Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ezechiela 20 Bible Online

Księga Ezechiela 20 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ezechiela 20

¹Roku siódmego, miesiąca piątego, dnia dziesiątego, niektórzy z starszych Izraelitów przyszli o radę ku Panu i usiedli przede mną.

²Stało się tedy słowo Pańskie do mnie w ten sposób:

³Synu człowieczy, mów do starszych izraelskich a powiedz im: Pan Bóg tak mówi: Izaliście wy na to przyszli, abyście się mnie radzili? Żywę ja, iż nie odpowiem wam, mówi Pan Bóg.

⁴Izali o nich rozsądek uczynisz synu człowieczy? Izali rozsądek uczynisz? Okażże im złości ojców ich.

⁵A mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Dnia onego, w którym wybrał Izraela, a podniosłem rękę moję nasieniu domu Jakubowego i oznajmiłem się im w ziemi egiptskiej, podniosłem im na to rękę mówiąc: Jaciem jest Pan, Bóg wasz.

⁶Tegoż dnia podniosłem im na to rękę moję, iżem je wywieść miał z ziemie egiptskiej, do ziemie, którąm im przejzrał, obfitującą mlekiem i miodem, która była ślachetniejsza miedzy wszemi ziemiami inemi.

⁷Tedym im rzekł: Każdy niech odrzuci rzeczy przemierzłe od oczu swoich, a niech się nie pomazuje bałwany egiptskimi, abowiemem ja jest Pan, Bóg wasz.

⁸Ale oni byli mnie odpornymi i nie chcieli mi być posłuszni, żaden z nich nie odrzucił obrzydliwości od oczu swoich i nie opuścili bałwanów egiptskich, a przetożem rzekł: Wyleję gniew mój na nie, a wypełnię popędliwość moję w nich wpośrzód ziemie egiptskiej.

⁹Wszakżem ja miał wzgląd na moje imię, iżby tak pomazane nie było miedzy pogany, u których oni mieszkali, przed którymem się ja oznajmił im, żem je wywieść miał ziemię egiptskiej.

¹⁰Wywiodłem je tedy z ziemie egipskiej i wyprowadziłem je na puszczą.

¹¹Tamem im dał rozkazania moje, a sądy moje okazałem im, które jesliby zachowywał człowiek, żyć w nich będzie.

¹²Nad to ustanowiłem im moje sabaty, aby byli za znak miedzy mną a miedzy nimi, z których poznać mieli, iżem ja jest Pan, który je poświącam.

¹³Wszakże Izraelitowie odpornymi się stali mnie na onej puszczy, nie chodzili wedle ustaw moich i odrzucili sądy moje, które jesliby człowiek chował, żyć w nich będzie; sabaty moje srodze oni pogwałcili. A przetoż mówiłem: Iż ja wyleję gniew mój na nie na puszczy, abych je wygubił.

¹⁴Jedno iżem miał wzgląd na imię moje, aby tak miedzy pogany pomazane nie było, przed których oblicznością wywiodłem je.

¹⁵Teżem im i tam na puszczy podniósł rękę moję, iżem ich nie miał wwieść do ziemie, którąm im dał, opływającą mlekiem i miodem, a która ślachetniejsza jest miedzy wszytkimi ziemiami memi.

¹⁶Dlatego iż odrzucili sądy moje, a nie chodzili w ustawach moich i pogwałcili sabaty moje, gdyż sercem swem chodzili za bałwany swemi.

¹⁷A wszakoż im przepuściło oko moje, żebych ich nie wytracał i nie wygładziłem ich do szczątka na puszczy.

¹⁸Alem powiedział synom ich na puszczy: Nie chodźcie za ustawami ojców waszych, a sądów ich nie ostrzegajcie, ani się plugawcie bałwany ich.

¹⁹Jaciem jest Pan, Bóg wasz, chodźcież w ustawach moich, a sądów moich strzeżcie i czyńcie im dosyć.

²⁰Święćcie sabaty moje, aby były na znak miedzy mną a miedzy wami, a wiedzcie, iżem ja jest Pan, Bóg wasz.

²¹Ale synowie przedsię mnie odpornymi byli i nie chodzili w ustawach moich, ani strzegli sądów moich, aby je czynili, które jesliby czynił człowiek, żyć będzie w nich. Sabaty moje pogwałcili, a teżem ja rzekł: Wyleję na nie popędliwość moję, abych wypełnił nad nimi gniew mój na puszczy.

²²A wszakoż zawściągnąłem ręki swej, a miałem wzgląd na imię moje, aby nie było zesromocone u poganów, przed których oblicznością wywiodłem je.

²³Potymem na nie podniósł rękę moję na puszczy, abych je rozproszył miedzy pogany, a rozwiałbych je po ziemiach.

²⁴Przeto, że nie czynili sądów moich, ale odrzucili ustawy moje i święta moje pogwałcili, i udali oczy swe za bałwany ojców swoich.

²⁵Dlategożem im też dał ustawy niedobre i sądy, w których żyć nie będą.

