuchodonozor, król babiloński, zaczął radę przeciwko wam.

³¹Wstańcie a idźcie do narodu spokojnego i mieszkającego w bezpieczeństwie, mówi Pan, którzy ani bran, ani zawór nie mają, ale mieszkają sami.

³²Wielbłądy ich podane będą na łup i wielkość bydła ich ku szarpaninie i rozproszę je po wszytkim wietrze aż do ostatecznych granic, a ze wszech królestw przywiodę upadek ich, mówi Pan.

³³A stanie się Azor mieszkaniem smokom i zostanie pustynią na wieki. Nikt tam nie zamieszka, ani w niej syn człowieczy postoi.

³⁴Rzecz Pańska, która podana jest Jeremiaszowi prorokowi przeciw Elam, na początku panowania Sedekiasza, króla judzkiego, w ten sposób.

³⁵Pan zastępów tak mówi: Oto złamię łuk Elamitów, przodek mocy ich.

³⁶A przywiodę przeciw Elamitom wiatry ze czterech kątów ziemie i rozproszę je po wszytkich tych wietrzech, a żaden naród nie będzie gdzie by nie mieli przyjdź ci, którzy będą wygnani z Elam.

³⁷Zatrwożę Elamity przed obliczym nieprzyjaciół ich i przed obliczym wszytkich tych, którzy czyhają na żywot ich i przywiodę na nie nieszczęście i gniew popędliwości mojej, mówi Pan, a poślę za niemi miecz, aż je wyniszczę.

³⁸I postawię stolicę moję w Elamie, a stamtąd wytracę króle i książęta, mówi Pan.

³⁹Ale czasów ostatecznych przywrócę więźnie z Elam, mówi Pan.