Read Biblia Brzeska, 1563 Księga Ezechiela 44 Bible Online

Księga Ezechiela 44 - Biblia Brzeska, 1563 bible

Księga Ezechiela 44

¹Potym mię przywiódł ku drodze brany przybytku zewnętrznego, która była ku wschodu słońca, a ta była zamkniona.

²Rzekł tedy do mnie Pan: Brana ta zamkniona będzie, a nie będzie otworzona, a żaden nie wnidzie w nię przeto, iże Pan, Bóg izraelski, przez nię przeszedł i dlatego otworzona nie będzie.

³Na książę tylko należy, aby w niej siedział, a żeby jadł chleb przed Panem. Wnidzie drogą przez przysionek ku branie, a wynidzie drogą jej.

⁴Potym mię wiódł ku drodze brany północnej przed dom i wejzrałem, a obaczyłem chwałę Pańską, która napełniła była dom Pański; upadłem tedy na oblicze swoje.

⁵A Pan rzekł ku mnie: Synu człowieczy, przyłóż serca twego, a obacz oczyma twojemi, a pojmuj uszyma twemi wszytko, co jedno ja powiem tobie o ustawach domu Pańskiego i o każdym sposobie jego. Rozmyślaj pilnie tak weszcie w dom, jako też wszytki wyścia z miejsca świętego.

⁶A rzeczesz odpornemu domowi izraelskiemu: Tak mówi Pan Bóg: O domie izraelski! Już miejcie dosyć we wszech obrzydłościach waszych.

⁷Iżeście wy wwodzili syny obce nieobrzezane na sercu i nieobrzezane na ciele do miejsca mojego świętego, ku splugawieniu jego i domu mego, iżeście też ofiarowali chleby moje, tłustość i krew, a złamaliście przymierze moje wszytkimi waszymi obrzydliwościami.

⁸A nie strzegliście postanowienia rzeczy moich poświęconych, owszem postanowiliście sobie straż nad strażą moją, na miejscu moim świętym.

⁹Pan Bóg mówi: Żaden syn obcy a nieobrzezany na sercu i na ciele, niech nie wchodzi do świętego miejsca mojego z tych wszytkich synów obcych, którzy są w pośrzodku Izraela.

¹⁰A także i Lewitowie, co odstąpili ode mnie, gdy pobłądził Izrael, to jest, którzy się obłądzili ode mnie za bałwany swemi, odniosą złość swą.

¹¹I będą słudzy w świętym miejscu moim postanowieni u bran domu i posługujący w nim; oniż będą zarzezować ofiary zapalone i ofiary za lud, a będą stać przed oblicznością ich, aby im służyli.

¹²Abowiem iże im służyli przed bałwany swemi, a byli domowi izraelskiemu przyczyną ku złości, tedym podniósł na nie rękę moję, mówi Pan Bóg, a oni odniosą na sobie złość swoję.

¹³Nie przyjdą tedy przed mię, aby byli kapłany moimi, ani przystąpią do rzeczy świętych moich, ani też do naświętszego miejsca, ale odniosą pohańbienie swe na sobie i wszytki obrzydłości swe, które czynili.

¹⁴I postawię straż nad domem ku wszytkim posługam jego i do wszytkiego, co w nim będzie sprawowano.

¹⁵A tak kapłani z pokolenia Lewi, synowie Sadokowi, którzy trzymali straż nad miejscem świętym moim, gdy ubłądzili synowie izraelscy ode mnie. Oni przyjdą przed mię a służyć mi będą i staną przede mną, aby mi ofiarowali tłustość i krew, mówi Pan Bóg.

¹⁶Oni wnidą do świętego miejsca mego, a przystąpią ku stołu memu, aby mi służyli i trzymali straż moję.

¹⁷A gdy wnidą do brany sieni wewnętrznej, obloką odzienie lniane, a żadna szata z wełny nie będzie włożona na nie na ten czas, gdy mi służyć będą, abo w branach sieni wewnętrznej, abo w samym kościele.

¹⁸Czapki lniane będą mieć na głowach swych, a opasanie też lniane będzie około biódr ich, a nie będą opasani na miejscu potu.

¹⁹A gdy wynidą do sieni zewnętrznej, to jest do sieni, gdzie lud stoi, zwloką się z odzienia swojego, w którym służyli, a położą je w komorze miejsca świętego i obloką się w ine odzienie, ani będą ludu poświęcać w odzieniu swoim.

²⁰Nie będą golić głów swych, ani włosów zapuszczą, ale obrównają je na głowach swych.

²¹Żaden też kapłan nie będzie pił wina, gdy wnidzie do sieni wewnętrznej.

²²Wdowy ani rozwiedzionej za żony brać nie będą, ale panienki z pokolenia izraelskiego, a wszakoż wdowę po śmierci kapłańskiej pojąć mogą.

²³Będą uczyć lud mój, jako mają czynić różnicę miedzy świętym i nieświętym, a nauczą ich rozeznać miedzy czystym i nieczystym.

²⁴A gdy się spór jaki trefi, oni staną, aby rozsądzili według sądów moich, a będą sądzić przą, strzegąc zakonu mego i ustaw moich we wszytki uroczyste święta moje i sabaty moje poświęcać będą.

²⁵Też kapłan nie wnidzie do człowieka umarłego, aby się pomazać miał, jedno tylko do ojca, do matki, do syna, do córki, do brata i do siostry, która by za mąż jeszcze nie szła, a nad tymić się tylko pomazać może.

²⁶Potym, po oczyścieniu swoim, siedm dni jeszcze liczyć mu będą.

²⁷A dnia, którego wynidź ma do miejsca świętego w sień wewnętrzną, aby służył na miejscu świętym, ofiarę uczyni za grzech swój, mówi Pan Bóg.

²⁸A miasto dziedzictwa za dziedzictwo swoje mnie mieć będą. Nie dacie im żadnych osiadłości w Izraelu, bom ja jest sam osiadłością ich.

²⁹Oni jeść będą ofiarę śniedną i ofiarę za grzech i za występek, a wszytko, co będzie poświęcono w Izraelu, to ich będzie.

³⁰A wszytki najpierwsze dary pierworództw wszytkich i wszytkich rzeczy poświęconych ze wszytkich ofiar waszych, aby w domoch waszych zostało błogosławieństwo.

³¹Kapłani nie będą jeść zdechliny, ani tego, co by źwierzę, abo ptak rozdrapał.