²⁶Pomazałem je dla darów ich, gdyż przenaszali przez ogień każdy płód pierworodny, abych je tak poborzył, aby się dowiedzieli, żem ja jest Pan.

²⁷Przetoż tedy mów ku domowi izraelskiemu, synu człowieczy, a powiedz im: Tak mówi Pan Bóg: Jeszcze i w tym pohańbili mię ojcowie waszy, gdy się przewrotnie obchodzili ze mną.

²⁸Abowiem gdym je wwiódł do ziemie, którąm im był dać obiecał, a oni oglądali każdy pagórek wysoki, a każde drzewo gałęziste, ofiarowali tam ofiary swoje, a dary swojemi wyzwali mię tam ku gniewu. Tam położyli wonności wdzięczne i tam sprawowali ofiary swoje mokre.

²⁹Rzekłem tedy do nich: Cóż to jest za kaplica, do której się wy schadzacie? A przezwane jest imię jej Bama aż do dnia dzisiejszego.

³⁰Przetoż rzecz domowi izraelskiemu: Tak mówi Pan Bóg: Izali wy nie jesteście pomazani w zwyczajoch ojców waszych? A za obrzydłościami ich cudzołożyliście się?

³¹Abowiem gdy oddawacie dary wasze przenaszając syny swoje przez ogień, pomazujecie się we wszytkich bałwaniech waszych aż jeszcze i dziś. A ja, o domie izraelski, i miałżebych wam odpowiedać? Żywę ja, mówi Pan Bóg, iż wam nic nie odpowiem.

³²To co wy umyślicie, z tego nic nie będzie, abowiem mówicie: Żyć będziem obyczajem pogańskim i jako ini narodowie ziemie, chwaląc bogi drzewiane i kamienne.

³³Żywę ja, mówi Pan Bóg, abowiem w ręce mocnej, a w wyciągnionym ramieniu, a w rozlaniu popędliwości królować będę nad wami.

³⁴I przywiodę was z narodów zgromadzę was z ziem, do którycheście rozproszeni byli możną ręką i ramieniem wyciągnionem i rozlaniem popędliwości.

³⁵I przywiodę was na puszczę narodów, a tam się rozsądzę z wami okiem na oko.

³⁶A jakom się sądził z ojcy waszymi na onej puszczy w ziemi egiptskiej, tak się i z wami sądzić będę, mówi Pan Bóg.

³⁷I podam was pod rózgę, a obwiążę was przymierzem.

³⁸Przebiorę z was odporne a przestępne przeciwko mnie, a wywiodę je z ziemie cudzej, gdzie mieszkali, ani wnidą do ziemie izraelskiej, a dowiecie się, iżem ja jest Pan.

³⁹A wy domie izraelski, Pan Bóg tak powieda wam: Chodźcież każdy z was za bałwany swemi, a służcie im, gdyżeście mnie nie słuchali, abyście już dalej nie pomazowali imienia mojego świętego dary swemi i bałwany swemi.

⁴⁰Abowiem na górze mojej świętej, to jest na górze wysokiej izraelskiej, mówi Pan Bóg, tam mnie służyć będzie prawie wszytek dom izraelski w onej ziemi. Tam ja im miłościw będę i tam wdzięcznie przyjmę ofiary wasze, i napierwsze dary wasze ze wszytkiego, co mnie poświącacie.

⁴¹Będziecie u mnie wdzięczni z wdzięcznością wonności, gdy was wywiodę z narodów, a zgromadzę z ziem, do których jesteście rozproszeni. Będę poświęcon miedzy wami przed oczyma narodów.

⁴²Dowiecie się tedy, iżem ja jest Pan, gdy was przyprowadzę do ziemie izraelskiej, to jest do ziemie, na którąm ja dał rękę ojcom waszym, iż im ją dać mam.

⁴³Tam rozpomnicie na drogi wasze i na wszytki sprawy wasze, którymiście się byli splugawili, a brzydzicie się sami sobie we wszytkich złościach waszych, któreście czynili.

⁴⁴Tedy się dowiecie, iżem ja jest Pan, gdy się tak łaskawie z wami sprawować będę, dla imienia mojego, a nie dla dróg waszych złych, ani wedle skażonych spraw waszych, o domie izraelski, to mówi Pan Bóg.

⁴⁵Podane jest tedy słowo Pańskie do mnie tym sposobem:

⁴⁶Synu człowieczy, obróć twarz swą ku drodze Teman, a rozpuść słowa twe ku południowi, prorokuj nad lasem pola południowego.

⁴⁷I opowiesz lasowi południowemu: Słuchaj słowa Pańskiego: Pan Bóg tak mówi: Oto ja składę w tobie ogień, a pożrze w tobie wszytki drzewa zielone i suche, a płomień nie będzie ugaszon i będzie w nim popalona wszytka twarz od południa aż do północy.

⁴⁸A każde ciało ogląda, iż ja, którym jest Pan, zapaliłem go, który ugaszon nie będzie.

⁴⁹I rzekłem: Ach Panie Boże! Oni-ć tak powiedają o mnie: Oto ten wszytko z nami pod przypowieściami mówi.