Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ezechiela 36 Bible Online

Księga Ezechiela 36 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ezechiela 36

¹Przytym ty synu człowieczy prorokuj przeciwko góram izraelskim, a mów: Góry izraelskie słuchajcie słowa Pańskiego.

²Pan Bóg tak mówi: Przeto, iż nieprzyjaciel mówi przeciwko wam: Ha, ha! Oto miejsca wysokie a wieczne podane nam są w osiadłość.

³Prorokujże a mów: Pan Bóg tak mówi: Dlatego, dlatego iż was zburzyli i w spustoszenie obrócili wszędy w koło, a staliście się osiadłością inym narodom i przyszliście ludziam na język i na osławę u ludzi.

⁴Przeto teraz góry izraelskie słuchajcie słowa Pana Boga. Pan Bóg tak mówi góram i pagórkom, strumieniom i dolinam, miejscom skażonym i spustoszonym i miastam opuściałym, które były podane w rozborzenie i na pośmiewisko ostatkom poganów, co mieszkali około nich.

⁵Dlatego tedy Pan Bóg tak mówi: Zaiste w zapaleniu popędliwości mojej, mówiłem o inych narodziech i o wszytkich z Idumei, którzy sobie przywłaszczali w osiadłość ziemię moję z uprzejmym weselem serca swego i z hardością dusze swej, aby była podana ku rozborzeniu.

⁶A przetoż prorokuj do ziemie izraelskiej, a powiedz góram i pagórkom, strumieniom i dolinam. Tak mówi Pan Bóg: Oto ja w zapalczywości mojej i w popędliwości mojej mówiłem: Iżeście wy odnieśli posromocenie od pogaństwa.

⁷Dlatego tak mówi Pan Bóg: Jam podniósł rękę moję, iż zaiste narodowie, którzy są około was, odniosą pohańbienie swoje.

⁸A wy góry izraelskie latoroślki swe puścicie i owoc swój przyniesiecie ludowi mojemu izraelskiemu, abowiem się już przybliżyli, aby tu przyszli.

⁹Abowiem oto ja idę do was, a nawrócę się do was i będziecie poorane i posiane.

¹⁰I rozmnożę w was ludzie, a prawie wszytek dom izraelski, będą w mieściech mieszkać i miejsca poborzone pobudowane będą.

¹¹Rozmnożę też miedzy wami ludzie i dobytki, a oni się też rozmnażać będą i owoc przynosić będą, a sprawię to, iż będziecie mieszkać tak jako z dawna i dam wam więcej dóbr, a niżli przed tym i dowiecie się, żem ja jest Pan.

¹²I przyprowadzę ku wam ludzi, to jest lud mój izraelski, a oni was posiędą, będziecie im w dziedzictwo, i na potym nie wytracicie ich do szczątka.

¹³Pan Bóg tak mówi: Iż o was powiedają: Tyś jest ona, która pożyrasz ludzi, a narody twe do szczątka gubisz.

¹⁴A przetoż już więcej ludzi pożyrać nie będziesz, ani narodu twego zniszczysz, mówi Pan Bóg.

¹⁵Nie dopuszczę, aby w tobie dalej słychane było hańbienie poganów, ani więcej na sobie odnosić będziesz posromocenia narodów, a lud swój już nie wytracisz, mówi Pan Bóg.

¹⁶Słowo tedy Pańskie było mnie podane tym obyczajem.

¹⁷Synu człowieczy, potomstwo izraelskie mieszkając w ziemi swej splugawiło ją zwyczajmi i sprawami swemi, droga ich obrzydła była przede mną, jako nieczystość białej głowy przyrodzoną niemoc cierpiącej.

¹⁸Wylałem gniew mój nad nimi dla krwie, którą wylali na ziemię, k temu ją poszpecili bałwany swemi.

¹⁹Rozproszyłem je miedzy narody, a rozsypani są po ziemiach, sądziłem je wedle dróg i spraw ich.

²⁰Weszli do poganów, do których się prowadzili i pomazali imię święte moje, gdy o nich mówiono: Lud ten jest Pański, który wyszedł z ziemie swej.

²¹I oglądałem się na święte imię moje, które poszpecili Izraelczycy miedzy pogany, do których się byli wyprowadzili.

²²A przetoż mów ku domowi izraelskiemu: Tak mówi Pan Bóg: Nie dla was-ci czynię tego, o domie izraelski, ale dla świętego imienia mego, któreście pohańbili miedzy pogany, do którycheście się byli przenieśli.

²³I poświęcę imię moje wielmożne, które było splugawione miedzy pogany, coście wy je poszpecili wpośród ich, aby wiedzieli pogani, żeciem ja jest Pan, mówi Pan Bóg, gdy ja tak w was poświęcon będę przed oczyma waszymi.

²⁴Wyrwę was z poganów, a zgromadzę was ze wszytkich ziem i przywiodę was do ziemie waszej.

²⁵I wyleję na was wodę czystą, a oczyścieni będziecie od wszytkich plugawości waszych i od wszytkich bałwanów waszych oczyścię was.

²⁶Dam wam serce nowe, a we wnętrznościach waszych położę ducha nowego. Wyjmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce cielesne.

²⁷I położę ducha mojego wpośród was, a uczynię to, iż chodzić będziecie w ustawach moich, abyście strzegli sądów moich, a według nich się sprawowali.

²⁸Będziecie tedy mieszkać w ziemi, którąm dał ojcom waszym. Tak będziecie ludem moim, a ja też będę Bogiem waszym.

²⁹Wyzwolę was od wszech plugastw waszych, przyzowę zboża i dam go wam obfitość i nie puszczę na was głodu.

³⁰Rozmnożę też owoc drzew i pożytki na rolach, abyście więcej nie mieli zasromania prze głód miedzy pogaństwem.

³¹I rozpomnicie sobie drogi wasze złe, a sprawy wasze, które nie są dobre, zbrzydzicie się sami sobie za złości i za obrzydłości swe.

³²Nie dla was-ci ja czynię tego, mówi Pan Bóg, niech to wam jawno będzie, sromajcie się a wstydajcie się za swe złości, o domie izraelski.

³³Pan Bóg tak mówi: Dnia tego, w który was oczyścię od wszech złości waszych, sprawię to, iż będziecie mieszkać w mieściech, a miejsca poborzone będą pobudowane.

³⁴Ziemię spustoszałą sprawować będą, chociaż tak była opustoszona przed oczyma wszytkich tamtędy przechodzących.

³⁵I rzeką: Ziemia oto ta była spustoszona, a teraz jest jako ogród Eden, a mieszkają w mieściech obronnych, które zepsowane, spustoszone i zborzone były.

³⁶Pogani tedy, którzy pozostaną około was, dowiedzą się, że ja Pan pobudowałem miejsca obalone, a naszczepiłem miejsca popustoszone. Ja Pan rzekłem to i sprawiłem to.

³⁷Tak mówi Pan Bóg: Jeszcze mię oto dom izraelski prosić będzie, a rozmnożę je jako stado ludzi.

³⁸Jako owieczki święte, jako owce jerozolimskie na jego dni święte. Tak miasta opustoszone pełne będą stad ludzkich, a dowiedzą się, żem ja jest Pan.